Read nynorsk 1978 Job 19 Bible Online

Job 19 - nynorsk 1978 bible

Job 19

¹Då tok Job til ords og sa:

²Kor lenge vil de plaga meg og knusa meg med ord?

³Det er tiande gongen ¬de spottar meg og går laus på meg utan skam.

⁴Har eg i røynda fare vilt, så er det mi eiga sak.

⁵Er de verkeleg større enn eg, så syn meg at skamma er mi!

⁶De må då skjøna ¬at Gud gjer meg urett når han spenner sitt garn ¬ikring meg.

⁷Eg ropar: «Vald!» ¬men får ikkje svar, eg skrik om hjelp, ¬men det finst ingen rett.

⁸Han har stengt vegen, ¬eg kjem ikkje fram, han har lagt mine stigar ¬i mørker.

⁹Han har teke mi ære frå meg og rive kransen av mitt hovud.

¹⁰Han har brote meg ned ¬på alle kantar, eg må gå min veg; mi von har han rykt opp ¬som eit tre.

¹¹Han lèt sin vreide ¬loga mot meg, han held meg ¬for sin motstandar.

¹²I fylking kom hans hærflokkar ¬mot meg, dei brøytte seg veg ¬og slo leir kring mitt telt.

¹³Mine brør held seg unna, mine kjenningar ¬har vendt seg frå meg.

¹⁴Dei som stod meg nær, er borte, dei som kjenner meg, ¬har gløymt meg.

¹⁵Huslyd og tenestjenter held meg for ein framand, eg har vorte som ein utlending ¬for dei.

¹⁶Når eg ropar på tenaren, ¬svarar han ikkje; eg må be han audmjukt ¬om hjelp.

¹⁷Min ande byd mi kone imot, mine brør synest ¬at eg luktar vondt.

¹⁸Jamvel gutungar vanvørder meg og snur ryggen til ¬når eg reiser meg.

¹⁹Alle mine beste vener styggjest ved meg, og dei som eg elska, vender seg mot meg.

²⁰No er eg berre skinn og bein, einast tannkjøtet er uskadt.

²¹Ver milde og miskunnsame, ¬vener, Gud har rørt meg med si hand.

²²Kvifor jagar de meg ¬så som Gud, får de ikkje nok av mitt kjøt?

²³Gjev mine ord vart skrivne, vart teikna opp i ei innskrift,

²⁴ja, rita i fjellet for alltid med jerngriffel og bly!

²⁵Men eg veit ¬at min utløysar lever, og som den siste ¬skal han stå fram på molda. [16]

²⁶Når det ikkje er noko att ¬av mi hud og mitt kjøt er borttært, då skal eg skoda Gud.

²⁷Med eigne augo skal eg sjå han, eg sjølv og ikkje ein framand. Å, eg tærest bort av lengsle!

²⁸Når de seier: «Vi vil jaga han, rota til ulukka finst hjå han,»

²⁹då må de reddast for sverdet; det er straffa for slike synder. Då skal de sanna ¬at det finst ein domar.