Read nynorsk 1938 Domarane 20 Bible Online

Domarane 20 - nynorsk 1938 bible

Domarane 20

¹Då tok alle Israels-borni ut, og heile lyden frå Dan til Be'erseba og frå Gileadlandet, samla seg alle som ein mann framfor Herren i Mispa.

²Og dei gjævaste av heile folket, av alle Israels-ætter, steig fram der Guds folk heldt møte, fire hundrad tusund mann til fots, væpna med sverd.

³Men Benjamins-borni fekk spurt at Israels-borni var farne upp til Mispa. Då sa Israels-borni: Seg frå korleis det hev gjenge til med denne ugjerningi!

⁴Og leviten, mannen åt den kona som var drept, tok til ords og sa: Eg og fylgjekona mi kom til Gibea i Benjamin og vilde få hus der med natti.

⁵Men Gibea-mennene baud vondt og kringsette um natti huset eg var i; meg tenkte dei å drepa, og fylgjekona mi valdtok dei, so ho døydde.

⁶Då tok eg fylgjekona mi og lema henne sund og sende lutene kring i heile Israels land og rike; for dei hadde gjort eit illverk og ei ugjerning i Israel.

⁷No er de samla her, alle Israels menner; kom no fram med dykkar meining og råd!

⁸Då reiste folket seg, alle som ein mann, og sa: Ingen av oss skal draga burt til sitt tjeld og ingen fara heim til sitt hus!

⁹Og so vil me gjera med Gibea: Byen skal under lutkast! /[17]

¹⁰No tek me ut ti mann for kvart hundrad av alle Israels ætter og hundrad for kvart tusund, og tusund for kvart titusund; dei skal henta mat til hermennene, so dei, når dei kjem til Gibea i Benjamin, kann gjeva folket der lika for den store ugjerningi dei hev gjort i Israel.

¹¹So samla dei seg, alle Israels menner, og drog imot byen, sameinte som ein mann.

¹²Og Israels-ættene sende bod kring til alle ættgreiner i Benjamin og sa: Kva er dette for ei ugjerning som er gjord hjå dykk?

¹³Send ut til oss dei gudlause mennene i Gibea, so me kann slå dei i hel og rydja det vonde ut or Israel! Men Benjamins-borni vilde ikkje høyra på Israels-borni, brørne sine.

¹⁴Dei kom i hop til Gibea frå alle byane sine og vilde draga i strid mot Israels-borni.

¹⁵Den dagen vart folket i Benjaminsbyane mynstra; det var seks og tjuge tusund våpnføre mann, umfram Gibea-buane; dei vart mynstra for seg og var sju hundrad i talet, alle saman utvalde hermenner.

¹⁶Millom alt det folket fanst det sju hundrad utvalde hermenner som var keivhendte; alle desse høvde på eit hår med slyngjesteinen; ingen kasta i mist.

¹⁷Benjamin frårekna mynstra Israels-sønene fire hundrad tusund våpnføre mann, som alle var herfolk.

¹⁸Dei gjorde seg reiduge og gjekk upp til Betel og spurde Gud: Kven av oss skal taka fyrst ut i striden mot Benjamins-borni? Herren svara: Juda skal fyrst.

¹⁹Um morgonen braut Israels-borni upp og lægra seg midt imot Gibea.

²⁰So gjekk dei fram til strid mot Benjamin og fylkte heren sin imot dei burtåt Gibea.

²¹Då braut Benjamins-borni fram frå Gibea og la den dagen tvo og tjuge tusund Israels-menner i marki.

²²Men folket, Israels-mennene, herde seg til og fylkte seg atter på same staden som dei hadde fylkt seg fyrste gongen -

²³Israels-borni gjekk upp og gret for Herrens åsyn heilt til kvelds, og dei spurde Herren: Skal eg ganga fram att og strida mot Benjamin, bror min? Og Herren svara: Far imot han! -

²⁴Då no Israels-borni gjekk fram imot Benjamins-borni dagen etter

²⁵for Benjamin andre gongen ut imot dei frå Gibea og la endå attan tusund israelitar i marki, alle saman våpnføre menner.

