Read nynorsk 1978 Jesaja 29 Bible Online

Jesaja 29 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 29

¹Usæl Ariel, Ariel, byen der David slo leir! Legg berre år til år, lat høgtider koma og gå! [96]

²Eg vil føra trengsle over Ariel — då vert det sorg og sut, og gjera deg ¬til eit verkeleg Ariel.

³Eg lèt hæren min ¬kringsetja deg, kasta opp vollar ikring deg og reisa skansar mot deg.

⁴Då skal du bøyast ¬og tala frå jorda, mulla fram dine ord frå støvet. Di røyst skal stiga ¬som daudingmål, dine ord skal koma ¬som kviskring frå molda.

⁵Men så vert flokken ¬av dine fiendar som fint støv og hopen av valdsmenn ¬som fykande agner. Brått, i ein augneblink,

⁶kjem straffa frå Herren, ¬Allhærs Gud, med bulder og brak ¬og veldig døn, med vindkast, ¬storm og øydande eld.

⁷Som ein draum, ¬som eit syn om natta, vert dei borte, ¬dei mange folkeslag som strider mot Ariel, som går til åtak ¬på byen og borga og fører trengsle over han.

⁸Då går det ¬som når den svoltne ¬drøymer og tykkjer at han får mat: Når han vaknar, ¬er han like svolten. Det går som når ¬den tyrste drøymer og tykkjer at han drikk; han vaknar maktlaus og tyrst. Så går det ¬med dei mange folkeslag som strider mot Sion-fjellet.

⁹Stir på kvarandre, ¬fulle av undring, lat augo klinast att, ¬og ver blinde! Drikk dykk drukne, ¬men ikkje av vin, og rag ikring, ¬men ikkje av rusdrikk!

¹⁰For Herren har rent ut ¬over dykk ei ånd som valdar tung svevn. Han har late att augo dykkar ¬— profetane, og sveipt hovuda dykkar ¬— sjåarane.

¹¹Såleis har alle syner vorte dykk som orda i ei forsegla bok. Gjev dei henne til ein som skjønar skrift, og seier: «Les dette!» så svarar han: «Eg kan ikkje, ho er forsegla.»

¹²Og gjev dei boka til ein som ikkje kan lesa, og seier: «Les dette!» så svarar han: «Eg skjønar ikkje skrift.»

¹³Herren sa: Fordi dette folket held seg nær til meg ¬med munnen og ærar meg med lippene, medan hjarta er langt borte ¬frå meg, og fordi deira age for meg er menneskebod ¬som dei har lært seg,

¹⁴difor vil eg framleis ¬fara underleg fram, underleg og underfullt ¬mot dette folket. Då skal visdomen ¬åt deira vismenn forgå og klokskapen ¬åt dei kloke kverva.

¹⁵Ve dei som nede i det djupe løyner for Herren ¬det dei har føre! Dei gjer sine gjerningar ¬i mørkret og seier: «Kven ser oss, ¬kven veit om oss?»

¹⁶Kor bakvendt de tenkjer! Skal ikkje krusmakaren aktast høgare enn leira? Kan verket seia ¬om handverkaren: «Han har ikkje laga meg,» og kjeraldet om krusmakaren: «Han skjønar seg ikkje ¬på slikt»?

¹⁷No er det berre ei lita stund, så skal Libanon ¬verta ein frukthage, og det som no er frukthage, skal reknast for skog.

¹⁸Den dagen skal dei døve høyra ord som står skrivne i bok, og ut or mørker og dimme skal blinde augo sjå.

¹⁹Dei hjelpelause skal atter gleda seg i Herren, og dei fattige skal jubla over Israels Heilage.

²⁰For borte er valdsmannen, ute er det med spottaren, og utrudde er alle ¬som tenkte på vondskap,

²¹dei som med sitt ord ¬fekk folk dømde skuldige, la snarer for den ¬som hevda retten på tinget, og dreiv skuldfrie bort ¬med tomt snakk.

²²Difor, så seier Herren, han som er Gud for Jakobs ætt, han som fria ut Abraham: No skal ikkje Jakob ¬verta til skammar, hans andlet skal ikkje ¬bleikna meir.

²³For når han ¬og borna hans får sjå det mine hender ¬har gjort imellom dei, då skal dei ¬halda namnet mitt heilagt, dei skal helga Jakobs Heilage og ottast Israels Gud.

²⁴Dei som fer vilt i sine tankar, skal læra skjøn, og dei som murrar, skal få visdom.