Read nynorsk 1978 Jesaja 22 Bible Online

Jesaja 22 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 22

¹Domsord mot Syne-dalen. [75] Kva er på ferde hjå deg, sidan alle har stige opp på taka,

²du bråkande, ståkande by, du jublande, glade by? Dine falne er ikkje drepne ¬med sverd, dei er ikkje falne i strid.

³Dine hovdingar rømde, ¬alle som ein, dei vart fanga ¬utan eit bogeskot. Alle mennene i byen ¬vart fanga, endå dei rømde langt av stad.

⁴Difor seier eg: «Sjå bort ifrå meg! Eg må gråta sårt. Truga ikkje trøyst inn på meg fordi folket mitt er herja.»

⁵Ja, det kom ein dag frå Herren, Allhærs Gud, med nedtrakking, ¬redsle og rådløyse i Syne-dalen. Murar vart nedrivne, og skrik steig ¬opp mot fjellet.

⁶Elam lyfte pilehuset, drog fram med vogner, ¬folk og hestar, og Kir tok dekket av skjolda. [76]

⁷I dei finaste dalane dine var det fullt av vogner ¬og hestar; heilt fram til porten stod dei.

⁸Og Herren tok sitt vern ¬frå Juda. Den dagen såg du deg om etter våpen og utstyr ¬i Skoghuset. [77]

⁹De såg at Davids-byen ¬hadde mange rivner. Så samla de vatnet ¬i Nedredammen, [78]

¹⁰talde husa i Jerusalem og reiv nokre ned ¬for å styrkja muren.

¹¹De laga ein kulp ¬mellom dei to murane for vatnet frå Gamledammen. Men de såg ikkje opp til han som gjorde dette, og vende ikkje augo mot han som laga det så ¬for lenge sidan. [79] [80]

¹²Den dagen kalla han dykk, Herren, Allhærs Gud, til å gråta og klaga, til å raka hovudet og kle dykk i syrgjeplagg.

¹³Men her er glede og gaman, okseslakting og saueslakting, kjøteting og vindrikking. «Lat oss eta og drikka, for i morgon døyr vi!»

¹⁴Men Herren, Allhærs Gud, har openberra seg for meg ¬og sagt: «Sanneleg, denne synda ¬skal ikkje sonast så lenge de lever!» seier Herren, Allhærs Gud.

¹⁵Så seier Herren, Allhærs Gud: Gå inn ¬til slottsforvaltaren Sjebna, han som står føre huset!

¹⁶Kva har du her, ¬og kven har du her, sidan du høgg deg ut ei grav? Du høgg ei grav på ein ¬høg stad, holar deg ut ein bustad i berget.

¹⁷Sjå, Herren skal slengja ¬deg bort, slengja deg bort, ¬du sterke mann. Han grip deg,

¹⁸rullar deg saman og kastar deg som ein ball ¬på open mark. Der skal du døy, og der skal ¬dine stasvogner enda, du skamflekk for huset ¬åt herren din!

¹⁹Eg vil støyta deg bort ¬frå di stilling og riva deg ned frå din plass.

²⁰Den dagen vil eg kalla på Eljakim Hilkiason, tenaren min.

²¹Eg vil kle han i din bunad, spenna beltet ditt om han og la han få den makt og mynd som du hadde. Han skal vera ein far for Jerusalems-buane og Juda-folket.

²²Eg legg nykelen til Davids hus på aksla hans. Når han lèt opp, skal ingen lata att, og når han lèt att, skal ingen lata opp.

²³Eg slår han inn som ein nabb i fast vegg, og han skal verta eit æresete for farshuset sitt.

²⁴Men så hengjer dei på han heile tyngda av farshuset hans, både renningar og blad og alle småkjerald, frå skåler til krukker. [81]

²⁵Den dagen, lyder ordet frå Herren, Allhærs Gud, skal han losna, nabben i den faste veggen. Han skal gå av og detta ned, og det som hang på han, skal knusast. For Herren har tala.