Read nynorsk 1978 2. Samuelsbok 11 Bible Online

2. Samuelsbok 11 - nynorsk 1978 bible

2. Samuelsbok 11

¹Året etter, på den tid kongane plar fara i hærferd, sende David Joab av stad med mennene sine og heile Israels-hæren, og dei herja ammonittlandet og kringsette Rabba. Sjølv sat David heime i Jerusalem. [24]

²Ein kveld hende det at David stod opp or senga si og gjekk og dreiv på slottstaket. Som han såg utover frå taket, fekk han auga på ei kvinne som heldt på og lauga seg; det var ei ovfager kvinne.

³David sende bod og spurde seg føre om henne. Han fekk vita at det var Batseba Eliamsdotter, kona til hetitten Uria.

⁴Så sende David folk og henta henne til seg; og då ho kom, låg han med henne. Ho hadde nett reinsa seg etter at ho hadde vore urein. Sidan gjekk ho heim att.

⁵Men kvinna hadde vorte med barn og sende bod til David med dei orda: «Eg skal ha barn.»

⁶Då sende David bod til Joab: «Lat hetitten Uria koma hit til meg!» Og Joab gjorde som kongen hadde sagt.

⁷Då Uria kom, spurde David korleis det stod til med Joab og hæren, og korleis det gjekk med krigen.

⁸Så sa han: «Gå no heim og vaska føtene dine!» Og då Uria gjekk ut frå kongsgarden, sende kongen ei gåve etter han.

⁹Men Uria la seg i slottsporten saman med alle tenarane åt kongen; han gjekk ikkje heim til huset sitt.

¹⁰Då David fekk vita at Uria ikkje hadde gått heim til seg sjølv, sa han til han: «Har du ikkje vore på reis? Kvifor har du ikkje gått heim til ditt eige hus?»

¹¹Uria svara: «Israelittane og judearane bur i lauvhytter, og paktkista har dei med seg. Joab, herren min, og mennene til kongen ligg i leir på open mark. Og så skulle eg gå heim og eta og drikka og liggja med kona mi? Så sant du lever, så sant det finst liv i deg: Det gjer eg ikkje!»

¹²Då sa David til Uria: «Ver no her i dag òg! I morgon sender eg deg av stad att.» Så vart Uria verande i Jerusalem den dagen og dagen etter.

¹³David bad han til seg. Dei åt og drakk saman, og David skjenkte han til han vart drukken. Men om kvelden gjekk han og la seg på plassen sin saman med kongsmennene; heim til huset sitt gjekk han ikkje.

¹⁴Morgonen etter skreiv David eit brev til Joab og sende det med Uria.

¹⁵I brevet stod det: «Set Uria lengst framme, der striden er hardast, og dra dykk attende frå han, så han fell og misser livet!»

¹⁶Joab, som låg og vakta på byen, sette då Uria på ein stad der han visste det var sterke karar innanfor.

¹⁷Mennene i byen drog ut og kom i strid med Joab. Nokre av krigarane til David fall, og hetitten Uria miste livet, han òg.

¹⁸Joab sende ein mann til David med melding om korleis det hadde gått til i slaget.

¹⁹Han sa til bodberaren: «Når du har fortalt kongen korleis det gjekk til i slaget,

²⁰kan det henda at han fyk opp og seier: Kvifor kom de så nær inn til byen i striden? De måtte då skjøna at dei ville skyta ned mot dykk frå bymuren!

²¹Kven var det som drap Abimelek, son til Jerubbesjet? Var det ikkje ei kvinne som kasta ein kvernstein ned på han frå muren i Tebes, så han døydde? Kvifor gjekk de då så nær inn til muren? — Då skal du svara: Hetitten Uria, tenaren din, har mist livet, han òg.» [25]

²²Så tok mannen ut og kom til David med den meldinga han hadde fått av Joab.

²³Han sa til David: «Fienden fekk overtaket på oss og drog ut på marka mot oss; men vi dreiv dei attende til byporten.

²⁴Då skaut bogeskyttarane på oss oppe frå muren, og nokre av mennene dine fall, konge. Ein av dei som miste livet, var hetitten Uria, tenaren din.»

²⁵Då sa David til bodberaren: «Sei til Joab at han ikkje skal ta seg nær av dette. For sverdet råkar snart den eine, snart den andre. Han skal berre halda fram med å strida mot byen og riva han ned. Bed han vera ved godt mot!»

²⁶Då kona til Uria fekk høyra at mannen hennar var fallen, heldt ho syrgjehøgtid over husbonden sin.

²⁷Men då syrgjetida var ute, sende David bod etter henne og henta henne heim til seg. Ho vart kona hans, og han fekk ein son med henne. Men det som David hadde gjort, var vondt i Herrens augo.