Read nynorsk 1978 Ordtaka 24 Bible Online

Ordtaka 24 - nynorsk 1978 bible

Ordtaka 24

¹Ver ikkje arg ¬på vonde menn, ha ikkje hug til å vera med dei!

²For dei tenkjer på å gjera vondt og talar berre om ulukke.

³Med visdom byggjer ein hus, med skjøn reiser ein det.

⁴Med godt skjøn vert roma fylte av alle slag dyre og fine ting.

⁵Den vise mannen har styrke, den kunnige aukar si makt.

⁶Med klok leiing ¬kan du føra krig; når mange gjev gode råd, ¬vinn du siger.

⁷Visdom heng høgt for dåren, i rådet opnar han ikkje ¬sin munn.

⁸Den som legg vonde planar, vert kalla ein renkesmed.

⁹Det dåren finn på, er synd, og spottaren er ¬ein styggedom for folk.

¹⁰Misser du motet ¬på trengselsdagen, då har du liten styrke.

¹¹Berga dei ¬som dei hentar til døden, hald att dei som skjelvande ¬går til rettarstaden.

¹²Om du seier: ¬«Vi visste det ikkje», skjønar han det likevel, han som prøver hjarto. Han som vaktar deg, veit det og løner kvar mann ¬etter hans gjerning.

¹³Et honning, son min, ¬for den er god, den fine honningen ¬er søt for din gane.

¹⁴Og vit at så er det òg ¬med visdom for sjela. Finn du den, ¬så har du ei framtid, di von er ikkje ute.

¹⁵Ligg ikkje og lur, ¬du gudlause, på rettferdig manns bustad, og legg ikkje heimen hans ¬i øyde!

¹⁶Sju gonger ¬kan den rettferdige falla og reisa seg att, men dei gudlause stuper ¬når ulukka kjem.

¹⁷Gled deg ikkje ¬når din fiende fell, fegnast ikkje når han stuper.

¹⁸Elles vil Herren sjå det ¬med mishag og venda vreiden sin frå han.

¹⁹Harmast ikkje ¬på dei som gjer vondt, og misunn ikkje dei gudlause!

²⁰For dei vonde ¬har inga framtid, lampa åt dei gudlause sloknar.

²¹Ha age for Herren ¬og for kongen, son! Slå ikkje lag med opprørarar,

²²for brått er ulukka over dei. Kven veit når øydelegging ¬kjem frå dei begge?

²³Desse ordtøka er òg ¬av vismenn. Det er ille når ein domar ¬gjer skil på folk.

²⁴Seier nokon til ein skuldig: ¬«Du har rett», så vil menneske forbanna han og folkeslag ynskja vondt ¬over han.

²⁵Men dei som dømer rett, ¬går det vel, lukke og velsigning ¬kjem over dei.

²⁶Å gje greie svar er som å gje kyss på lippa.

²⁷Fullfør arbeidet ute, gjer deg ferdig på åkeren, så kan du byggja deg hus.

²⁸Ver ikkje utan grunn vitne mot nesten din! Du vil vel ikkje svika ¬med lippene dine?

²⁹Sei ikkje: ¬«Som han har gjort ¬med meg, så vil eg gjera med han; eg vil løna mannen ¬etter hans gjerning.»

³⁰Eg gjekk framom ¬ein lat manns mark, langs vingarden ¬åt ein tankelaus mann.

³¹Sjå, der var det fullt av nesler, grunnen var overgrodd ¬med ugras, og steingarden kringom ¬var nedriven.

³²Eg såg det ¬og beit meg merke i det, eg tok lærdom av dette synet.

³³«Lat meg sova litt til, ¬ein ørliten blund, leggja hendene saman ¬og kvila ei stund!»

³⁴Då kjem fattigdomen ¬som ein farande fant og nauda som ein tiggar.