Read nynorsk 1938 Josva 17 Bible Online

Josva 17 - nynorsk 1938 bible

Josva 17

¹So fekk Manasse-ætti sin lut; for Manasse var eldste son åt Josef. Makir, eldste son åt Manasse og far åt Gilead, var ein gjæv stridsmann; difor fekk han Gilead og Basanlandet.

²Dei andre Manasse-borni fekk og land, kvar ættgrein for seg: borni åt Abieser og borni åt Helek og borni åt Asriel og borni åt Sekem og borni åt Hefer og borni åt Semida; det var borni åt Manasse, son åt Josef, og ættgreinene deira på mannssida. /[15]

³Men Selofhad, son åt Hefer, som var son åt Gilead og soneson åt Makir, son åt Manasse, hadde ingi søner, berre døtter; og døtterne heitte Mahla og Noa og Hogla og Milka og Tirsa.

⁴Dei gjekk fram for Eleasar, presten, og Josva Nunsson og hovdingane og sa: Herren sa til Moses at han skulde gjeva oss odelsjord tilliks med brørne våre. So fekk dei odelsjord tilliks med farbrørne sine, soleis som Herren hadde sagt.

⁵Det var ti partar som fall på Manasse, umfram Gilead- og Basanlandet på hi sida Jordan; /[16]

⁶for døtterne åt Manasse fekk odel tilliks med sønene hans. Men Gileadlandet hadde dei andre Manasse-borni fenge. /[17]

⁷Fylkesdeilet åt Manasse gjekk frå Aser til Mikmetat, som ligg midt for Sikem; so tok bytestrengen til høgre til En-Tappuahgrendene.

⁸Manasse fekk Tappuahbygdi; men Efra'im-borni fekk byen; han låg tett innåt Manasseskiftet.

⁹So gjekk fylkesdeilet ned til Kanabekken, på sudsida av bekken; men byane der fekk Efra'im, endå dei låg millom Manassebyane. Sidan gjekk fylkesdeilet åt Manasse på nordsida av bekken, til det enda utmed havet;

¹⁰Efra'im fekk det som var sunnanfor, og Manasse det som var nordanfor. So var havet grensa, og sidan skifte dei med Aser i nord og med Issakar i aust.

¹¹I Issakarsfylket og i Asersfylket fekk Manasse Bet-Sean med grendene ikring og Jibleam med grendene ikring og Dor med grender og bygder og En-Dor med grender og bygder og Ta'anak med grender og bygder og Megiddo med grender og bygder, alt som låg under dei tri høgdene.

¹²Men Manasse-borni vann ikkje taka desse byane, og kana'anitane fekk tak til å halda seg der i landet.

¹³Då Israels-borni vart sterkare, nøydde dei kana'anitane til å træla for seg, men dreiv dei ut gjorde dei ikkje.

¹⁴Josefs-borni kom til Josva og sa: Kvi hev du gjeve oss berre ein lut til odel og eiga? Me er då eit mannsterkt folk, etter di Herren til dessa hev velsigna oss.

¹⁵Då sa Josva til dei: Er de so fjølmente, so gakk upp i skogen og ryd dykk jord der i Ferisit- og Refa'itlandet, sidan Efra'imsheidi er for trong for dykk.

¹⁶Josefs-borni svara: Heidi rekk ikkje til for oss, og alle kana'anitane som bur i dalbygdene, hev jarnvogner, både dei i Bet-Sean og grendene der ikring og dei i Jisre'eldalen.

¹⁷Då sa Josva til Josefs-ætti, Efra'im og Manasse: Mykje folk hev du, og sterk er du! Du skal få meir enn ein lut.

¹⁸Men det er ei fjellbygd du fær; det er skog der, og den lyt du hogga, og landet skal vera ditt til ytste endane; for kana'anitane skal du driva ut, endå dei hev jarnvogner, og endå dei er sterke.