Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Lukas 5 Bible Online

Evangeliet etter Lukas 5 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Lukas 5

¹Ein gong stod han nedmed Gennesaretsjøen, og folket trengde seg um han og lydde på Guds ord;

²då vart han var tvo båtar som låg ved strandi; fiskarane hadde gjenge utor dei og stod og skylde garni sine.

³Han steig ut i ein av båtane, som høyrde Simon til, og bad han leggja eit lite stykke frå land; so sette han seg og lærde folket frå båten.

⁴Då han hadde halde upp å tala, sa han til Simon: Legg ut på djupet og set ut garni dykkar, so de kann få fisk!

⁵Meister, me hev streva i heile natt og ingen ting fenge, svara Simon; men på ditt ord vil eg setja ut garni.

⁶So gjorde dei det, og då stengde dei slik ein brote med fisk at garni heldt på og skulde rivna.

⁷Då vitta dei til lagsmennene sine i hin båten, at dei skulde koma og taka i med dei, og då dei kom, fyllte dei båe båtane, so det var nære på dei sokk.

⁸Då Simon Peter såg det, kasta han seg ned for Jesu føter og sa: Gakk burt frå meg, Herre! Eg er ein syndig mann.

⁹For det kom ein støkk på han og alle dei som var med han, for skuld all fisken dei hadde sanka;

¹⁰og like eins var det med Jakob og Johannes, sønene åt Sebedeus, som var lagsbrørne åt Simon. Men Jesus sa til Simon: Ver ikkje redd! Heretter skal du fanga menneske.

¹¹So rodde dei båtane til lands og gjekk ifrå alt og fylgde han.

¹²Ein gong som han var i ein av byane, var det ein mann der som var full av spillsykja; med same han såg Jesus, kasta han seg å gruve og bad han: Herre, dersom du vil, kann du gjera meg rein!

¹³Jesus rette ut handi og tok burtpå han og sa: Eg vil; ver rein! Og med ein gong gjekk spillsykja av han.

¹⁴Jesus sa til han at han ikkje måtte segja det til nokon: Men gakk og te deg for presten og ber fram offer for reinsingi di, etter det som Moses hev fyreskrive, so du kann vitna for dei!

¹⁵Men ordet um han for berre so mykje vidare utyver, og folk kom i flokk og fylgje og vilde høyre på han og lækjast for sjukdomane sine.

¹⁶Sjølv heldt han seg avsides i øydemarkene og bad.

¹⁷Ein dag heldt han på og lærde, og der sat det farisearar og lovlærarar, som var komne frå kvar grend i Galilea og Judea og frå Jerusalem, og Herrens kraft var yver han og gav han makt til å lækja.

¹⁸Då kom det nokre menn berande med ein som låg i ei seng og var lam; dei vilde bera han inn og setja han ned framfor Jesus,

¹⁹men såg seg ingi råd til å koma inn med han for folkestimen. So gjekk dei upp på taket, og fira han med sengi ned millom taksteinane, midt framfor Jesus.

²⁰Då Jesus såg trui deira, sa han: Syndene dine er tilgjevne, mann!

²¹Då tok dei skriftlærde og farisearane til å tenkja med seg: Kva er dette for ein, som talar spottarord mot Gud? Kven kann tilgjeva synder utan ein - Gud?

²²Men Jesus skyna kva dei tenkte; han tok til ords og sa til dei: Kva er det for tankar de hyser i hjarta?

²³Kva er lettast: å segja: Syndene dine er tilgjevne! eller å segja: Statt upp og gakk!

²⁴Men so de skal vita at Menneskesonen hev makt på jordi til å tilgjeva synder, so segjer eg deg - sa han til den lame -: Statt upp, tak sengi di og gakk heim!

²⁵Og med ein gong stod han upp, midt for augo deira, tok lega si og gjekk heim att, alt medan han lova Gud.

²⁶Då vart dei alle so tekne at dei var reint frå seg; dei lova Gud, og fulle av otte sa dei: I dag hev me set utrulege ting!

²⁷So gjekk han ut att. Då fekk han sjå ein tollmann som heitte Levi; han sat på tollbui. Jesus sa til han: Fylg meg!

²⁸Då let han alle ting vera og stod upp og fylgde Jesus.

²⁹Levi gjorde eit stort gjestebod for han i huset sitt; der var det ein heil flokk med tollmenn og andre som sat til bords med dei.

³⁰Og farisearane og dei skriftlærde som fylgdest med dei, murra og sa til læresveinane hans: Kvifor et og drikk de i lag med tollmenn og syndarar?

³¹Då tok Jesus til ords og sa til dei: Dei friske treng ikkje lækjar, men det gjer dei som sjuke er.

³²Eg er ikkje komen for å kalla rettferdige, men syndarar til umvending.

³³So sa dei til han: Læresveinane åt Johannes fastar tidt og ofte og held bøn, og det same gjer læresveinane åt farisearane, men dine læresveinar et og drikk!

³⁴Jesus svara: Kann de få bruresveinane til å fasta medan dei hev brudgomen hjå seg?

³⁵Men det kjem ei tid då brudgomen vert teken ifrå dei; når den tidi kjem, då skal dei fasta.

³⁶Han sa dei og ei likning: Ingen riv eit stykke av ein ny kjole og hev det til bot på ein gamal; for då riv han ikkje berre den nye kjolen sund, men boti som han tok av den nye kjolen, høver ikkje på den gamle.

³⁷Og ingen hev ny vin på gamle lerflaskor; for då sprengjer den nye vinen flaskone, og vinen renn ut, og flaskone forferst.

³⁸Ny vin lyt ein hava på nye lerflaskor.

³⁹Og ingen som hev drukke gamal vin, hev hug på ny vin; han segjer: Den gamle er best!