Read nynorsk 1978 Job 14 Bible Online

Job 14 - nynorsk 1978 bible

Job 14

¹Mennesket, ¬født av ei kvinne, lever kort og fyllest av uro.

²Det skyt opp som blomen ¬— og visnar, det fer bort som skuggen ¬og står seg ikkje.

³Men du held vake auga ¬med mannen og stemner han for din domstol.

⁴Kan det koma ein rein ¬av ein urein? Nei, ikkje ein.

⁵Er mannens levetid fastsett, har du avgjort hans månadstal, har du sett ei grense for han, som han ikkje kjem utom,

⁶så lat han få vera i fred medan han gleder seg ¬over sin arbeidsdag.

⁷For eit tre er det von. Vert det hogge, ¬kan det veksa opp att; det vantar ikkje renningar.

⁸Om røtene i jorda eldest, og stuven morknar i molda,

⁹så veks det opp att ¬ved eimen av vatn og set skot som eit nyplanta tre.

¹⁰Men når mannen døyr, ¬er det ute med han, går mennesket bort, ¬kvar finst det då?

¹¹Som vatnet renn ut or sjøen, som elva minkar og turkar ut,

¹²såleis ligg mannen ¬og står ikkje opp; han vaknar ikkje ¬så lenge himmelen er til; ingen vekkjer han or svevnen.

¹³Gjev du ville gøyma meg og halda meg løynd i dødsriket til vreiden din går over! Gjev du ville setja ¬eit tidsmål for meg og så atter koma meg i hug!

¹⁴Kunne ein som er død, få liv, då ville eg halda ut i striden til det kom avløysing for meg.

¹⁵Då skulle du ropa på meg ¬og få svar, du skulle lengta ¬etter din skapning.

¹⁶Då skulle du telja kvart steg ¬eg tek, og ikkje akta på mi synd.

¹⁷Mitt brotsverk er gøymt ¬som i ein pung, og du har sett stengsle ¬for mi skuld.

¹⁸Men fjell kan falla ¬og smuldra bort, og berg kan rykkjast av lage.

¹⁹Som vatn holar ut stein, og ausregn skyl moldjord ¬bort, såleis gjer du ende ¬på mannens von.

²⁰Du vinn over han for alltid, og han må gå sin veg; du sender han bort ¬med skamfare andlet.

²¹Kjem hans søner til ære, ¬veit han det ikkje; går det nedover med dei, ¬merkar han det ikkje.

²²Han har nok ¬med verken i sin kropp og med si eiga sjelenaud.