²⁶Då gjekk alle Israels-borni, heile folket, upp til Betel; der sat dei gråtande for Herrens åsyn og fasta heile den dagen, alt til kvelds; og dei ofra brennoffer og takkoffer for Herrens åsyn

²⁷og spurde Herren - for den gongen stod Guds paktkista der,

²⁸og Pinehas, son åt Eleasar og soneson åt Aron, gjorde den tid tenesta for hans åsyn. - Israels-borni spurde: Skal eg endå ein gong draga ut i striden mot Benjamin, bror min, eller skal eg lata vera? Og Herren svara: Drag ut! I morgon vil eg gjeva han i hendene dykkar.

²⁹Då la Israel folk i løynlege rundt ikring Gibea,

³⁰og so for dei tridje gongen mot Benjamins-borni og fylkte seg burtåt Gibea liksom dei fyrre gongene.

³¹Benjamins-borni for ut imot dei og vart dregne burt ifrå byen; og liksom dei fyrre gongene felte dei i fyrstningi nokre av folket på ålmannvegane som ber uppetter, den eine til Betel og den andre yver marki til Gibea; det var um lag tretti Israels-menner dei fekk felt.

³²Då sa Benjamins-borni: Dei ryk for oss no som fyrr! Men Israels-borni sa: Lat oss røma, so me fær drege dei burt frå byen og ut på ålmannvegane!

³³So tok alle Israels-mennene ut frå stødet sitt og fylkte seg i Ba'al-Tamar, medan dei som låg i løynlega, braut fram frå sitt støde på Gebasletta.

³⁴Og ti tusund utvalde stridsmenner av heile Israel gjekk beint mot Gibea. Då vart det ein hard strid; men Benjamins-borni visste ikkje at ulukka var tett innpå dei.

³⁵Og Herren laga det so at Benjamin rauk for Israel; Israels-borni felte den dagen fem og tjuge tusund og eitt hundrad mann av Benjamins-ætti; alle desse var våpnføre.

³⁶Benjamins-borni trudde fyrst at Israels-mennene var slegne; for dei drog seg undan for Benjamin, men det var berre av di dei leit på umsåti dei hadde sett mot Gibea.

³⁷Og no brårende umsåtmennene fram mot Gibea og trengde seg inn og øydde heile byen med odd og egg.

³⁸Israels-mennene hadde gjort den avtalen med umsåtmennene at dei skulde lata ein tett røyk stiga upp ifrå byen.

³⁹Då no Israels-mennene snudde ryggen til i striden, og benjaminitane i fyrstningi felte nokre av dei - um lag tretti mann - og sa: Dei ryk for oss, som i den fyrste ota!

⁴⁰då tok røyken til å stiga upp frå byen som ein stor stopul, og då benjaminitane såg attum seg, fekk dei sjå at heile byen stod i ein loge, som slo upp mot himmelen.

⁴¹I det same snudde Israels-mennene um. Då vart Benjamins-mennene forfærde; for dei såg at ulukka var tett innpå dei.

⁴²Dei vende seg og tok vegen til øydemarki for å koma undan Israels-mennene; men striden fylgde dei fot og fet, og jamvel midt i byane vart dei nedhogne, dei som åtte heime der.

⁴³Israels-mennene ringa Benjamin inne, elte han og trakka han ned der han kvilde, alt til dei var beint i aust for Gibea.

⁴⁴Og det fall attan tusund mann av Benjamins-ætti; alle desse var djerve stridsmenner.

⁴⁵So snudde dei um og rømde til øydemarki burtimot Rimmonshøgdi. Og Israels-mennene felte på ålmannvegane endå fem tusund mann; sidan sette dei etter dei til Gideon og felte tvo tusund til.

⁴⁶I alt var det fem og tjuge tusund våpnføre mann av Benjamins-ætti som fall den dagen; alle desse var djerve stridsmenner.

⁴⁷Då snudde dei um og rømde ut i øydemarki, til Rimmonshøgdi, seks hundrad mann, og dei vart verande på Rimmonshøgdi i fire månader.

⁴⁸Men Israels-mennene for attende til Benjaminslandet og øydde det med odd og egg; både byen med sine folk og bufeet og alt det dei fann, og alle byane som fanst der, sette dei eld på.