Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Johannes 20 Bible Online

Evangeliet etter Johannes 20 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Johannes 20

¹Tidleg den fyrste dagen i vika, medan det endå var myrkt, kjem Maria Magdalena til gravi og ser at steinen er teken burt frå gravi.

²Ho spring av stad, og kjem til Simon Peter og den andre læresveinen, han som Jesus elska, og segjer til dei: Dei hev teke Herren ut or gravi, og me veit ikkje kvar dei hev lagt han.

³Då tok dei ut, både Peter og den andre læresveinen, og gav seg på veg til gravi.

⁴Dei sprang båe saman, so sprang den andre læresveinen fyre, forare enn Peter, og kom fyrst til gravi.

⁵Han lutte seg ned og glytte inn; då såg han at lindane låg der; men han gjekk ikkje inn.

⁶So kjem Simon Peter etter, og gjekk inn i gravi. Han ser lindane som låg der;

⁷men sveiteduken, som Jesus hadde havt kring hovudet, låg ikkje saman med lindane, men på ein stad for seg sjølv, og var balla i hop.

⁸Då gjekk den andre læresveinen og inn, han som var komen fyrst til gravi, og han såg og trudde.

⁹For dei skyna endå ikkje Skrifti, at han skulde standa upp frå dei daude.

¹⁰So gjekk læresveinane heim att.

¹¹Men Maria stod utanfor ved gravi og gret. Som ho no gråtande lutte seg ned og glytte inn i gravi,

¹²fær ho sjå tvo kvitklædde englar sitja der, ein ved hovudet og ein ved føtene, der lekamen åt Jesu hadde lege.

¹³Dei segjer til henne: Kvi græt du, kvinna. Ho svarar: For di dei hev teke Herren min burt, og eg veit ikkje kvar dei hev lagt han.

¹⁴Med so sagt snudde ho seg, og då ser ho Jesus stend der; men ho visste ikkje at det var han.

¹⁵Jesus segjer til henne: Kvi græt du, kvinna? Kven leitar du etter? Ho tenkte det var hagemeisteren, og segjer til han: Herre, er det du som hev bore han burt, so seg meg kvar du hev lagt han; då vil eg henta han.

¹⁶Maria! segjer Jesus. Då snur ho seg og segjer til han på hebraisk: Rabbuni! det er på vårt mål: Meister!

¹⁷Kom ikkje nær meg! segjer Jesus; for endå hev eg ikkje fare upp til Faderen. Men gakk til brørne mine og seg dei frå meg: No fer eg upp til han som er min Fader og dykkar Fader, og min Gud og dykkar Gud!

¹⁸Maria Magdalena kjem og segjer til læresveinane: Eg hev set Herren, og at han hadde sagt dette til henne.

¹⁹Då det vart kveld same dagen - den fyrste i vika - og dørene var stengde der læresveinane var, av di dei var redde jødane, kom Jesus og stod midt ibland dei og segjer: Fred vere med dykk!

²⁰Og då han hadde sagt det, synte han dei hendene sine og sida si. Læresveinane vart glade då dei såg Herren.

²¹Og han sa endå ein gong: Fred vere med dykk! Som Faderen hev sendt meg, so sender eg dykk.

²²Med desse ordi anda han på dei og segjer: Tak imot den Heilage Ande!

²³Tilgjev de nokon syndene deira, so er dei tilgjevne; held de dei att for nokon, so er dei atthaldne.

²⁴Tomas, ein av dei tolv, han som me kallar Didymus, var ikkje saman med dei då Jesus kom. /[2]

²⁵So sa dei andre læresveinane til han: Me hev set Herren! Han svara: Det trur eg ikkje fyrr eg fær sjå naglemerket i hendene hans og fær stinga fingeren min i nagleholet og fær stinga handi mi i sida hans.

²⁶Åtte dagar etter var læresveinane hans inne att, og Tomas var med dei. Dørene var stengde. Då kom Jesus og stod midt ibland dei og sa: Fred vere med dykk!

²⁷So segjer han til Tomas: Kom hit med fingeren din, og sjå på hendene mine, og kom hit med handi di og stikk henne i sida mi, og ver ikkje vantruen, men truande!

²⁸Min Herre og min Gud! svara Tomas.

²⁹Jesus segjer til han: Sidan du hev set meg, trur du! Sæle dei som ikkje ser og endå trur!

³⁰Endå mange andre teikn gjorde Jesus for augo åt læresveinane sine, teikn som ikkje er skrive i denne boki.

³¹Men desse er skrivne so de skal tru at Jesus er Messias, Guds Son, og so de som trur, skal hava liv i hans namn.