Read nynorsk 1978 Jesaja 33 Bible Online

Jesaja 33 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 33

¹Ve deg som herjar, men ikkje sjølv er herja, du ransmann ¬som ingen har rana! Når du er ferdig med å herja, skal du herjast sjølv; når du sluttar å rana, skal dei rana deg. [103]

²Ver oss nådig, Herre, ¬vi ventar på deg! Ver du vår styrke kvar morgon, vår frelse når vi er i naud.

³For di veldige røyst ¬rømer folka; når du reiser deg, ¬vert folkeslag spreidde.

⁴Folk riv til seg hærfang som når grashopper snøyer, som grashoppesvermar kastar dei seg over det.

⁵Opphøgd er Herren, ¬han bur i det høge; han fyller Sion ¬med rett og rettferd.

⁶Trygge tider skal du få sjå, ein rikdom av frelse, ¬visdom og kunnskap. Då skal age for Herren ¬vera Sions skatt.

⁷Høyr, Ariels menn, ¬kor det skrik der ute! Sårt græt dei sendemenn ¬som tinga om fred. [104]

⁸Vegane ligg aude, ingen ferdast på stigane meir. Pakta vert broten ¬og vitne vanvørde; ingen bryr seg om menneske.

⁹Landet sturer og visnar, Libanon sjuknar bort av skam, Saron er som den aude mark, Basan og Karmel misser lauvet.

¹⁰No vil eg reisa meg, ¬seier Herren, no vil eg stå opp og stiga fram.

¹¹De er svangre med høy ¬og føder halm, min pust skal øyda dykk ¬som eld.

¹²Folkeslag skal brennast til kalk, dei skal brennast ¬som avhoggen klunger.

¹³Høyr kva eg vil gjera, de som er langt unna, og kjenn min styrke, de som er nær!

¹⁴Syndarar skjelv ¬av redsle på Sion, angst har gripe dei gudlause: «Kven kan bu ¬ved ein øydande eld? Kven kan bu ved evige logar?» [105]

¹⁵«Den som ferdast i rettferd og talar det som er rett, som seier nei til vinning ¬vunnen med vald, som veiftar med handa og viser at han ikkje tek muter, stappar øyro til ¬for all tale om bloddåd, og lèt augo att ¬for det som er vondt,

¹⁶han får bu på høge stader, bratte fjell er hans vern; han får sitt brød ¬og vantar ikkje vatn.»

¹⁷Med eigne augo skal du skoda Kongen i hans herlegdom, og du får sjå eit vidsveimt land. [106]

¹⁸Du skal tenkja på redsla ¬som rådde: Kvar er han som skreiv og vog, kvar er han som talde tårna?

¹⁹Du ser ikkje lenger ¬det frekke folket, folket med ¬det vanskelege språket som ingen skjønar, med stammande tunge ¬som ingen kan tyda. [107]

²⁰Sjå på Sion, byen der vi held våre høgtider! Augo dine skal skoda Jerusalem, den trygge stad, teltet som ikkje skal flyttast, med pluggar ¬som ikkje skal rivast, og snorer som aldri slitnar.

²¹For der er Herren, ¬den veldige, med oss. Der skal breie elvar strøyma; men på dei skal båtar ikkje gå og stolte skuter ikkje fara. [108]

²²For Herren er vår domar, han er vår hovding, Herren er vår konge, han frelser oss.

²³Slakt heng tauverket ¬på dine skip, det held ikkje masta på plass og held ikkje seglet utspent. Då kan folk skifta hærfang ¬i mengd, jamvel lame ranar og plyndrar.

²⁴Ingen borgar skal seia: ¬«Eg er sjuk.» Dei som bur der, har fått sine synder tilgjevne.