Read nynorsk 1978 Jesaja 34 Bible Online

Jesaja 34 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 34

¹Kom hit og høyr, ¬de folkeslag, lyd etter, de folkeætter! Jorda og alt som fyller henne, ¬skal høyra, jordheimen og alt som ¬lever der.

²For Herren er harm på alle folk, han er vreid på heile deira hær. Han har bannstøytt dei og gjeve dei til slakting.

³Dei drepne vert slengde ¬til sides; teven stig frå lika, og blodet renn på fjella.

⁴Heile himmelhæren ¬går i oppløysing, himmelen vert ihoprulla ¬som ein bokrull. Heile hans hær skal visna som lauvet på vintreet visnar, og frukta på fikentreet ¬turkar inn.

⁵Når sverdet mitt har sløkt sin torste på himmelen, då fer det ned over Edom, det folk eg har bannlyst ¬og dømt.

⁶Herrens sverd er fullt av blod, det er metta med feitt, med blod av lam og bukkar, med nyrefeitt av verar. For Herren held offerslakting ¬i Bosra, ei stor nedslakting i Edom. [109]

⁷Saman med folket ¬skal villoksar falla, unge stutar og sterke oksar. Landet skal drikka seg ¬utyrst av blod og jorda gjødslast med feitt.

⁸For det er ein hemnardag ¬for Herren, eit attergjeldsår ¬i striden for Sion.

⁹Bekkene i Edom ¬skal verta til bek og molda til svovel; ja, landet skal verta ¬til brennande bek.

¹⁰Korkje dag eller natt ¬skal det slokna, evig skal røyken stiga frå det. Frå ætt til ætt ¬skal landet liggja audt, aldri skal nokon ¬fara igjennom det.

¹¹Pelikan og hegre ¬skal ta det i eige, ugle og ramn skal bu i det. Herren strekkjer mælesnor ¬og lodd ut over landet, og det vert audt og snautt.

¹²Det finst ikkje stormenn der, og ingen ¬som kan ropast ut til konge; det er ute med alle hovdingar.

¹³I slotta veks klunger, i borgene nesle og tistel. Landet vert ein heim ¬for sjakalar, ein tilhaldsstad for strutsar.

¹⁴Ville hundar ¬og ørkendyr møtest, raggetroll ropar til kvarandre. Der slår Lilit seg òg til ro og finn seg ein kvilestad. [110] [111]

¹⁵Der byggjer pilormen bol ¬og legg egg, han rugar og klekkjer dei ut ¬i skuggen. Der samlast gribbane ¬med kvarandre.

¹⁶Sjå etter i Herrens bok og les! Ikkje eitt av desse dyra ¬skal vanta, ingen av dei ¬skal sakna dei andre. For påbodet kjem ¬frå Herrens munn, det er hans Ande ¬som samlar dei.

¹⁷Sjølv har han kasta lodd ¬for dei; med mælesnor i si hand skifter han ut landet. Dei skal ta det i eige ¬for alle tider og bu der frå ætt til ætt.