Read nynorsk 1978 1. Krønikebok 5 Bible Online

1. Krønikebok 5 - nynorsk 1978 bible

1. Krønikebok 5

¹Sønene til Ruben, eldste son til Israel. Ruben var den eldste; men då han vanæra lega åt far sin, fekk Josef Israelsson, bror hans, odelsretten, endå han ikkje var oppskriven som den eldste i ættelistene.

²For Juda var den mektigaste mellom brørne, og frå han skulle fyrsten koma. Men Josef hadde odelsretten.

³Sønene til Ruben, eldste son til Israel, var Hanok, Pallu, Hesron og Karmi.

⁴Son til Joel var Sjemaja, hans son var Gog og hans son Sjimi.

⁵Hans son var Mika, hans son Reaja og hans son Ba’al.

⁶Hans son var Be’era, som Tiglat-Pileser, kongen i Assyria, tok til fange og førte bort. Han var hovding for Rubens-sønene.

⁷Brørne hans, ætt for ætt, som dei stod oppskrivne i ættelistene, var Je’iel, hovdingen, Sakarja

⁸og Bela, son til Asas, som var son til Sjema Joelsson. Rubens-sønene budde i Aroer og heilt til Nebo og Ba’al-Meon.

⁹I aust nådde bustadene deira bort imot den øydemarka som ligg hitanfor Eufrat. For feet deira hadde auka sterkt i Gilead.

¹⁰I Sauls dagar førte dei krig med hagrittane og la dei under seg. Sidan slo dei seg ned i telta deira langsmed heile austsida av Gilead.

¹¹Gads-sønene budde midt imot dei i Basan-landet, alt til Salka.

¹²Joel var den fremste mellom dei, så kom Sjafam, Janai, domaren i Basan,

¹³og brørne deira, ættgrein for ættgrein: Mikael, Mesjullam, Sjeba, Jorai, Jakan, Sia og Eber, sju i talet.

¹⁴Desse var sønene til Abihajil, son til Huri, son til Jaroah, son til Gilead, son til Mikael, son til Jesjisjai, son til Jakdo, som var son til Bus.

¹⁵Aki, son til Abdiel Gunison, var hovding for ættgreinene deira.

¹⁶Dei budde i Gilead og Basan og i småbyane der ikring, og på alle beitemarkene i Saron, så langt dei rakk.

¹⁷Dei vart alle oppskrivne i ættelister på den tid Jotam var konge i Juda og Jeroboam konge i Israel.

¹⁸Rubens-sønene og Gads-sønene og halve Manasse-ætta var djerve menn, som bar skjold og sverd, spente boge og var opplærte til krig. Dei var 44 760 våpenføre menn.

¹⁹Dei gjekk til strid mot hagrittane, Jetur, Nafisj og Nodab

²⁰og fekk hjelp mot dei, så hagrittane og alle som var i lag med dei, laut gje seg i deira vald. For dei ropa til Gud i striden, og han høyrde bøna deira, fordi dei sette si lit til han.

²¹Dei tok med seg feet åt fienden: femti tusen kamelar, to hundre og femti tusen sauer, to tusen esel, og dessutan hundre tusen menn og kvinner.

²²Det hadde vore eit stort mannefall; for denne krigen var frå Gud. Sidan budde dei der i landet heilt til dei laut fara i fangenskap.

²³Den eine halvparten av Manasse-ætta budde i Basan-landet, radt opp til Ba’al-Hermon og Senir — det er Hermon-fjellet. Og dei vart talrike.

²⁴Dette var hovdingane for ættgreinene deira: Efer, Jisji, Eliel, Asriel, Jeremia, Hodavja og Jakdiel. Dei var djerve krigarar og namngjetne menn, hovdingar for ættgreinene sine.

²⁵Men dei sveik sine fedrars Gud. I utruskap heldt dei seg til dei gudane som folka der i landet dyrka, dei som Gud hadde rudt ut for dei.

²⁶Då eggja Israels Gud assyrarkongen Tiglat-Pileser mot dei, han som dei òg kalla Pul, og han førte bort både Rubens-sønene, Gads-sønene og halve Manasse-ætta. Han tok dei til Halak, Habor, Hara og Gosan-elva, og der har dei vore til denne dag. [9]