Read nynorsk 1938 Apostelgjerningane 25 Bible Online

Apostelgjerningane 25 - nynorsk 1938 bible

Apostelgjerningane 25

¹Tri dagar etter at Festus hadde teke mot landshovding-embetet sitt, for han frå Cesarea upp til Jerusalem.

²Øvsteprestane og dei fremste mennene bland jødane møtte då fram hjå han med klagemål mot Paulus og bad,

³med ilt i hugen mot han, at landshovdingen måtte gjera dei den godvildi å henta han til Jerusalem; for dei låg etter han og vilde slå han i hel på vegen.

⁴Festus svara at Paulus var i varveitsla i Cesarea, og at han sjølv snart skulde fara dit;

⁵so kann dei av dykk som hev fullmakt til det, fara med ned, sa han, og gjeva inn klaga på mannen, i fall det er noko gale med han.

⁶Han hadde ikkje vore hjå dei meir enn ei åtte ti dagar, so for han ned til Cesarea. Dagen etter sette han seg i domarsætet og sa til at Paulus skulde førast fram.

⁷Straks han kom, stelte dei seg ikring han dei jødane som var komne ned frå Jerusalem, og bar mange svære skuldingar på han, men var ikkje god til å prova dei,

⁸då Paulus forsvara seg og sa: Eg hev ikkje på noko vis forbrote meg, korkje mot lovi åt jødane eller mot heilagdomen eller mot keisaren.

⁹Festus vilde gjerne gjera jødane til lags og svara Paulus so: Er du viljug til å fara upp til Jerusalem og få dom av meg der i saki di?

¹⁰Eg stend for domstolen åt keisaren, sa Paulus; der hev eg rett til å få min dom. Mot jødane hev eg ingen urett gjort, som du og vel veit.

¹¹Er eg saka, og hev gjort noko som eg lyt lata livet for, so bed eg meg ikkje undan å døy; men er det ikkje noko i det som desse mennene klagar meg for, so kann ingen gjeva meg yver til dei for å gjera dei ei godvild. Eg skyt saki mi til keisaren.

¹²Då tala Festus med rådet sitt, og so svara han: Du hev skote saki di til keisaren; til keisaren skal du fara.

¹³Då nokre dagar var lidne, kom kong Agrippa og Berenike til Cesarea og vilde helsa på Festus.

¹⁴Dei vart verande der ei tid, og so fortalde Festus kongen um saki åt Paulus og sa: Det er ein mann her som Feliks hev late etter seg i fengslet.

¹⁵Då eg kom til Jerusalem, møtte øvsteprestane og styresmennene åt jødane fram med klagemål mot han og kravde dom yver han.

¹⁶Eg svara dei at det er ikkje visi åt romarane å gjeva noko menneske yver til andre berre for å gjera dei ei godvild; den som er klaga, lyt fyrst hava stade andsynes med klagarane og havt høve til å verja seg mot skuldingi.

¹⁷So var dei med hit, og eg drygde ikkje ut saki, men sette meg andre dagen i domarsætet og let mannen førast fram.

¹⁸Klagarane stod rundt ikring han, men kom ikkje fram med nokor skulding for noko slikt vondt som eg hadde tenkt meg;

¹⁹det var berre nokre spursmål i deira eigi gudsdyrking dei antrast med han um, og um ein som heitte Jesus, som var avliden, men som Paulus sa levde.

²⁰No var eg reint rådlaus og visste ikkje korleis eg skulde bera meg åt for å få granska ut dette; so spurde eg Paulus um han vilde fara til Jerusalem og få dom i saki si der.

²¹Men han skaut inn saki og vilde få vera i varveitsla til keisaren hadde sagt domen; so sa eg det fekk vera so; han skulde haldast i varveitsla til eg kunde få sendt han til keisaren.

²²Eg vilde og gjerne få høyra den mannen, sa Agrippa. I morgon skal du få høyra han, svara Festus.

²³Andre dagen kom Agrippa og Berenike med stor drust og steig inn i salen i lag med herhovdingane og dei fremste mennene i byen. Festus sa til at Paulus skulde hentast, og han vart førd inn.

²⁴So tek Festus soleis til ords: Kong Agrippa og alle de menn som er samla her no, de ser denne mannen! Det var for hans skuld heile jødefolket ågjekk meg både i Jerusalem og her, og ropa at han ikkje måtte få leva lenger.

²⁵Eg skyna at han ikkje hadde gjort noko som han var verd å lata livet for, og då han sjølv skaut seg under keisaren, rådde eg meg til å senda han dit.

²⁶Men noko fullt pålitande hev eg ikkje å skriva til herren min um han; difor hev eg ført han fram for dykk, og helst for deg, kong Agrippa, so eg, når etterrøknaden er gjord, kann hava noko å skriva.

²⁷For det synest meg vitlaust å senda ein fange av stad og ikkje samstundes nemna skuldingane mot han.