Read nynorsk 1938 Fyrste Samuelsbok 9 Bible Online

Fyrste Samuelsbok 9 - nynorsk 1938 bible

Fyrste Samuelsbok 9

¹Kis heitt ein mann av Benjamins-ætti; han var son åt Abiel, son åt Seror, son åt Bekorat, son åt Afiah, son åt ein benjaminit, og var ein grunnrik mann.

²Han hadde ein son som heitte Saul, ein ung og ven kar; det fanst ingen mann i Israel som var venare enn han; ingen av folket nådde han lenger enn til herdi.

³Ein dag kom asnone åt Kis, far hans Saul, burt for han. Då sa Kis til Saul, son sin: Tak med deg ein av drengene og gakk av stad og leita etter asnone!

⁴Han for yver Efra'imsfjellet og gjenom Salisabygdi, men fann dei ikkje; so for dei gjenom Sa'alimbygdi, men asnone var ikkje der; sidan for dei gjenom Benjaminsfylket, men fann dei ikkje der heller.

⁵Då dei kom til Sufbygdi, sa Saul til drengen som var med han: Kom, lat oss fara heim att! Elles kunde far snart verta meir illhuga for oss enn for asnone.

⁶Men drengen svara: Høyr her! I den byen der bur ein gudsmann som det gjeng gjetord av; alt han segjer, gjeng fram. Lat oss no ganga dit! Han kann visst gjeva oss greida på det me fer etter.

⁷Då sa Saul: Ja, men um me no gjeng dit, kva skal me so hava med oss til mannen? Maten i skreppone våre hev teke ende, og me hev ingi gåva me kann bjoda gudsmannen; eller kva hev me?

⁸Drengen tok til ords att og sa til Saul: Sjå, her hev eg ein kvart sylvsekel; den vil eg gjeva gudsmannen, so segjer han oss nok kva leid me skal taka.

⁹Fyrr i tidi sa dei i Israel når dei skulde av og spyrja Gud: Kom, lat oss ganga til sjåaren! Det som dei no kallar profet, kalla dei fyrr i tidi sjåar.

¹⁰Saul sa til drengen: Du hev rett; kom, lat oss ganga dit! So tok dei vegen til byen der gudsmannen var.

¹¹Medan dei no gjekk uppetter bakken som bar til byen, møtte dei nokre gjentor som kom ut og skulde henta vatn, og spurde dei: Er sjåaren her?

¹²Gjentone svara: Ja, nett no er han her. Skunda deg no! I dag kom han hit til byen; for folket held i dag ei offerhøgtid på haugen.

¹³Når de kjem inn i byen, finn de han straks innan han gjeng upp på haugen til måltidi. Folket gjeng ikkje til bords fyrr han kjem; for det er han som skal velsigna offeret. Sidan set dei seg til bords dei som bedne er. Gakk berre upp! For rett no råkar de han.

¹⁴So gjekk dei upp til byen, og med det same dei kom inn i byen, kom Samuel ut imot dei; han var på veg upp til haugen.

¹⁵Men dagen fyrr Saul kom, hadde Herren varsla Samuel og sagt:

¹⁶I morgon dette bel sender eg til deg ein mann frå Benjaminslandet; han skal du salva til fyrste yver Israel, folket mitt, og han skal frelsa folket mitt frå filistarveldet; for eg hev set til folket mitt, etter di naudropet deira hev nått upp til meg.

¹⁷Då no Samuel fekk sjå Saul, sa Herren til han: Sjå der er mannen som eg hev tala til deg um og sagt: Det er han som skal styra folket mitt.

¹⁸So gjekk Saul burtåt Samuel midt i porten og sa: Gjer vel og seg meg kvar sjåaren bur!

¹⁹Samuel svara: Det er eg som er sjåaren. Gakk fyre meg upp på haugen! De skal eta med meg i dag; i morgon tidleg kann du fara i veg att, og då skal eg gjeva deg greida på alt det du hev hug til å vita.

²⁰Og asnone som kom burt for deg i dag tri dagar sidan, tarv du ikkje vera redd for; dei er attfunne. Kven er det elles som eig alt det gildaste i Israel? Er det ikkje du og heile farsætti di?

²¹Saul svara: Eg høyrer då berre til Benjamins-ætti, ei av dei minste ættene i Israel, og ættgreini mi er den ringaste av alle ættgreiner i Benjamin. Kvifor talar du då soleis til meg?

²²Samuel tok og leidde Saul og drengen hans inn i gildehalli og sessa dei øvst millom gjestene; det var um lag tretti mann der.

²³So sa han til kokken: Kom hit med det stykket som eg gav deg og sa du skulde taka vare på!

²⁴Då tok kokken upp lårstykket og feittet som var på det, og sette det fram for Saul. Og Samuel sa: Her ser du det som att er; no er det sett fram for deg. Et no! For til denne stundi vart det gøymt åt deg, då eg sa: Eg hev bede folket. So åt då Saul i lag med Samuel den dagen.

²⁵Sidan gjekk dei ned av haugen og inn i byen, og han sat og tala med Saul på taket.

²⁶Tidleg um morgonen, med det same det tok til å dagast, ropa Samuel Saul upp på taket og sa: Gjer deg reidug, so vil eg fylgja deg på veg! Då ferda Saul seg til, og dei gjekk ut i hop, han og Samuel.

²⁷Då dei kom ned til ytste enden av byen, sa Samuel til Saul: Seg til drengen at han skal fara fyre - og han for fyre - men stogga du her eit bel! So skal du få høyra kva Gud hev sagt.