Read nynorsk 1978 Ordtaka 11 Bible Online

Ordtaka 11 - nynorsk 1978 bible

Ordtaka 11

¹Falsk vekt er ein ¬styggedom for Herren, men han gleder seg ¬over fullvektige lodd.

²Med hovmod fylgjer skam, men dei audmjuke har visdom.

³Dei ærlege ¬har si rettvise til førar, men uærlegdom ¬gjer ende på svikarane.

⁴Gods gagnar ikkje ¬på vreidedagen, men rettferd bergar frå døden. [11]

⁵Rettferd jamnar vegen ¬for ein heidersmann, den gudlause fell ¬for sin eigen vondskap.

⁶Dei ærlege vert berga ¬av si rettferd, svikarar vert fanga ¬av si eiga lyst.

⁷Når den gudlause døyr, ¬er vona ute, dei vonde har ikkje noko godt ¬i vente.

⁸Den rettferdige vert berga ¬or trengsle, men den gudlause kjem ¬i naud.

⁹Den gudlause skader ¬sin neste med munnen, dei rettferdige bergar seg ¬med sitt skjøn.

¹⁰Går det godt for dei rettvise, ¬jublar byen, går dei vonde til grunne, ¬er gleda stor.

¹¹Når dei ærlege velsignar, ¬kjem byen seg opp, talen åt dei gudlause ¬legg han i røys.

¹²Tankelaus er den ¬som vanvørder sin neste, ein vitug mann teier stilt.

¹³Den som baktalar, ¬spreier løyndomar, ein påliteleg mann ¬held saka for seg sjølv.

¹⁴Eit folk utan klokt styre fell, når mange gjev gode råd, ¬kan det bergast.

¹⁵Den som borgar ¬for ein framand, får svi for det, den som nektar å gje handslag, ¬er trygg.

¹⁶Ei elskeleg kvinne vinn ære, dei strevsame ¬samlar seg rikdom.

¹⁷Den som er velviljug, ¬har gagn av det, den som er hardhjarta, ¬skader seg sjølv.

¹⁸Den gudlause vinn seg ¬ei sviktande løn, den som sår rettferd, ¬får ei løn som varer.

¹⁹Strev etter rettferd gjev liv, jag etter vondskap ¬fører til døden.

²⁰Herren har uvilje mot dei ¬som fer med svik, men godhug for den ¬som er heil i si ferd.

²¹Ver trygg, ¬den vonde slepp ikkje straff, men ætta åt dei rettferdige ¬går fri.

²²Som ein gullring ¬i eit grisetryne er ei fager kvinne utan vit.

²³Det dei rettferdige ynskjer, ¬fører til lukke, dei vonde har vreidedomen ¬i vente.

²⁴Éin strøyer ut ¬og får likevel meir, ein annan er gjerrig ¬og må endå lida naud.

²⁵Den som spreier velsigning, ¬trivst, den som livar opp andre, ¬vert oppliva sjølv.

²⁶Den som held på kornet, ¬får forbanning av folket, men velsigning kjem ¬over den som vil selja.

²⁷Den som strevar etter ¬det gode, søkjer det Herren synest om. Men den som legg vinn ¬på det vonde, han får det over seg sjølv.

²⁸Den som lit på sin rikdom, fell, dei rettferdige er ¬som lauvet når det sprett.

²⁹Den som ikkje steller sitt hus, ¬haustar vind, dåren må træla ¬for den som er vis.

³⁰Rettferds frukt ¬er som livsens tre, men valdsferd gjer ende på liv. [12]

³¹Når ein rettferdig mann ¬får si løn på jorda, kor mykje meir då ein niding ¬og syndar!