Read nynorsk 1978 Job 3 Bible Online

Job 3 - nynorsk 1978 bible

Job 3

¹Då opna Job munnen og forbanna fødedagen sin.

²Han tok til ords og sa:

³Bort med den dagen ¬då eg vart fødd, den natta då det vart sagt: «Ein gut er avla.»

⁴Gjev den dagen ¬vart stummande mørk! Gjev Gud i det høge ¬ikkje spurde etter han og ljosstrålar aldri skein på han.

⁵Gjev kolmørker kravde han, gjev skyer la seg over han og solmørking skræmde han.

⁶Gjev tjukke mørkret ¬tok den natta, så ho ikkje fekk rom ¬mellom årsens dagar og ikkje kom med ¬i månadstalet.

⁷Ja, gjev den natta ¬vart utan frukt og aldri vart helsa med jubel.

⁸Lat dei lysa forbanning ¬over henne, dei som manar fram ¬ulukkedagar, og som kan eggja opp Leviatan.

⁹Lat hennar morgonstjerner ¬mørkjast, lat henne venta på ljos ¬som ikkje kjem, lat henne aldri sjå ¬morgonrodens strålar!

¹⁰For ho stengde ikkje ¬morslivs dører for meg og løynde ikkje møde og strev ¬for mitt syn.

¹¹Kvifor fekk eg ikkje døy ¬då eg vart fødd, kvifor slokna eg ikkje ¬i fødestunda?

¹²Kvifor tok dei meg på fanget og la meg til brystet ¬så eg fekk mat?

¹³No kunne eg ha lege still og sove i fred og ro

¹⁴saman med kongar ¬og styresmenn som bygde seg slott ¬der det no er ruinar,

¹⁵eller med stormenn ¬som åtte gull, og fylte husa sine med sølv.

¹⁶Eller eg hadde ikkje vore til, som eit nedgrave foster, lik born ¬som aldri såg dagsens ljos.

¹⁷Der rasar ikkje ¬dei gudlause meir, der kviler dei ¬som har mist si kraft.

¹⁸Alle fangar kan ta det med ro, dei høyrer ingen slavedrivar ¬ropa.

¹⁹Der er små og store like, og trælen er fri frå herren sin.

²⁰Kvi gjev han ljos ¬til den som lid, kvi lèt han den ulukkelege ¬få leva?

²¹Dei ventar fåfengt på døden og søkjer han med større iver enn ein grev ¬etter løynde skattar.

²²Dei ville gleda seg og jubla, ja, fryda seg ¬om dei fann ei grav.

²³Dei er folk som ingen utveg ser, Gud har stengt kvar stigen ¬for dei.

²⁴Mine sukkar ¬har vorte mitt daglege brød, mine klagerop strøymer ¬som vatn.

²⁵Dei redsler som eg fælte for, ¬har råka meg, no hender det eg grua for.

²⁶Eg får ikkje fred, ¬ikkje ro og kvile, det kjem berre nye plager.