Read nynorsk 1938 Apostelgjerningane 8 Bible Online

Apostelgjerningane 8 - nynorsk 1938 bible

Apostelgjerningane 8

¹Saulus var samd i at han vart drepen. Den dagen bar det til med ei hard forfylgjing mot dei som høyrde til Herrens lyd i Jerusalem, og alle so nær som apostlane spreiddest rundt ikring i Judea- og Samariabygdene.

²Nokre gudlege menn bar Stefanus til gravi og øya og gret yver han.

³Men Saulus for ille med Herrens lyd; han gjekk inn i hus for hus og drog ut både menn og kvinnor og fekk sett dei i fengsel.

⁴Dei som hadde spreidt seg utyver, for no frå stad til stad og bar ut evangelie-ordet.

⁵Filip kom ned til ein by i Samaria og tala til dei um Kristus.

⁶Og folket gav alle som ein akt på det han sa, då dei høyrde han og såg teikni han gjorde.

⁷For mange som hadde ureine ånder i seg, for åndene ut or med høge skrik, og mange lame og vanføre vart lækte,

⁸so det vart stor gleda i byen.

⁹Ein mann som heitte Simon hadde fyrr fare med trolldomskunster der i byen og sett folket i Samaria i stor undring, for han gav seg ut for å vera noko stort.

¹⁰Dei lydde etter han alle, både små og store, og sa: Han er den Guds-krafti dei kallar den store.

¹¹Det var av di han i lang tid hadde sett dei i undring med trollkunstene sine, at dei lydde etter han.

¹²Men dei trudde Filip då han bar fram for dei evangeliet um Guds rike og Jesu Kristi namn, og dei let seg døypa, både menn og kvinnor.

¹³Simon tok og trui; etter han var døypt, heldt han seg nær innåt Filip, og då han såg dei teikn og underverk som vart gjorde, vart han reint frå seg av undring.

¹⁴Då apostlane i Jerusalem fekk høyra at Samaria hadde teke mot Guds ord, sende dei Peter og Johannes til dei,

¹⁵og dei kom dit ned og bad for dei, so dei skulde få den Heilage Ande;

¹⁶for endå hadde han ikkje kome yver nokon av dei, dei var til dessa berre døypte til Herren Jesu namn.

¹⁷No la dei hendene på dei, og dei fekk den Heilage Ande.

¹⁸Då Simon såg at Anden vart gjeven på den måten at apostlane la hendene på, kom han til dei med pengar og sa:

¹⁹Gjev meg og denne makti, so den som eg legg hendene på, fær den Heilage Ande!

²⁰Men Peter svara: Forbanna vere sylvet ditt, og du sjølv med, for di du tenkte du kunde kjøpa Guds gåva for pengar!

²¹Du hev ingen deil eller lut i dette ordet; for hjarta ditt er ikkje rett for Gud.

²²So vend då um frå den vonde håtten din, og bed Herren at du må få tilgjeving for dette påfunnet ditt, um det er råd!

²³For eg ser at du ligg i illskaps gall og urettferds band.

²⁴Då tok Simon til ords og sa: Bed de til Herren for meg, so ikkje noko av det de hev nemnt, skal koma yver meg!

²⁵Då dei tvo apostlane hadde bore fram vitnemålet sitt og tala Herrens ord, for dei attende til Jerusalem, og på vegen forkynte dei evangeliet i mange av samaritangrendene.

²⁶Medan tala ein engel frå Herren til Filip og sa: Gjer deg reidug og far sudetter vegen som ber frå Jerusalem ned til Gasa! Det er ein øydeveg.

²⁷Då gjorde han seg reidug og tok i vegen. Best det var, fekk han sjå ein etiop; det var ein hirdmann som stod høgt i rang hjå Kandake, dronningi i Etiopia, og var skattmeisteren hennar. Han hadde vore til Jerusalem for å dyrka Gud der;

²⁸no var han på heimvegen, og sat og las i profeten Esaias.

²⁹Og Anden sa til Filip: Gakk der burt og haldt deg innåt den vogni!

³⁰Filip sprang innåt, og høyrde at mannen las i profeten Esaias. Skynar du no og det du les? spurde han.

³¹Kor kann eg vel det, når ingen rettleider meg? svara hin; og han bad Filip stiga uppi og setja seg hjå han.

³²Det stykket av Skrifti som han las, lydde so: Som ein sau vart han leidd til slaktarbenken, som lambet er tagalt for den som klypper det, so let ikkje han heller upp sin munn.

³³Då han var djupast nedra, vart domen yver han burtteken. Kven kann fortelja um hans ætt? for livet hans vert brått rykt burt frå jordi.

³⁴Og hirdmannen vende seg til Filip og sa: Kjære, seg meg: kven er det profeten talar um her? um seg sjølv eller nokon annan?

³⁵Då tok Filip til ords; han gjekk ut frå det skriftordet som er nemnt, og bar fram for han evangeliet um Jesus.

³⁶Som dei no for frametter vegen, kom dei til ein stad der det var vatn, og hirdmannen sa: Sjå her er vatn. Kva er i vegen for at eg vert døypt?

³⁷Trur du av heile ditt hjarta, so kann det gjerast, sa Filip. Eg trur at Jesus Kristus er Guds Son, svara han.

³⁸Han let vogni stana, og dei steig båe ned i vatnet, Filip og hirdmannen, og Filip døypte han.

³⁹Då dei steig upp or vatnet, tok Herrens Ande Filip og førde han burt, og hirdmannen såg han ikkje meir; for han for glad sin veg.

⁴⁰Sidan fekk dei sjå Filip i Asdod. Derifrå gjekk han ikring og forkynte evangeliet i alle byane, alt til han kom til Cesarea.