Read nynorsk 1978 Salmane 44 Bible Online

Salmane 44 - nynorsk 1978 bible

Salmane 44

¹Til korleiaren. Av Korah-songarane. Ein læresalme.

²Gud, vi har høyrt det ¬med eigne øyro, våre fedrar har fortalt oss det: Du gjorde eit verk i deira tid, i gamle dagar gjorde du det.

³Med di hand ¬dreiv du folkeslag ut, men våre fedrar planta du; dei andre folka knuste du, men våre fedrar ¬fekk breia seg fritt.

⁴For dei tok ikkje landet ¬med sverd, deira arm gav dei ikkje siger. Det var du som hjelpte dei med di høgre hand og din arm og med ljoset frå ditt åsyn; for du hadde dei kjær. [51]

⁵Einast du er min konge ¬og Gud, som byd at Jakob skal bergast.

⁶Med di hjelp har vi støytt våre fiendar til jorda, i ditt namn har vi trakka våre motstandarar ned.

⁷For eg sette ikkje mi lit ¬til bogen, det var ikkje sverdet ¬som berga meg.

⁸Nei, du har frelst oss ¬frå våre fiendar, dei som hata oss, ¬gjorde du til skammar.

⁹Av Gud har vi alltid rosa oss, vi prisar ditt namn ¬til evig tid. Sela

¹⁰Likevel støytte du oss bort ¬med skam, du drog ikkje ut ¬med våre hærar.

¹¹Du lét oss vika for fienden; dei som hata oss, ¬reiv til seg hærfang.

¹²Du har gjeve oss over ¬som slaktefe og spreitt oss ¬mellom folkeslaga.

¹³Du har selt ditt folk ¬til spottpris, du tok ikkje stor betaling ¬for det.

¹⁴Du gjer oss til hån ¬for våre grannefolk, til spott og spe ¬for dei som bur ikring oss.

¹⁵Du gjer oss til eit ordtak ¬mellom folka, lèt folkeslag ¬rista på hovudet åt oss.

¹⁶Mi vanære har eg ¬alltid for auga, mitt andlet raudnar av skam,

¹⁷når eg høyrer dei ¬som hånar og spottar, når eg ser min fiende ¬som vil ha hemn.

¹⁸Alt dette har kome over oss, endå vi ikkje har gløymt deg og ikkje har svike di pakt.

¹⁹Vårt hjarta har ikkje vike ¬frå deg, våre steg har ikkje bøygt av ¬frå din veg.

²⁰Likevel har du støytt oss bort til den staden ¬der sjakalar held til, og løynt oss ¬i djupaste mørkret. [52]

²¹Hadde vi gløymt å tilbe ¬vår Gud og lyft våre hender ¬til ein framand gud,

²²då ville vel Gud ha merka det, han som kjenner ¬hjartans løynde tankar.

²³Men for di skuld vert vi drepne dagen lang, vi vert rekna som slaktesauer.

²⁴Vakna! Kvifor søv du, Herre? Vakna, støyt oss ikkje bort ¬for alltid!

²⁵Kvifor løyner du ditt andlet, kvifor gløymer du ¬vår naud og trengsle?

²⁶Vår sjel er bøygd i støvet, vår kropp ligg trykt til jorda.

²⁷Reis deg og hjelp oss, fri oss ut ¬for din truskap skuld!