Read nynorsk 1938 Johannes' openberring 1 Bible Online

Johannes' openberring 1 - nynorsk 1938 bible

Johannes' openberring 1

¹Jesu Kristi openberring, som Gud gav han so han skulde visa tenarane sine det som snart skal henda; og han sende bod ved engelen sin og kunngjorde det i teikn for Johannes, tenaren sin,

²som hev vitna um Guds ord og Jesu Kristi vitnemål, alt det han såg.

³Sæl er den som les, og dei som høyrer det profetiske ordet og gøymer det som stend skrive der; for tidi er nær!

⁴Johannes - til dei sju kyrkjelydane i Asia: Nåde vere med dykk og fred frå han som er og som var og som kjem, og frå dei sju ånder som er framfor hans kongsstol,

⁵og frå Jesus Kristus, det truverdige vitnet, den fyrstefødde av dei daude og herren yver kongane på jordi. Honom som elskar oss og hev fria oss frå syndene våre med sitt blod,

⁶og som hev gjort oss til eit kongerike, til prestar for Gud og sin Fader, honom høyrer æra og makti til i all æva! Amen.

⁷Sjå, han kjem med skyene, og kvart auga skal sjå han, ogso dei som hev gjenomstunge han, og alle ætter på jordi skal gråta sårt yver han. Ja, amen!

⁸Eg er Alfa og Omega, segjer Herren Gud, han som er og som var og som kjem, den Allmektige.

⁹Eg, Johannes, som er bror dykkar, og hev lut med dykk i trengsla og i riket og i tolmodet i Jesus, eg var på den øyi som heiter Patmos. For Guds ord og Jesu vitnemål skuld.

¹⁰Eg var burtrykt i åndi på Herrens dag, og eg høyrde attanfor meg ei sterk røyst som av ein basun, som sa:

¹¹Det du ser skriv det upp i ei bok og send det til dei sju kyrkjelydane, til Efesus og til Smyrna og til Pergamum og til Tyatira og til Sardes og til Filadelfia og til Laodikea!

¹²Og eg snudde meg, so eg kunde sjå røysti som tala med meg, og då eg snudde meg, såg eg sju ljosestakar av gull,

¹³og midt imillom ljosestakane ein som var lik ein menneskeson, klædd i ein fotsid kjole og umbunden under bringa med eit gullbelte;

¹⁴hovudet og håret hans var kvitt som kvit ull, som snø, og augo hans som eldsloge,

¹⁵og føtene hans var som liksom skinande kopar, som dei var glødde i ein omn, og røysti hans var som ljod av mange vatn.

¹⁶I høgre handi hadde han sju stjernor, og ut or munnen hans gjekk eit tvieggja kvast sverd, og hans åsyn var som soli når ho skin i si kraft.

¹⁷Og då eg såg han, fall eg ned for føtene hans som ein daud; og han la si høgre hand på meg og sa:

¹⁸Ottast ikkje! eg er den fyrste og den siste og den levande; og eg var daud, og sjå, eg er levande i all æva. Og eg hev lyklane til dauden og til helheimen.

¹⁹Skriv då det du såg, både det som er og det som skal henda heretter,

²⁰løyndomen med dei sju stjernone som du såg i mi høgre hand, og dei sju gull-ljosestakane! Dei sju stjernone er englar for dei sju kyrkjelydane, og dei sju ljosestakane er sju kyrkjelydar.