Read nynorsk 1978 Jesaja 48 Bible Online

Jesaja 48 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 48

¹Høyr dette, ¬du Jakobs ætt, de som ber Israels-namnet og har runne or Judas kjelde, de som sver ved Herrens namn og prisar Israels Gud, men ikkje i sanning ¬og rettferd!

²Dei kallar seg ¬etter den heilage byen og stør seg til Israels Gud. Herren, Allhærs Gud, ¬er hans namn.

³Det som har hendt, ¬har eg kunngjort føreåt, or min munn gjekk det ut, ¬eg forkynte det; brått greip eg inn, ¬og det skjedde.

⁴Eg visste at du er strid, at nakken din er ei jernsen og panna di som bronse.

⁵Så kunngjorde eg det føreåt, lét deg vita det før det hende, så du ikkje skulle seia: «Dette har mitt ¬gudebilete gjort, min gud av tre og metall ¬har laga det så.»

⁶Du har høyrt og sett det alt. Må de ikkje sanna det? Men no forkynner eg ¬noko nytt, dulde ting som du ikkje ¬veit om.

⁷No vert det skapt og ikkje før, du har ikkje høyrt om det ¬før i dag, så du ikkje skulle seia: «Det visste eg!»

⁸Du har korkje høyrt ¬eller visst det, eller før fått øyra opp for det. Eg visste då vel ¬kor trulaus du er, frå mors liv ¬har du heitt ein svikar.

⁹For mitt namn skuld ¬døyver eg min harme, for mi ære skuld tøymer ¬eg meg og rydjar deg ikkje ut.

¹⁰Eg har reinsa deg, ¬men ikkje som sølv, eg har prøvt deg ¬i lidingsomnen.

¹¹For mi eiga skuld ¬grip eg no inn. Kor ville eg elles verta vanæra! Mi ære gjev eg ingen annan.

¹²Høyr på meg, Jakob, du Israel, som eg har kalla! Eg er den same, eg er den fyrste, og eg er den siste òg.

¹³Ja, mi hand har ¬grunnfest jorda, mi høgre hand ¬breidde himmelen ut. Eg kalla dei fram, og dei stod der begge.

¹⁴Kom saman, alle, og høyr! Kven av dykk ¬har kunngjort dette? Han som Herren elskar, skal fullføra hans vilje ¬mot Babel og syna hans makt ¬mot kaldearfolket. [133]

¹⁵Eg har tala, og eg har kalla han, eg har sendt han ¬og lèt ferda hans lukkast.

¹⁶Kom hit til meg og høyr dette: Frå fyrste stund tala eg ope, og så snart det hende, ¬var eg der. «No har Herren vår Gud sendt meg og sin Ande.»

¹⁷Så seier Herren, din utløysar, Israels Heilage: Eg er Herren din Gud, som lærer deg det som gagnar, og fører deg ¬den vegen du skal gå.

¹⁸Å, ville du lyda på mine bod! Då vart din fred som elva, di rettferd ¬som havsens bylgjer.

¹⁹Då vart di ætt så tallaus ¬som sanden, dine etterkomarar ¬som sandkorna; deira namn vart aldri stroke og ikkje sletta hjå meg.

²⁰Dra ut or Babylon, ¬bort frå Kaldea! Forkynn det med jubel, ¬rop det ut, lat det nå til heimsens ende: Herren har løyst ut Jakob, ¬sin tenar.

²¹Dei tyrstar ikkje når han fører dei i øydemarka, vatn or berget ¬lèt han sildra åt dei; han kløyver fjell, ¬og vatnet renn.

²²Dei gudlause har ingen fred, ¬seier Herren.