Read nynorsk 1978 1. Mosebok 2 Bible Online

1. Mosebok 2 - nynorsk 1978 bible

1. Mosebok 2

¹Såleis vart himmelen og jorda fullførte med heile sin hær.

²Den sjuande dagen hadde Gud fullført heile sitt verk. Så kvilte Gud den sjuande dagen etter at han hadde gjort alt dette.

³Og Gud velsigna den sjuande dagen og lyste han heilag. For den dagen kvilte Gud etter det verk han hadde gjort då han skapte.

⁴Dette er soga om himmelen og jorda då dei vart skapte. På den tid Herren Gud skapte jorda og himmelen,

⁵fanst det ikkje ein busk på jorda, og endå hadde ikkje eit grønt strå runne. For Herren Gud hadde ikkje late det regna på jorda, og det var ikkje menneske til å dyrka marka.

⁶Men så braut ei kjelde fram or jorda og vatna heile marka.

⁷Og Herren Gud skapte mannen av mold frå marka og bles livsande inn i nasen hans, så mannen vart til ein levande skapning. [3]

⁸Herren Gud planta ein hage i Eden, ein stad i aust. Der sette han mannen han hadde skapt. [4]

⁹Og Herren Gud lét alle slag tre veksa opp or jorda, herlege å sjå på og gode å eta av, og midt i hagen livsens tre og det treet som gjev kunnskap om godt og vondt.

¹⁰Ei elv gjekk ut frå Eden. Ho vatna hagen og delte seg sidan i fire greiner.

¹¹Den fyrste heiter Pisjon. Det er den som renn kring heile Havila-landet, der det er gull. [5] [6]

¹²Gullet i det landet er godt. Der er det dei finn bedolah-kvae og karneol. [7]

¹³Den andre elva heiter Gihon. Det er den som renn kring heile Nubia.

¹⁴Den tredje elva heiter Hiddekel. Det er den som renn austanfor Assur. Og den fjerde elva er Eufrat.

¹⁵Så tok Herren Gud mannen og sette han i Eden til å dyrka og verna hagen.

¹⁶Og Herren Gud gav mannen dette påbodet: «Du kan gjerne eta av alle trea i hagen.

¹⁷Men det treet som gjev kunnskap om godt og vondt, det må du ikkje eta av; for den dagen du et av det, skal du døy.»

¹⁸Då sa Herren Gud: «Det er ikkje godt for mannen å vera åleine. Eg vil gje han ei hjelp som svarar til han.»

¹⁹Og Herren Gud tok jord og skapte alle dyra på marka og alle fuglane under himmelen, og han leidde dei fram til mannen og ville sjå kva han kalla dei. Det mannen kalla kvar levande skapning, det skulle han heita.

²⁰Så sette mannen namn på alt feet, alle fuglane under himmelen og alle villdyra på marka. Men for seg sjølv fann han inga hjelp som svara til han.

²¹Så lét Herren Gud ein tung svevn koma over mannen. Og medan han sov, tok han eit av sidebeina hans og fylte att med kjøt.

²²Av det sidebeinet Herren Gud hadde teke frå mannen, bygde han ei kvinne, og han leidde henne bort til han.

²³Då sa mannen: [8] «Dette er då bein av mine bein og kjøt av mitt kjøt. Ho skal kallast kvinne, for ho er teken av ein mann.»

²⁴Difor skal mannen skiljast frå far sin og mor si og halda seg til kona si, og dei to skal vera eitt.

²⁵Dei var nakne, både mannen og kona hans, og dei blygdest ikkje.