Read nynorsk 1978 Job 28 Bible Online

Job 28 - nynorsk 1978 bible

Job 28

¹Det finst gruver ¬der det er sølv, og stader der dei vaskar ut gull.

²Jern hentar dei fram or jorda, og kopar smeltar dei ¬ut or malmen.

³Menneska bryt ¬igjennom mørkret; inst i krokane leitar dei opp stein som ligg i svarte mørkret.

⁴Arbeidarar frå framande land ¬grev sjakter. Gløymde av folk ¬og utan fotfeste heng dei og dinglar i reip langt borte frå menneske.

⁵Jorda gjev brødkorn; men djupt der nede vert ho omsnudd med eld.

⁶I steinen er det safir, og der finst det gullklumpar òg.

⁷Ingen rovfugl kjenner vegen dit, den har inkje falkeauga sett.

⁸Der har korkje stolte rovdyr gått eller løveungar sett sin fot.

⁹Folk legg hand ¬på den harde steinen og grev fjella om frå grunnen.

¹⁰Når dei høgg ut gangar i berget, får dei auga ¬på alle slag dyre ting.

¹¹Dei demmer for dropet ¬frå vassårene og hentar løynde skattar ¬fram i dagen.

¹²Men visdomen, ¬kvar finst vel han, og vitet, ¬kvar har det sin bustad?

¹³Ingen veit kva han er verd, han finst ikkje ¬i landet åt dei levande.

¹⁴Djupet seier: ¬«I meg er han ikkje,» havet seier: «Han er ikkje her.»

¹⁵Ein kan ikkje få han ¬for det finaste gull, prisen kan ikkje betalast ¬med sølv;

¹⁶han kan ikkje kjøpast ¬for Ofir-gull, for dyr karneol og safir.

¹⁷Korkje gull eller glas ¬kan liknast med han, og ingen kan byta han til seg for kar av det finaste gull.

¹⁸Korallar og bergkrystall kan ikkje nemnast attåt han; å eiga visdom ¬er betre enn perler.

¹⁹Krysolitt frå Nubia ¬kan ikkje liknast med han, han kan ikkje betalast ¬med reint gull.

²⁰Kvar kjem då visdomen frå, og kvar har vitet sin bustad?

²¹Han er usynleg ¬for alle som lever og løynd for fuglane ¬under himmelen.

²²Undergangsstaden ¬og døden seier: «Vi har berre høyrt ¬ei tidend om han.» [21]

²³Men Gud kjenner vegen ¬til visdomen, han veit ¬kvar han har sin bustad.

²⁴Hans auga når ¬til heimsens endar, alt under himmelen ser han.

²⁵Då han gav vinden styrke og lét vatnet få det rette mål,

²⁶då han sette ei lov for regnet og gjorde veg for toreskya,

²⁷då såg han visdomen ¬og mælte han, han lét han stå fram ¬og granska han.

²⁸Og han sa til mennesket: Å ottast Herren, det er visdom, å halda seg frå vondskap, ¬det er vit.