Read nynorsk 1978 Salmane 22 Bible Online

Salmane 22 - nynorsk 1978 bible

Salmane 22

¹Til korleiaren. Etter «Morgonrodens hind». Ein Davids-salme. [28]

²Min Gud, min Gud, ¬kvifor har du forlate meg? Kvifor er du så langt borte ¬frå meg? Kvifor hjelper du ikkje når eg klagar mi naud?

³Eg ropar om dagen, Gud ¬— du svarar meg ikkje, og om natta, ¬men eg finn ikkje ro.

⁴Og du er då heilag, du som tronar ¬over Israels lovsongar. [29]

⁵Til deg sette fedrane våre si lit, dei leit på deg, og du fria dei ut.

⁶Dei ropa til deg og vart berga, dei leit på deg ¬og vart ikkje vonbrotne.

⁷Men eg er ein makk ¬og ikkje ein mann, spotta av menneske, ¬vanvørd av folk.

⁸Alle som ser meg, ¬held meg for narr, rengjer munnen ¬og rister på hovudet:

⁹«Han har lagt si sak ¬i Herrens hand. No får han fria han ut ¬og berga han, han har då mannen kjær!»

¹⁰Ja, du drog meg fram ¬frå mors liv og la meg trygt ¬ved hennar bryst.

¹¹Frå eg vart fødd, ¬er eg kasta på deg, frå mors liv er du min Gud.

¹²Så gå ikkje frå meg, ¬for nauda er nær, og det finst ingen som hjelper.

¹³Sterke oksar kringset meg, Basan-stutar flokkar seg ¬rundt meg. [30]

¹⁴Dei spilar opp gapet mot meg som rovgriske, brølande løver.

¹⁵Mi kraft er uttømd liksom vatn, alle mine bein har losna. Mitt hjarta er som voks, det har smelta i mitt bryst.

¹⁶Min strupe er turr ¬som eit krusbrot, og tunga klistrar seg til ganen. Du legg meg i dødens støv.

¹⁷Ja, hundar samlar seg om meg, ein flokk av valdsmenn ¬kringset meg; dei gjennomborar mine hender ¬og føter.

¹⁸Kvart bein i min kropp ¬kan eg telja, folk stirer på meg ¬med skadefryd.

¹⁹Dei skifter kleda mine ¬mellom seg og kastar lodd om kappa mi.

²⁰Men, Herre, ¬ver ikkje langt ifrå meg, skunda deg og hjelp meg, ¬du min styrke!

²¹Berga mitt liv frå sverdet, det beste eg har, frå hundevald!

²²Frels meg frå løvegap og frå villoksehorn! Du bønhøyrer meg.

²³Eg vil forkynna ditt namn ¬for mine brør, midt i lyden vil eg lova deg.

²⁴«Pris Herren, ¬de som har age for han, gjev han ære, all Jakobs ætt! Ja, skjelv for han, all Israels ætt!

²⁵For han har ikkje ¬vanvørdt ein stakkar eller vendt seg frå han ¬når han var i naud. Han løynde ikkje sitt åsyn ¬for han, men høyrde han då han ropa.»

²⁶Frå deg kjem min lovsong i den store lyden. Eg vil halda mine lovnader mellom dei som har age for deg.

²⁷Dei hjelpelause ¬skal eta seg mette, dei som søkjer Herren, ¬skal prisa han. Gjev hjarta deira alltid må leva!

²⁸I alle land skal dei ¬minnast dette og venda om til Herren; ja, alle folk og ætter skal bøya seg og tilbe han.

²⁹For kongeveldet ¬høyrer Herren til, han rår over folkeslaga.

³⁰Ja, alle dei mektige på jord skal bøya seg og tilbe han; alle som steig ned i molda, skal bøya kne for han. Eg vil leva for Herren,

³¹og mi ætt skal tena han og vitna om han ¬for ætter som kjem.

³²Til nye ættleder skal dei fortelja at han greip inn til frelse.