Read nynorsk 1978 Salmane 35 Bible Online

Salmane 35 - nynorsk 1978 bible

Salmane 35

¹Av David. Herre, strid mot dei ¬som strider mot meg, og kjemp mot dei ¬som kjempar mot meg!

²Grip skjold og verje, ¬reis deg og hjelp meg!

³Ta spyd og stridsøks fram og gå mot dei ¬som forfylgjer meg! Sei til meg: «Eg er di frelse!»

⁴Lat dei som står meg etter livet, verta til spott og spe! Lat dei som tenkjer ut vondt ¬imot meg, dra seg tilbake med skam.

⁵Gjev dei må verta ¬som agner for vinden, når Herrens engel ¬støyter dei bort!

⁶Gjev deira veg vert mørk og hål, når Herrens engel forfylgjer dei!

⁷For utan grunn ¬har dei sett sitt garn og grave ei fallgrav for meg.

⁸Lat ulukka koma uventa ¬over dei, og garnet dei sette, ¬fanga dei sjølve. Ja, lat dei falla i ulukke!

⁹Men eg skal jubla i Herren og gleda meg over hans frelse.

¹⁰Då skal eg ropa ¬med kropp og sjel: «Herre, kven er som du, du som friar ¬ein hjelpelaus mann frå den som er sterkare enn han, og bergar ein fattig stakkar frå den som ranar han.»

¹¹Urettferdige vitne reiser seg og spør meg om slikt ¬eg ikkje veit.

¹²Dei løner godt med vondt, eg kjenner meg så einsam.

¹³Eg gjekk i syrgjebunad ¬då dei var sjuke, og plaga meg med faste. Eg bad med hovudet ¬bøygt mot fanget

¹⁴som for ein ven eller bror. Lik ein som syrgjer over si mor, gjekk eg nedbøygd, ¬i syrgjeklede.

¹⁵Men når eg snåvar, samlast dei med glede; dei kjem imot meg og vil slå utan at eg veit om det, og så riv og slit dei utan stans.

¹⁶Fråfalne som dei er, spottar og hånar dei, dei skjer tenner mot meg.

¹⁷Kor lenge vil du sjå på, Herre? Berga mitt liv ¬frå dei som herjar, det beste eg har, frå løvene.

¹⁸Eg vil takka deg ¬i den store samlinga og prisa deg ¬i den talrike flokken.

¹⁹Lat ikkje svikefulle fiendar få triumfera over meg! Dei som hatar meg ¬utan grunn, skal ikkje blunka hånleg ¬med auga!

²⁰Dei skaper ikkje fred ¬med sin tale, men mot dei stille i landet tenkjer dei ut svikefulle ord.

²¹Dei spilar opp munnen ¬imot meg, dei ropar spottord og seier: «Vi har sett det ¬med eigne augo!»

²²Du har sett det, Herre. ¬Tei ikkje! Ver ikkje langt borte frå meg, ¬Herre!

²³Reis deg, vakna ¬og hjelp meg til min rett, min Gud og Herre, før mi sak!

²⁴Døm meg i di rettferd, ¬Herre, min Gud, lat dei ikkje triumfera ¬over meg!

²⁵Lat dei ikkje tenkja med seg: «Ha-ha, det gjekk ¬som vi ynskte.» Lat dei ikkje seia: ¬«Vi har slukt han.»

²⁶Lat dei som jublar ¬når det går meg gale, få skam og vanære. Lat dei som briskar seg ¬mot meg, kle seg i skam og skjemsle.

²⁷Men dei som ynskjer ¬at eg får min rett, skal fegnast og vera glade og alltid tenkja: ¬«Stor er Herren, som unner sin tenar ¬lukke og fred!»

²⁸Mi tunge skal tala ¬om di rettferd og lovsyngja deg heile dagen.