Read nynorsk 1938 Paulus' fyrste brev til korintarane 10 Bible Online

Paulus' fyrste brev til korintarane 10 - nynorsk 1938 bible

Paulus' fyrste brev til korintarane 10

¹For eg vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um at federne våre var alle under skyi og gjekk alle gjenom havet

²og vart alle døypte til Moses i skyi og havet,

³og dei åt alle den same åndelege maten

⁴og drakk alle den same åndelege drykken; for dei drakk av det åndelege berget som fylgde dei, og berget var Kristus.

⁵Men like vel hadde Gud ikkje hugnad i dei fleste av dei; for dei vart nedslegne i øydemarki.

⁶Men alt dette hende til fyredøme for oss, so ikkje me skal trå etter det vonde, liksom dei trådde etter det.

⁷Vert ikkje heller avgudsdyrkarar, liksom nokre av dei, som skrive stend: Folket sette seg ned til å eta og drikka og stod upp til å leika.

⁸Lat oss ikkje heller gjera hor, liksom nokre av dei dreiv hor og fall på ein dag tri og tjuge tusund!

⁹Lat oss ikkje heller freista Kristus, liksom nokre av dei freista han og vart tynte av hoggormar!

¹⁰Murra ikkje heller, liksom nokre av dei murra og vart tynte av tynaren!

¹¹Men dette hende dei so det skulde vera til fyredøme, og det er skrive til påminning for oss, som dei siste tider er komne til.

¹²Difor, den som tykkjer han stend, han sjå til at han ikkje fell!

¹³Dykk hev ingi freisting råka som menneske ikkje kann bera; og Gud er trufast, som ikkje skal lata dykk verta freista utyver det de toler, men skal laga både freistingi og utgangen på henne, so de kann halda det ut.

¹⁴Difor, mine kjære, fly frå avgudsdyrkingi!

¹⁵Eg talar til dykk som til skynsame folk. Døm sjølve um det eg segjer!

¹⁶Velsigningskalken som me velsignar, er han ikkje samfund med Kristi blod? Brødet som me bryt, er det ikkje samfund med Kristi lekam?

¹⁷Av di der er eitt brød, er me EIN lekam, endå me er mange; for me fær alle vår lut av det eine brødet.

¹⁸Sjå på Israel etter kjøtet! Hev ikkje dei som et offeri, samfund med altaret?

¹⁹Kva meiner eg so? At det er noko avgudsoffer til? eller at det er nokon avgud til?

²⁰Nei, men at det dei ofrar, det ofrar dei til vonde ånder og ikkje til Gud; men eg vil ikkje at de skal koma i samfund med dei vonde åndene.

²¹De kann ikkje drikka kalken åt Herren og kalken åt vonde ånder; de kann ikkje hava bordsamlag med Herren og bordsamlag med vonde ånder.

²²Eller torer me eggja Herren til harm? Me er då vel ikkje sterkare enn han?

²³Alt hev eg lov til, men ikkje alt gagnar. Alt hev eg lov til, men ikkje alt uppbyggjer.

²⁴Ingen søkje bate for seg sjølv, men kvar og ein det som batar den andre!

²⁵Et alt som vert selt i slaktarbui, og spør ikkje meir um det for samvitet skuld!

²⁶for jordi og alt det som fyller henne, høyrer Herren til.

²⁷Og um nokon av dei vantruande bed dykk til gjest, og de vil ganga dit, so et alt som vert framsett for dykk, og spør ikkje meir um det for samvitet skuld!

²⁸Men segjer nokon til dykk: Dette er avgudsoffer, so et ikkje, for hans skuld som fortalde det, og for samvitet skuld!

²⁹Samvitet, segjer et, ikkje eins eige, men samvitet hjå den andre. For kvi skal min fridom dømast av annan manns samvit?

³⁰Um eg et med takk, kvi skal eg då verta spotta for det som eg takkar for?

³¹Anten de so et eller drikk, eller kva de gjer, so gjer alt til Guds æra!

³²Ver ikkje til meinstøyt korkje for jødar eller grekarar eller for Guds kyrkja;

³³ver liksom eg, som i alt strevar å tekkjast alle og ikkje tenkjer på det som er gagnleg for meg sjølv, men for dei mange, at dei må verta frelste.