Read nynorsk 1938 Paulus' andre brev til korintarane 5 Bible Online

Paulus' andre brev til korintarane 5 - nynorsk 1938 bible

Paulus' andre brev til korintarane 5

¹For me veit at um vår lekams jordiske hus vert nedrive, so hev me ein bygnad av Gud, eit hus som ikkje er gjort med hender, æveleg i himmelen.

²For ogso medan me er i dette huset, sukkar me, av di me stundar etter å verta yverklædde med vårt hus frå himmelen,

³so sant me skal verta funne påklædde, ikkje nakne.

⁴For me som er i denne hytta, sukkar under byrdi, av di me ikkje vil verta avklædde, men yverklædde, so det døyelege kann verta gløypt av livet.

⁵Men den som laga oss just til dette, er Gud, som og gav oss Anden til pant.

⁶Difor er me alltid frimodige og veit at so lenge me er heime i lekamen, er me burte frå Herren;

⁷for me ferdast i tru, ikkje i syn.

⁸Me er då frimodige og vil heller flytja burt frå lekamen og koma heim til Herren.

⁹Difor, anten me er heime eller burte, set me vår æra i å vera han til hugnad.

¹⁰For me skal alle verta openberra for Kristi domstol, so kvar kann få att det som er verka ved lekamen, etter det han hev gjort, anten godt eller vondt.

¹¹Etter di me soleis kjenner otten for Herren, prøver me å vinna menneske, men for Gud er me openberre; eg vonar og å vera openberr for dykkar samvit.

¹²Ikkje gjev me oss sjølve atter lovord for dykk, men me gjev dykk høve til å rosa dykk av oss, so de kann hava noko å setja imot dei som rosar seg av det dei er i det ytre og ikkje i hjarta.

¹³For um me er frå vitet, so er det for Gud, og um me er med sans og samling, so er det for dykk.

¹⁴For Kristi kjærleik tvingar oss,

¹⁵Med di me hev gjort upp med oss sjølve at ein døydde for alle, difor hev dei alle døytt; og han døydde for alle, so dei som lever, ikkje lenger skal leva for seg sjølve, men for han som døydde og stod upp att for dei.

¹⁶Difor kjenner me heretter ikkje nokon etter kjøtet; um me og hev kjent Kristus etter kjøtet, so kjenner me han no ikkje lenger soleis.

¹⁷Difor, um nokon er i Kristus, so er han ein ny skapning; det gamle hev forgjengest, sjå, alt hev vorte nytt!

¹⁸Men alt dette er av Gud, som forlikte oss med seg sjølv ved Kristus og gav oss forliks-tenesta,

¹⁹for di Gud i Kristus forlikte verdi med seg sjølv, so han ikkje tilreknar dei misgjerningane deira og hev lagt forliks-ordet ned i oss.

²⁰So er me då sendebod i staden for Kristus, liksom Gud sjølv gav fyreteljing gjenom oss; me bed i staden for Kristus: Lat dykk forlika med Gud!

²¹Den som ikkje visste av synd, hev han gjort til synd for oss, so me skal verta rettferdige for Gud i han.