Read nynorsk 1978 Salmane 68 Bible Online

Salmane 68 - nynorsk 1978 bible

Salmane 68

¹Til korleiaren. Ein Davids-salme. Ein song.

²Gud reiser seg, og hans fiendar ¬vert spreidde; dei som hatar han, ¬rømer for hans åsyn.

³Du driv dei bort som røyk. Dei gudlause går til grunne ¬for Guds åsyn, lik voks som brånar for elden.

⁴Men dei rettferdige gleder seg, dei jublar for Gud ¬med fryd og glede.

⁵Syng for Gud, ¬og pris hans namn! Ryd veg for han som fer fram ¬gjennom øydemarkene. Herren er hans namn ¬— jubla for han!

⁶Ein far for farlause, ¬ein forsvarar for enkjer er Gud i sin heilage bustad.

⁷Gud lèt einsame finna ¬ein heim, han fører ut fangar ¬til lukke og trivsel, men opprørarar må bu ¬i eit audt og avsvidt land.

⁸Då du drog ut ¬framfor folket ditt, Gud, og skreid fram ¬gjennom øydemarka, Sela

⁹då riste jorda, ¬og himmelen draup for Gud på Sinai, for Herren, Israels Gud.

¹⁰Du lét regnet strøyma, Gud, ditt arveland som var turka ut, gav du atter liv.

¹¹Der fekk di ætt slå seg ned; i din godleik, Gud, sytte du for dei hjelpelause.

¹²Herren sender eit ord, og stor er skaren av kvinner som kjem med gledebod:

¹³«Kongar over hærar flyr! ¬Dei flyr! Kvinnene heime ¬deler hærfang.

¹⁴Skal de verta sitjande ¬mellom kløvkorgene? Dua har sølv på vengene sine, og på vengefjørene ¬gulgrønt gull.

¹⁵Då Den Allmektige ¬spreidde kongane, snøa det på Salmon-fjellet.» [81]

¹⁶Eit gudefjell er Basan-fjellet, Basan-fjellet ¬med dei mange tindar.

¹⁷Fjelltoppar, kvifor ser de skeivt til fjellet som Gud ¬har valt seg til bustad, der Herren vil bu til evig tid?

¹⁸Guds vogner er ti tusen ¬gonger tusen, i heilagdom kom Herren ¬frå Sinai.

¹⁹Du steig opp til høgda. Fangar førte du med deg, og gåver tok du ¬mellom menneska, ja, jamvel mellom opprørarar. Der ville du bu, Herre Gud.

²⁰Lova vere Herren ¬frå dag til dag! Gud ber oss, ¬han er vår frelse. Sela

²¹Gud er for oss ¬ein Gud som frelser, hjå Herren vår Gud ¬er det utveg frå døden.

²²Ja, han knuser hovudet ¬på sine fiendar og skallen på dei ¬som lever i synd.

²³Herren seier: ¬«Eg hentar dei frå Basan, eg fører dei tilbake ¬frå havsens djup.

²⁴Då kan du vaska føtene i blod, og hundane dine skal få sin del av fiendane.»

²⁵Folk har sett ditt festtog, Gud, festtoget åt min Gud og konge opp til heilagdomen.

²⁶Songarar går føre, sidan kjem harpespelarar og i midten jenter ¬som slår på tromme.

²⁷Lovpris Herren Gud i kor, de som er av Israels kjelde!

²⁸Der er Benjamin, den yngste, som er herre over dei andre, Judas hovdingar i flokk og hovdingane i Sebulon ¬og Naftali.

²⁹Set inn din styrke, Gud, den makt som du, Gud, har vist mot oss,

³⁰frå ditt tempel i Jerusalem, der kongar kjem ¬med gåver til deg.

³¹Rett ditt trugsmål ¬mot dyret i sevet, mot flokken av dei mektige, mot herrane over folka. Trakka ned dei ¬som trår etter sølv, og sprei dei folk ¬som er huga på strid! [82]

³²Dei kjem med bronsevarer ¬frå Egypt; folket i Nubia skundar seg og retter hendene ut til Gud.

³³De kongerike på jord, ¬syng for Gud, syng og spel for Herren, Sela

³⁴han som fer fram ¬over himmelen, den eldgamle himmel. Høyr, han lyfter si røyst, ¬ei veldig røyst!

³⁵Lat Gud få makt! Han har velde over Israel, hans makt når heilt til skyene.

³⁶Ageleg er Gud i sin heilagdom. Israels Gud, han gjev folket ¬kraft og styrke. Lova vere Gud!