Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Johannes 7 Bible Online

Evangeliet etter Johannes 7 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Johannes 7

¹Sidan for Jesus kringum i Galilea; han vilde ikkje ferdast kring i Judea; for jødane la seg ut um å få drepe han.

²So leid det fram til den jødiske høgtidi dei kallar lauvhyttehelgi.

³Då sa brørne hans til han: Flytt herifrå og far til Judea, so læresveinane dine og kann få sjå dei verki du gjer!

⁴For ingen som vil vera namnspurd, gjer noko i løynd. Når du gjer slike ting, so syn deg fram for verdi!

⁵For brørne hans trudde ikkje på han, dei heller.

⁶Jesus svara: Mi tid er endå ikkje komi; men for dykk er det allstødt lagleg tid.

⁷Verdi kann ikkje hata dykk; men meg hatar ho for di eg vitnar um henne at gjerningane hennar er vonde.

⁸Far de upp til høgtidi! Eg fer ikkje upp til denne høgtidi; for mi tid er endå ikkje fullkomi.

⁹Dette sa han til dei, og vart verande i Galilea.

¹⁰Men då brørne hans var farne upp til høgtidi, då for han og dit, ikkje berrsynt, men som i løynd.

¹¹Jødane leita no etter han på høgtidi og sa: Kvar er han, denne mannen?

¹²Og det vart mykje mulling um han millom folket; sume sa: Det er ein god mann! andre sa: Nei, han forvillar folket.

¹³Men ingen tala fritt ut um han; for dei var redde jødane.

¹⁴Då det alt leid midt uti høgtidi, gjekk Jesus upp i templet og lærde.

¹⁵Jødane undra seg og sa: Kvar hev han sin lærdom frå, han som ikkje hev gjenge nokon skule?

¹⁶Då tok Jesus til ords og sa til dei: Mi læra er ikkje mi; men hans som sende meg.

¹⁷Vil nokon gjera etter hans vilje, skal han få røyna um læra er frå Gud, eller um eg talar av meg sjølv.

¹⁸Den som talar av seg sjølv, søkjer si eigi æra; men den som søkjer æra åt den som hev sendt han, er sannordig, og det finst ikkje urett i han.

¹⁹Hev ikkje Moses gjeve dykk lovi? og ingen av dykk held lovi! Kvi tenkjer de på å drepa meg?

²⁰Du er forgjord! svara folket, kven tenkjer på å drepa deg?

²¹Jesus svara dei so: Eg gjorde eitt verk, som de alle undrar dykk yver.

²²Moses hev gjeve dykk umskjeringi - ja, ho er no ikkje frå Moses, men frå federne - og de umskjer eit menneske på sabbaten.

²³Når no eit menneske kann umskjerast på sabbaten, so ikkje lovi åt Moses skal brjotast, er de då harme på meg for di eg gjorde eit heilt menneske godt att på ein sabbat?

²⁴Døm ikkje etter utsjånaden, men lat domen dykkar vera rettferdig!

²⁵Det var nokre av Jerusalems-buane som sa: Er ikkje dette den mannen som dei tenkjer på å drepa?

²⁶og no talar han fritt ut, og dei segjer ikkje eit ord til han! Skulde dei styrande verkeleg ha vorte yvertydde um at han er Messias?

²⁷Men um denne mannen veit me kvar han er ifrå, og når Messias kjem, veit ingen kvar han er ifrå.

²⁸Difor ropa Jesus medan han lærde i templet: Ja, de kjenner meg, og de veit og kvar eg er ifrå; og endå er eg ikkje komen av meg sjølv, men det er i sanning ein som hev sendt meg, han som de ikkje kjenner;

²⁹eg kjenner han; for eg kjem ifrå han, og det var han som sende meg.

³⁰Då vilde dei gripa han; men ingen la hand på han; for endå var ikkje tidi hans komi.

³¹Men mange av folket trudde på han og sa: Når Messias kjem, tru han då gjer fleire teikn enn denne mannen hev gjort?

³²Farisearane høyrde at folket mulla soleis um han, og øvsteprestane og farisearane sende tenarar som skulde gripa han.

³³So sa Jesus: Endå eit lite bel er eg hjå dykk, so gjeng eg til han som hev sendt meg;

³⁴de skal leita etter meg, og ikkje finna meg, og der eg er, kann ikkje de koma.

³⁵Då sa jødane seg imillom: Kvar vil han fara av, sidan me ikkje skal finna han? Tru han vil fara til dei som bur rundt ikring millom grekarane, og læra grekarane?

³⁶Kva meinte han med dei ordi han sa: De skal leita etter meg og ikkje finna meg, og der eg er, kann ikkje de koma?

³⁷Den siste dagen, den største i høgtidi, stod Jesus og ropa ut: Er det nokon som er tyrst, so lat han koma til meg og drikka!

³⁸Den som trur på meg, frå hans liv skal det, som Skrifti segjer, renna elvar med levande vatn.

³⁹Det sa han um Anden som dei skulde få, dei som trudde på han; for endå var ikkje Anden komen, av di Jesus endå ikkje var herleggjord.

⁴⁰Sume bland folket sa då dei høyrde dei ordi: Dette er visst og sant profeten.

⁴¹Andre sa: Det er Messias. Men sume sa: Messias kjem då vel ikkje frå Galilea?

⁴²Hev ikkje Skrifti sagt at Messias er av Davids ætt og kjem frå Betlehem, den byen som David åtte heime i?

⁴³Soleis kløyvde folket seg i flokkar for hans skuld,

⁴⁴og sume av dei var huga til å gripa han, men ingen la hand på han.

⁴⁵Då tenarane kom attende, sa øvsteprestane og farisearane til dei: Kvi tok de han ikkje med dykk?

⁴⁶Tenarane svara: Aldri hev noko menneske tala som han!

⁴⁷Då sa farisearane: Hev de og late dykk dåra?

⁴⁸Er det nokon av dei styrande som trur på han, eller av farisearane?

⁴⁹Men denne mugen som ikkje kjenner lovi, er forbanna.

⁵⁰Nikodemus, han som fyrr ein gong var komen til Jesus, og som høyrde til flokken deira, segjer:

⁵¹Dømer lovi vår nokon mann fyrr dei hev høyrt på han og fenge vita kva han hev gjort?

⁵²Er du og frå Galilea, kann henda? svara dei. Granska etter, so fær du få sjå at det aldri kjem nokon profet frå Galilea!

⁵³So gjekk kvar heim til seg.