Read nynorsk 1938 Fyrste Samuelsbok 3 Bible Online

Fyrste Samuelsbok 3 - nynorsk 1938 bible

Fyrste Samuelsbok 3

¹Guten Samuel tente no Herren for augo åt Eli. Herrens ord var dyrt i dei dagane, og syner var det ikkje mange av.

²So var det ein gong medan Eli låg og sov i romet sitt - augo hans hadde teke til å dimmast, so han ikkje kunde skilja,

³og Guds lampa hadde endå ikkje slokna, og Samuel sov i Herrens heilagdom, der Guds kista stod -

⁴då ropa Herren på Samuel. Han svara: Ja, her er eg!

⁵og sprang burt til Eli og sa: Her er eg! Du ropa på meg. Men Eli sa: Eg ropa ikkje; gakk og legg deg att! So gjekk han og la seg.

⁶Men Herren ropa endå ein gong: Samuel! Og Samuel reis upp og gjekk burt til Eli og sa: Her er eg! Du ropa på meg. Men Eli svara: Nei, eg ropa ikkje, guten min; gakk og legg deg, du!

⁷Samuel kjende endå ikkje Herren; for det var endå ikkje kome noko ord til han frå Herren.

⁸So ropa Herren tridje gongen: Samuel! Og han reis upp og gjekk burt til Eli og sa: Her er eg! Du ropa på meg. Då skyna Eli at det var Herren som ropa på guten,

⁹og han sa til Samuel: Gakk du og legg deg, og ropar nokon på deg att, so skal du svara: Tala, Herre! Tenaren din høyrer. So gjekk Samuel og la seg i romet sitt.

¹⁰Då kom Herren og stod der og ropa liksom dei fyrre gongene: Samuel, Samuel! Og Samuel svara: Tala! Tenaren din høyrer.

¹¹Då sa Herren til Samuel: No vil eg gjera slike ting i Israel at det skal ringja for båe øyro på alle som høyrer um det.

¹²Den dagen skal eg lata koma yver Eli alt det eg hev varsla um ætti hans, frå fyrst til sist.

¹³For eg hev gjort det kunnigt for han at eg vil døma ætti hans for all tid for det brotet han hev gjort: at han ikkje aga sønene sine, endå han visste at dei førde forbanning yver seg.

¹⁴Difor hev eg svore Eli-ætti: Aldri i verdi skal broti åt Eli-ætti kunna sonast, korkje med slaktoffer eller med matoffer.

¹⁵Samuel vart liggjande til morgons; då opna han døri til Herrens hus, men han torde ikkje fortelja Eli um syni.

¹⁶Då ropa Eli på Samuel og sa: Samuel, guten min! Han svara: Ja, her er eg.

¹⁷Eli spurde: Kva var det han sa til deg? Kjære, dyl det ikkje for meg! Gud late deg bøta både no og sidan um du dyl for meg noko av det han sa til deg!

¹⁸So fortalde Samuel alt saman og dulde ingen ting for han. Då sa Eli: Han er Herren; han lyt gjera som han tykkjer best.

¹⁹Samuel voks no upp, og Herren var med han og let ikkje noko av ordi sine verta um inkje.

²⁰Då skyna heile Israel frå Dan til Be'erseba at Herren sette lit til Samuel og hadde kalla han til profet.

²¹Og Herren heldt ved og synte seg i Silo; for det var der Herren openberra seg for Samuel med sitt ord.