Read nynorsk 1978 Ordtaka 6 Bible Online

Ordtaka 6 - nynorsk 1978 bible

Ordtaka 6

¹Son min, har du borga ¬for nesten din og gjeve handslag ¬til ein framand,

²har du bunde deg med ord, er du fanga av det du har sagt,

³så gjer då dette ¬og berga deg, son, sidan nesten din ¬har fått makt over deg: Gå straks av stad ¬og treng inn på mannen,

⁴unn deg ikkje blund på augo, og lat ikkje augneloka kvila!

⁵Fri deg som ein gasell ¬frå fangstmannen, som ein fugl frå jegerens hand!

⁶Gå til mauren, du late, sjå på hans strev og vert vis!

⁷Han har ingen hovding, korkje tilsynsmann eller herre,

⁸men syter for mat ¬om sommaren og samlar inn føde ¬om hausten.

⁹Kor lenge vil du liggja, du late, når vil du vakna og stå opp?

¹⁰«Lat meg sova litt til, ¬ein ørliten blund, leggja hendene saman ¬og kvila ei stund!»

¹¹Då kjem fattigdom på deg ¬som farande fant og nauda som velvæpna mann.

¹²Ein niding og ugjerningsmann ¬er den som går ikring ¬med lygn på tunga,

¹³som blunkar med augo, ¬skrapar med foten og gjer teikn med fingrane. [6]

¹⁴Han har planar ¬om å øydeleggja og har alltid vondt i tankar; slik skaper han trette og strid.

¹⁵Difor kjem ulukka ¬over han brått, med eitt vert han knust ¬og kan ikkje lækjast.

¹⁶Seks er dei ting ¬som Herren hatar, og sju er ein styggedom ¬for han: [7]

¹⁷hovmodige augo ¬og svikefull tunge, hender som renner ut ¬skuldlaust blod,

¹⁸eit hjarta som legg ¬vonde planar, føter som spring ¬etter det som er vondt,

¹⁹falske vitne som fer med lygn og skaper strid mellom brør.

²⁰Son min, hald dei bod ¬som far din gav deg, og gløym ikkje det ¬som mor di har lært deg!

²¹Knyt dei alltid til hjarta ditt, og bind dei fast om halsen din!

²²Når du går, skal dei leia deg, når du ligg, skal dei verna deg, og når du vaknar, ¬skal dei tala til deg.

²³For bodet er ei lykt ¬og læra eit ljos, refsing og tukt ¬er ein veg til livet.

²⁴Dei skal verna deg ¬mot vond kvinne, mot den sleipe tunga ¬åt framand kvinne.

²⁵Trå ikkje etter hennar venleik, lat deg ikkje fanga ¬av hennar strålande augo!

²⁶Ei hore kan du få ¬for ein brødleiv; men ei gift kvinne driv jakt på dyre menneskeliv.

²⁷Kan nokon sanka glør i fanget utan at kleda tek til å brenna?

²⁸Eller kan nokon gå på glør utan å svida føtene?

²⁹Så går det den som ligg med kona ¬åt nesten sin. Ingen som rører henne, kjem ustraffa frå det.

³⁰Vert ikkje tjuven vanvørd når han stel for å stilla svolten?

³¹Vert han gripen, ¬må han bøta sjudobbelt, han må gje frå seg ¬alt det han har i huset. [8]

³²Tankelaus er den ¬som driv hor med ei kvinne, den som gjer slikt, ¬øydelegg seg sjølv.

³³Skam og skade får han, og ingen stryk ut hans vanære.

³⁴For svartsykja brenn ¬i ektemannen, han er ikkje mild ¬den dagen han tek hemn.

³⁵Han bryr seg ikkje ¬om løysepengar, og tek ikkje imot ¬om du byd han store gåver.