Read nynorsk 1978 1. Mosebok 45 Bible Online

1. Mosebok 45 - nynorsk 1978 bible

1. Mosebok 45

¹Då kunne ikkje Josef leggja band på seg lenger for alle dei som stod ikring han. Han ropa: «Lat alle dei andre gå ut frå meg!» Så var det ingen annan til stades då Josef fortalde brørne sine kven han var.

²Han sette i og gret så høgt at egyptarane høyrde det, ja, dei høyrde det i huset åt farao.

³Og han sa til brørne sine: «Eg er Josef! Lever far min enno?» Men brørne hans kunne ikkje svara han. Dei stod der som dei var klumsa.

⁴Då sa Josef til dei: «Kom hit til meg!» Så gjekk dei bort til han, og han sa: Eg er Josef, bror dykkar, som de selde til Egypt.

⁵Men no skal de ikkje vera sorgfulle eller urolege fordi de selde meg hit. Gud ville berga liv; difor sende han meg føre dykk.

⁶No har vi hatt to uår i landet, og enno kjem det fem år utan pløying og hausting.

⁷Men Gud sende meg føre dykk fordi han ville leiva ein rest av dykk på jorda og berga mange levande gjennom nauda.

⁸Så er det ikkje de som har sendt meg hit, men Gud. Han har sett meg til far for farao, til herre over heile hans hus og til styrar over heile Egypt. [107]

⁹Skunda dykk no og dra heim att til far og sei: Så seier Josef, son din: «Gud har sett meg til herre over heile Egypt. Kom ned til meg, og dryg ikkje!

¹⁰Du skal få bu i Gosen og vera der eg er, både du og borna og barneborna dine, med småfe og storfe og alt det du eig. [108]

¹¹Og eg skal syta for deg der — for enno kjem det fem uår — så korkje du eller huslyden din eller nokon av dine skal lida naud.»

¹²No ser de med eigne augo, både de og Benjamin, bror min, kven det er som talar med dykk.

¹³Ber då bod til far min om all den ære og makt eg har i Egypt, og om alt de har sett! Og skunda dykk og kom hit ned med far!

¹⁴Så kasta Josef seg om halsen på Benjamin, bror sin, og gret; og Benjamin gret i armane hans.

¹⁵Han kyste alle brørne sine og gret medan han tok dei i famn. Sidan tala brørne med han.

¹⁶Då det spurdest i kongsgarden at brørne hans Josef var komne, vart farao og mennene hans fegne.

¹⁷Og farao sa til Josef: «Sei til brørne dine: Så skal de gjera: Kløvja på dyra dykkar og far heim att til Kanaan!

¹⁸Så skal de ta far dykkar og huslydane dykkar og koma til meg. Eg vil gje dykk det gode som finst i Egypt; de skal få eta av det beste i landet.

¹⁹Og du skal seia frå at dette skal dei gjera: Ta med dykk vogner frå Egypt til kvinnene og borna! Henta så far dykkar og kom hit!

²⁰De skal ikkje kvida dykk om de må fara frå eignelutene dykkar. For det beste som finst i heile Egypt, skal høyra dykk til.»

²¹Israels-sønene gjorde så. Og Josef gav dei vogner, som farao hadde sagt, og lét dei få med seg niste på vegen.

²²Dei fekk alle kvar sin høgtidsbunad. Men Benjamin gav han tre hundre sekel sølv og fem høgtidsbunader.

²³Sameleis sende han far sin ti esel med noko av det beste som fanst i Egypt, og ti eselhopper med korn og brød og mat til faren på ferda.

²⁴Så bad Josef farvel med brørne sine, og dei fór av stad. Han sa til dei: «Lat det ikkje verta trette på vegen!»

²⁵Så tok dei ut frå Egypt og kom heim att til Jakob, far sin, i Kanaan.

²⁶Dei bar fram bodet til han og sa: «Josef er enno i live. Han er jamvel styrar over heile Egypt.» Men far deira var like kald i hjarta; for han trudde dei ikkje.

²⁷Så fortalde dei han alt det Josef hadde sagt til dei, og han såg vognene som Josef hadde sendt til å henta han i. Då kvikna han til att, Jakob, far deira.

²⁸«Dette er stort!» sa Israel. «Josef, son min, er enno i live! Eg vil av og sjå han før eg døyr.»