Read nynorsk 1978 Jesaja 1 Bible Online

Jesaja 1 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 1

¹Dette er dei syner som Jesaja, son til Amos, fekk om Juda og Jerusalem i den tida då Ussia, Jotam, Akas og Hiskia var kongar i Juda. [1] [2]

²Høyr, du himmel, ¬lyd etter, du jord! For Herren talar: Born har eg ale og fostra, men dei har sett seg ¬opp mot meg.

³Ein okse kjenner sin ¬eigarmann, og eit esel krubba åt herren sin. Men Israel kjenner ingen ting, mitt folk er utan skjøn.

⁴Ve det syndige folket, det skuldtyngde folket, ætlingar av illgjerdsmenn, søner som ber seg ille åt! Dei har gått bort frå Herren, vanvørdt Israels Heilage og snutt ryggen til han.

⁵Kvi vil de ha endå meir slag, sidan de atter og atter fell frå? Kvart hovud er sårt, og kvart hjarta er sjukt.

⁶Frå hovud til hæl ¬er ingenting heilt, berre flengjer og flerrer ¬og nyhogne sår, som ikkje er reinsa og fetla og ikkje bløytte med olje.

⁷Landet er ei øydemark, byane er brende, og framande et opp jorda beint framfor augo på dykk. Alt ligg i øyde, som når framande har herja.

⁸Berre Sions dotter er att som ei lauvhytte i ein vingard, som eit vaktarskjol ¬på ei agurkmark, som ein kringsett by.

⁹Hadde ikkje Herren, ¬Allhærs Gud, late nokre av oss sleppa unna, då var vi som Sodoma, vi såg ut som Gomorra.

¹⁰Høyr Herrens ord, de Sodoma-hovdingar! Lyd etter vår Guds lov, du Gomorra-folk! [3]

¹¹Kva skal eg med alle dykkar ¬slaktoffer? seier Herren. Eg er mett av brennoffer ¬av verar og av feitt frå gjøkalvar. Og blod av oksar og lam ¬og bukkar har eg ikkje hug på.

¹²Når de kjem fram for mitt åsyn, kven krev då av dykk at de skal trakka ned ¬mine tempelgardar?

¹³Kom ikkje meir ¬med gagnlause gåver! Offerrøyken er ein styggedom ¬for meg. Nymåne og sabbat, ¬lysing til stemner — eg toler ikkje vondskap ¬og høgtid saman.

¹⁴Eg hatar dykkar nymånedagar ¬og høgtider. Dei har vorte meg ei bør, som eg er trøytt av å bera.

¹⁵Når de breier ut hendene, gøymer eg augo mine for dykk. Kor mykje de bed, så høyrer eg ikkje. Hendene dykkar ¬er fulle av blod.

¹⁶Vaska dykk, reinsa dykk! Få dykkar vonde gjerningar bort frå augo mine! Hald opp med å gjera ¬det som vondt er!

¹⁷Lær å gjera godt, legg vinn på det som rett er! Vis valdsmannen ¬den vegen han skal gå, hjelp den farlause til hans rett, ta dykk av enkjers sak!

¹⁸Kom, lat oss gjera opp vår sak! ¬seier Herren. Om syndene dykkar ¬er som purpur, skal dei verta kvite som snø; om dei er raude som skarlak, skal dei verta kvite som ull.

¹⁹Er de viljuge og lyder, skal de få eta det gode i landet.

²⁰Men er de uviljuge og trassige, skal de verta oppetne av sverd. Dette er ordet ¬frå Herrens munn.

²¹Å, at den trufaste byen skulle verta ei skjøkje! Full av rett var han, rettferd budde der inne, men no — mordarar!

²²Sølvet ditt har vorte til slagg, vinen din er blanda med vatn.

²³Dine styresmenn er ¬opprørarar, dei held lag med tjuvar. Alle elskar dei muter og jagar etter gåver. Den farlause hjelper dei ikkje ¬til hans rett, og enkjers sak ¬tek dei seg ikkje av.

²⁴Difor seier Herren, ¬Allhærs Gud, Israels Veldige: Ve, eg vil sløkkja harmen min på mine motstandarar og hemna meg på mine ¬fiendar! [4]

²⁵Eg vil venda mi hand imot deg, reinsa ut ditt slagg som med lut og skilja ut alt ditt bly.

²⁶Så vil eg atter gje deg domarar som dei du hadde før, og rådgjevarar ¬som i den fyrste tid. Sidan skal du kallast Rettferdsby og Truskapsstad.

²⁷Ved rett skal Sion løysast ut, ved rettferd dei som ¬vender om.

²⁸Men brotsmenn og syndarar ¬skal knusast, dei som vender seg frå Herren, skal gå til grunne.

²⁹Ja, de skal få skam av eikene som de har slik hugnad i, og vanære ¬av dei heilage lundane som de held så gjæve. [5]

³⁰De skal verta ¬som ei eik med vise lauv og som ein hage utan vatn.

³¹Den sterke skal verta til stry og hans verk til ein gneiste; begge skal brenna, og ingen sløkkjer.