Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Lukas 18 Bible Online

Evangeliet etter Lukas 18 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Lukas 18

¹Då sa han dei ei likning um at dei stødt skulde beda og ikkje trøytna.

²I ein by, sa han, var det ein gong ein domar, som ikkje ottast Gud og ikkje hadde age for noko menneske.

³I same byen var det ei enkja; ho kom jamleg til domaren og sa: Hjelp meg, so eg fær rett på motparten min!

⁴Lenge vilde han ikkje; men då det leid på, sa han med seg: Endå eg ikkje ottast Gud og ikkje hev age for noko menneske,

⁵so vil eg like vel hjelpa denne enkja til retten sin, av di ho plagar meg so; elles kjem ho vel til slutt og legg til meg midt i syni!

⁶Høyr kva den urettferdige domaren segjer, sa Herren;

⁷skulde so ikkje Gud hjelpa sine utvalde til retten deira, dei som ropar til han dag og natt, og drygjer han når det gjeld dei?

⁸Eg segjer dykk: Han skal hjelpa dei til retten sin, og det fort. Men når Menneskesonen kjem, skal han då finna trui på jordi?

⁹Til nokre som trudde um seg sjølve at dei var rettferdige, og som vanvyrde alle andre, sa han denne likningi:

¹⁰Det var ein gong tvo menn som gjekk upp i templet og vilde beda; den eine var ein farisear og den andre ein tollmann.

¹¹Farisearen stelte seg upp for seg sjølv og bad soleis: Eg takkar deg, Gud, for di eg ikkje er som anna folk, ein røvar, svikar, horkar, eller og som den tollmannen der!

¹²Eg fastar tvo gonger i vika, og gjev tiend av alt eg tek inn.

¹³Tollmannen stod langt undan; han vilde ikkje ein gong lyfta augo mot himmelen, men slo seg for bringa og sa: Å Gud, ver meg syndaren nådig!

¹⁴Eg segjer dykk: Han var rettferdiggjord då han gjekk heim til sitt hus, men hin ikkje; for kvar den som set seg sjølv høgt, skal gjerast låg, men den som set seg sjølv lågt skal gjerast høg.

¹⁵Dei bar og småborni sine til han, so han skulde røra ved dei. Då læresveinane såg det, tala dei hardt til dei;

¹⁶men Jesus kalla dei til seg og sa: La småborni koma til meg, og hindra dei ikkje! For Guds rike høyrer slike til.

¹⁷Det segjer eg dykk for sant: Den som ikkje tek imot Guds rike som eit lite barn, skal på ingen måte koma inn i det.

¹⁸Ein rådsherre spurde han: Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit æveleg liv?

¹⁹Kvi kallar du meg god? sa Jesus. Ingen er god utan ein - Gud!

²⁰Bodi kjenner du: Du skal ikkje gjera hor! Du skal ikkje drepa! Du skal ikkje stela! Du skal ikkje vitna rangt! Du skal æra far din og mor di!

²¹Alt det hev eg halde frå eg var ung, svara han.

²²Då Jesus høyrde det sa han: Eitt vantar deg endå: sel alt det du hev, og byt det ut åt dei fatige, so fær du ein skatt i himmelen! Og kom so og fylg meg!

²³Mannen vart sturen då han høyrde dei ordi; for han var svært rik.

²⁴Jesus såg det på han og sa: Kor vandt det er for dei som hev gods og gull å koma inn i Guds rike!

²⁵Det er lettare for ein kamel å ganga gjenom eit nålauga enn for ein rik å koma inn i Guds rike.

²⁶Kven kann då verta frelst? sa dei som høyrde på det.

²⁷Han svara: Det som er umogeleg for menneske, er mogeleg for Gud.

²⁸Enn me som hev skilt oss med alt som er vårt, og fylgt deg! sa Peter.

²⁹Då sa han til dei: Det segjer eg dykk for sant: Det er ingen som hev skilt seg med hus eller kona eller brør eller foreldre eller born for Gudsriket skuld

³⁰utan han skal få det att mangdobbelt i denne tidi, og i den verdi som kjem eit æveleg liv.

³¹So kalla han dei tolv innåt seg og sa til dei: No fer me upp til Jerusalem, og alt det som profetane hev skrive um Menneskesonen, skal ganga fram.

³²Han gjevast yver til heidningane og spottast og svivyrdast og sputtast på,

³³og dei skal hudfletta han og slå han i hel, og tridje dagen skal han standa upp att.

³⁴Men dei forstod ikkje noko av dette; det var dult for dei kva som låg i det ordet, og dei skyna ikkje det han sa.

³⁵Då han no kom burtimot Jeriko, sat ein blind mann attmed vegen og bad seg.

³⁶Då han høyrde det for so mykje folk fram igjenom, spurde han kva var tids.

³⁷Dei fortalde han at Jesus frå Nasaret for framum.

³⁸Då ropa han: Jesus, Davids son, gjer sælebot på meg!

³⁹Dei som gjekk fyre, truga han og sa han skulde tegja; men han ropa berre endå meir: Davids son, gjer sælebot på meg!

⁴⁰Då stana Jesus, og sa at dei skulde leida den blinde hit til han, og då han kom innåt, spurde han:

⁴¹Kva vil du eg skal gjera for deg? - Herre, lat meg få att syni mi! svara han.

⁴²No fær du att syni! Trui di hev hjelpt deg, sa Jesus.

⁴³Og straks fekk han att syni si, og fylgde han alt medan han lova Gud; og alt folket som såg det, gav Gud æra og pris.