Read nynorsk 1978 Jesaja 65 Bible Online

Jesaja 65 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 65

¹Eg hadde svar til dei ¬som ikkje spurde, eg var å finna for dei ¬som ikkje søkte meg. Til eit folk ¬som ikkje kalla på meg, sa eg: «Her er eg, her er eg!»

²Heile dagen ¬rette eg ut mine hender til eit trassig folk, som gjekk på vonde vegar og fylgde sine eigne tankar.

³Beint opp i andletet på meg eggjar folket meg støtt ¬til harme. Dei ber fram slaktoffer ¬i hagane og brenner offer på teglstein. [152]

⁴Dei held til i gravene og ligg i holer om natta. Dei et svinekjøt, har ureint sodd i skålene

⁵og seier: «Hald deg unna, rør meg ikkje, eg er heilag for deg!» han logar som eld heile dagen.

⁶Sjå, det står skrive for ¬mitt åsyn: Eg vil ikkje teia før eg får gjeve dei att, ja, gjeve dei att ¬midt oppi fanget

⁷både for deira brot, ¬seier Herren, og for brota åt fedrane deira. Dei brende offer på fjella og vanæra meg på haugane. Så mæler eg opp i fanget på dei løna for det dei før har gjort.

⁸Så seier Herren: Når det finst saft i druene, seier ein: «Øydelegg dei ikkje, for det er velsigning i dei!» Sameleis gjer eg ¬med mine tenarar; eg skal ikkje tyna dei alle.

⁹Eg lèt ei ætt gå fram av Jakob, av Juda ein arving til mine fjell. Mine utvalde ¬skal ta landet i eige, og der skal mine tenarar bu.

¹⁰Saron skal verta til sauebeite og Akor-dalen til storfelæger for dei av mitt folk ¬som søkjer meg. [153]

¹¹Men de som har gått bort ¬frå Herren og gløymt mitt heilage fjell, som dukar offerbord for Gad og skjenkjer krydda vin ¬for Meni, [154]

¹²dykkar lagnad ¬skal vera sverdet, alle skal de bøya dykk ¬til slakting. For de svara ikkje når eg ropa, og høyrde ikkje når eg tala, men gjorde det som vondt var ¬i mine augo, og valde det som eg ikkje lika.

¹³Difor, så seier Herren vår Gud: Sjå, mine tenarar skal eta, men de skal svelta, mine tenarar skal drikka, men de skal tyrsta. Sjå, mine tenarar skal fegnast, men de skal skjemmast,

¹⁴mine tenarar skal jubla ¬av hjartans lyst, men de skal skrika ¬av hjartesorg og jamra dykk i vonløyse.

¹⁵Det namn som de lèt ¬etter dykk, skal mine utvalde bruka til eit forbanningsord: «Gjev Herren vår Gud ¬lèt deg døy som dei!» Men mine tenarar ¬skal få eit anna namn.

¹⁶Den som søkjer velsigning ¬i landet, skal velsigna seg ¬ved den trufaste Gud, og den som gjer eid i landet, skal sverja ¬ved den trufaste Gud. For dei førre trengsler ¬er gløymde, ja, løynde for augo mine.

¹⁷Sjå, eg skaper ein ny himmel og ei ny jord. Det som var, ¬skal ingen minnast, aldri meir skal det komast ¬i hug.

¹⁸Ja, gled og fryd dykk til evig tid over det som eg skaper! For eg skaper Jerusalem om til ein jublande by og dei som bur der, til eit lukkeleg folk.

¹⁹Og eg vil fryda meg ¬over Jerusalem og gleda meg over mitt folk. Aldri meir skal det høyrast gråt eller klagerop i byen.

²⁰Der skal det ikkje lenger ¬finnast born som lever berre nokre dagar, eller gamle som ikkje når det fulle dagetalet sitt. Nei, ung er den ¬som døyr hundre år gamal, og den som ikkje vert hundre, må vera forbanna.

²¹Hus skal dei byggja som dei sjølve får bu i, vingardar skal dei planta og sjølve eta frukta.

²²Dei skal ikkje byggja ¬så andre får bu, og ikkje planta så andre får eta. Dei som høyrer folket mitt til, skal nå same alder som treet; dei eg har valt ut, skal få nyta frukta av ¬sitt arbeid.

²³Dei skal ikkje streva ¬til inga nytte og ikkje få born ¬som brått må døy. For dei er ei ætt, ¬velsigna av Herren, dei får ha sine born hjå seg.

²⁴Og før dei ropar, skal eg svara, medan dei enno talar, ¬vil eg høyra.

²⁵Ulv og lam skal beita saman, og løva skal eta halm ¬som oksen, men ormen skal ha mold ¬til mat. Ingen skal gjera vondt ¬eller ugagn på heile mitt heilage fjell, ¬seier Herren.