Read nynorsk 1978 Salmane 89 Bible Online

Salmane 89 - nynorsk 1978 bible

Salmane 89

¹Ein læresalme av Etan, som høyrde Esrah-ætta til. [115]

²Eg vil alltid syngja ¬om dei gjerningar som Herren i sin nåde ¬har gjort. Eg vil forkynna din truskap ¬frå ætt til ætt.

³Eg seier: Di miskunn ¬er bygd opp for evig, din truskap står fast ¬i himmelen.

⁴«Eg gjorde ei pakt ¬med min utvalde, gav David, min tenar, ¬ein heilag lovnad:

⁵Di ætt vil eg halda oppe ¬til evig tid; eg vil byggja ¬din kongsstol ¬frå ætt til ætt.» Sela

⁶Himmelen prisar dine under, ¬Herre, dei heilage som er samla, ¬lovsyng din truskap.

⁷For kven i det høge ¬kan liknast med Herren, kven er som Herren ¬mellom gudesøner? [116]

⁸Det står age av Gud ¬i rådet åt dei heilage, han er stor og ageleg ¬for alle ikring han.

⁹Kven er som du, ¬Herre, Allhærs Gud? Mektig er du Herre, og truskap har du ¬ikring deg.

¹⁰Du råder over ¬det stolte havet; når bylgjene reiser seg, ¬stiller du dei.

¹¹Du knuste Rahab ¬som ein fallen krigar, dine fiendar spreidde du ¬med din sterke arm.

¹²Din er himmelen, ¬og di er jorda; du har grunnlagt verda ¬og alt det som fyller henne.

¹³Nordheimen og sørheimen, ¬du har skapt dei, Tabor og Hermon ¬jublar over ditt namn. [117]

¹⁴Du har ein arm ¬med veldig kraft, sterk er di hand, ¬di høgre er lyft.

¹⁵Rett og rettferd er grunnvoll ¬for din kongsstol, miskunn og truskap ¬går føre deg.

¹⁶Sælt er det folket ¬som kjenner hyllingsropet og ferdast i ljoset ¬frå ditt åsyn, Herre. [118]

¹⁷All dagen jublar dei ¬over ditt namn, ved di rettferd vert dei lyfte.

¹⁸For du er vår herlege styrke, i din godhug gjev du oss kraft.

¹⁹Vårt skjold er vigt til Herren, vår konge til Israels Heilage.

²⁰Ein gong tala du i eit syn til dei som var true ¬mot di pakt: «Eg har sett krona på ein helt, reist opp ein utvald krigar ¬av folket.

²¹David, min tenar, fann eg, med heilag olje salva eg han.

²²Mi hand skal halda han oppe, min arm skal gje han styrke.

²³Fiendar skal ikkje lura han, nidingar skal ikkje kua han.

²⁴Hans motstandarar ¬knuser eg framfor han, dei som hatar han, slår eg ned.

²⁵Trufast og god ¬vil eg vera mot han, i mitt namn ¬skal krafta hans auka.

²⁶Eg lèt hans velde nå til havet, hans makt til elvane i aust.

²⁷Han skal ropa til meg: ¬Du er min far, min Gud og mitt ¬frelsande berg!

²⁸Ja, eg gjer han ¬til min fyrstefødde, til den høgste ¬mellom kongane på jord.

²⁹Eg held evig fast ¬på min truskap mot han, mi pakt med han ¬skal stå ved lag.

³⁰Hans ætt vil eg alltid ¬halda oppe, hans kongsstol så lenge ¬himmelen er til.

³¹Dersom hans søner ¬går bort frå mi lov og ikkje ferdast etter mine bod,

³²dersom dei vanvørder ¬mine føresegner og ikkje held mine påbod,

³³då straffar eg dei ¬med ris for deira brot, med slag for deira misgjerning.

³⁴Men mi miskunn tek eg ikkje ¬frå han, min truskap sviktar eg ikkje.

³⁵Eg vil ikkje vanhelga mi pakt og ikkje endra det eg har tala.

³⁶Ein gong gav eg ¬ein heilag lovnad, og eg vil ikkje lyga for David.

³⁷Hans ætt skal alltid leva, og hans kongsstol ¬skal stå for mitt åsyn så lenge sola er til.

³⁸Han skal vara evig som månen, det trufaste vitnet i skya.» Sela

³⁹Men no har du vraka ¬den du har salva, støytt han bort i din vreide.

⁴⁰Du har gjort om inkje ¬pakta med din tenar, vanæra hans krone ¬og trøtt henne i støvet.

⁴¹Du har rive ned alle ¬hans murar og lagt hans borger i grus.

⁴²Dei plyndrar han, ¬alle som fer framom, han har vorte til spott ¬for sine grannar.

⁴³Du har gjeve ¬hans fiendar styrke og gjort alle ¬hans motstandarar glade.

⁴⁴Ja, hans kvasse sverd ¬har du late vika, du heldt han ikkje oppe ¬i striden.

⁴⁵Du har gjort ende på hans glans og velt hans kongsstol til jorda.

⁴⁶Du har forkorta ¬hans ungdoms dagar og sveipt han i skam. Sela

⁴⁷Kor lenge, Herre? Vil du løyna deg for alltid? Kor lenge skal din harme ¬loga som eld?

⁴⁸Kom i hug ¬kor kort mi levetid er! Kor forgjengelege dei er, alle menneske ¬som du har skapt!

⁴⁹Kvar finst den mannen ¬som ikkje må døy, som kan berga seg ¬frå helheims vald? Sela

⁵⁰Kvar vert det av dei gjerningar, ¬Herre, som du før har vist oss ¬i din nåde, og som du med eid lova David i din truskap?

⁵¹Herre, kom i hug ¬din tenars vanære! Spott frå folka må eg tola.

⁵²For dine fiendar spottar, Herre, dei spottar din salvevigde, ¬kvar han går.

⁵³Lova vere Herren til evig tid! ¬Amen, amen.