Read nynorsk 1938 Paulus' brev til galatarane 3 Bible Online

Paulus' brev til galatarane 3 - nynorsk 1938 bible

Paulus' brev til galatarane 3

¹Å de uvituge galatarar! kven hev trylt dykk, de som hev fenge Jesus Kristus måla for augo som krossfest?

²Berre det vil eg få vita av dykk: Var det ved lovgjerningar de fekk Anden, eller ved å høyra trui forkynt?

³Er de so uvituge? De tok til i Anden; vil de no fullenda i kjøt?

⁴So mykje hev de røynt til unyttes! - um det då elles er til unyttes.

⁵Han som gjev dykk Anden og let under verta gjorde millom dykk, gjer han det ved lovgjerningar eller ved tru-forkynning?

⁶Liksom Abraham trudde Gud, og det vart rekna han til rettferd.

⁷Difor skal de vita at dei som hev trur, dei er Abrahams born.

⁸Men Skrifti såg fyreåt at det er ved tru Gud gjer heidningane rettferdige, og gav so Abraham fyreåt det fagnadbodet: I deg skal alle folkeslag verta velsigna.

⁹So vert då dei som hev trur, velsigna med den truande Abraham.

¹⁰For so mange som held seg til lovgjerningar, dei er under forbanning; for det stend skrive: Forbanna er kvar den som ikkje held ved i alt det som stend skrive i lovboki, so han gjer det!

¹¹Men at ingen vert rettferdiggjord for Gud ved lovi, det er audsynleg; for: Den rettferdige, ved tru skal han leva.

¹²Men lovi hev ingen ting med trui å gjera, men: Den som gjer so, skal leva ved det.

¹³Kristus kjøpte oss frie frå forbanningi av lovi, med di han vart ei forbanning for oss - for det stend skrive: Forbanna er kvar den som heng på eit tre -

¹⁴so velsigningi åt Abraham kunde koma yver heidningane i Kristus Jesus, so me ved trui kunde få Anden, som var oss lova.

¹⁵Brør, eg talar på menneskevis. Jamvel når det gjeld ei menneskjeleg pakt, vil ingen gjera henne ugild eller leggja noko til etter ho er stadfest.

¹⁶No vart lovnadene gjevne til Abraham og hans ætt; han segjer ikkje: Og dine ættingar, liksom um mange, men som um ein: Og di ætt, og det er Kristus.

¹⁷Det eg vil segja, er dette: Ei pakt som fyreåt er stadfest av Gud, henne kann lovi, som vart gjevi fire hundrad og tretti år seinare, ikkje gjera ugild, so ho skulde gjera lovnaden til inkjes.

¹⁸Får fær ein arven ved lov, so fær ein han ikkje lenger ved lovnad; men Gud gav Abraham han ved lovnad.

¹⁹Kva skulde so lovi tena til? Ho vart sett attåt for misgjerdene skuld, til dess den ætti kom som lovnaden galdt - gjevi ved englar, ved ein millommanns hand;

²⁰men ein millommann er ikkje berre for ein; men Gud er ein.

²¹Er so lovi imot Guds lovnader? Langt ifrå! for var det gjeve ei lov som hadde makt til å gjera levande, so kom rettferdi verkeleg av lovi;

²²men Skrifti hev stengt alt inn under synd, so det som var lova, skulde ved trur på Jesus Kristus, verta gjeve dei som trur.

²³Men fyrr trui kom, vart me haldne innestengde i varetekt under lovi til den tru som skulde openberrast.

²⁴So hev då lovi vorte vår tuktemeister til Kristus, so me skulde verta rettferdiggjorde av tru.

²⁵Men no som trui er komi, er me ikkje lenger under tuktemeisteren;

²⁶for de er alle Guds born ved trui på Kristus Jesus.

²⁷For de, so mange som er døypte til Kristus, de hev iklædt dykk Kristus.

²⁸Her er ikkje jøde eller grekar, her er ikkje træl eller fri mann, her er ikkje mann og kvinna; for de er alle ein i Kristus Jesus.

²⁹Men høyrer de Kristus til, so er de og Abrahams ætt, ervingar etter lovnaden.