Read nynorsk 1978 Ordtaka 29 Bible Online

Ordtaka 29 - nynorsk 1978 bible

Ordtaka 29

¹Ein mann ¬som får refsing ¬og endå er stridlyndt, han vert brått knust ¬og kan ikkje lækjast.

²Når rettferdige får makta, ¬fegnast folket, når ein niding styrer, ¬sukkar folket.

³Den som elskar visdom, ¬gleder far sin, den som held lag med skjøkjer, ¬øyder si eige.

⁴Ein konge tryggjer sitt land ¬med rett, den som syg det ut, ¬legg det i øyde.

⁵Ein mann som smeikjer ¬for nesten sin, set eit garn for føtene hans.

⁶Ein vond manns synder ¬er ei felle for han, men den rettferdige ¬kan fegnast og gleda seg.

⁷Den rettferdige veit ¬å hjelpa småkårsfolk i retten, men den gudlause ¬har ikkje vit på noko.

⁸Spottarar øser opp heile byen, men vismenn får vreiden ¬til å stilna.

⁹Når ein vis mann ¬har sak med ein dåre, vert det bråk og lått og inga ro.

¹⁰Dei blodtyrste hatar ¬ein heidersmann, men dei ærlege tek seg av han.

¹¹Ein dåre gjev luft ¬for alt sitt sinne, men ein vismann held det att.

¹²Ein hovding ¬som høyrer på lygn, får berre skarvar til tenarar.

¹³Fattigmann og valdsmann ¬møtest, Herren gjev begge augneljos. [23]

¹⁴Når ein konge dømer ¬dei fattige rettferdig, står hans kongsstol støtt ¬for alltid.

¹⁵Ris og refsing gjev visdom, men ein gut ¬som får gjera som han vil, fører skam over mor si.

¹⁶Får nidingar makta, ¬aukar synda, men når dei fell, ¬vert dei rettvise glade.

¹⁷Tukta son din, ¬så gjev han deg ro og gjer deg glad i hugen.

¹⁸Utan openberring ¬fer folket vilt, lukkeleg er den som held lova.

¹⁹Ein træl lèt seg ikkje ¬tukta med ord, han skjønar dei nok, ¬men lyder dei ikkje.

²⁰Ser du ein mann ¬som er snar når han talar — det er større von ¬for dåren enn for han.

²¹Når ein skjemmer bort trælen ¬frå ungdomen av, vert han strid og ulydig til sist.

²²Snarsint mann ¬valdar strid og trette, den brålyndte ¬gjer mykje vondt.

²³Hovmod fører menneske ¬til fall, men den audmjuke vinn ære.

²⁴Den som deler med tjuvar, ¬hatar sitt liv, han høyrer forbanninga, ¬men seier ikkje frå.

²⁵Den som reddast menneske, ¬set feller for seg sjølv, men den som lit på Herren, ¬er trygg.

²⁶Mange vil vinna velvilje ¬hjå ein hovding, men frå Herren ¬får mannen sin rett.

²⁷Dei rettvise styggjest ¬ved den som gjer urett, ein styggedom ¬for dei gudlause er den som lever rett.