Read nynorsk 1978 Jesaja 8 Bible Online

Jesaja 8 - nynorsk 1978 bible

Jesaja 8

¹Herren sa til meg: «Ta deg ei stor tavle og skriv på henne med vanleg skrift: Brått hærfang, snøgt rov.»

²Eg tok meg pålitelege vitne, presten Uria og Sakarja, son til Jeberekja.

³Så var eg saman med profetkvinna, og ho vart med barn og fekk ein son. Då sa Herren til meg: «Du skal kalla han Brått-hærfang, Snøgt-rov. [24] [25]

⁴For før guten kan seia far og mor, skal rikdomane frå Damaskus og hærfanget frå Samaria berast fram for assyrarkongen.»

⁵Herren tala atter til meg og sa:

⁶Fordi dette folket vanvørder Siloa-vatnet, som renn så stilt, og misser motet ¬for Resin og Remalja-sonen, [26]

⁷sjå, difor lèt Herren Storelva koma over dei ¬i store, stride straumar — assyrarkongen ¬og heile hans velde. Ho skal stiga ¬over alle sine bardar og fløyma ¬over alle sine bredder.

⁸Ho trengjer seg inn i Juda, kjem veltande og renn utover; ho når heilt opp til halsen ¬på folk. Med sine utbreidde venger ¬fyller ho ditt land, så vidt som det er, Immanuel! [27]

⁹Lat hærropet lyda, de folk! Like fullt skal de skjelva ¬av redsle. Lyd etter, alle land langt borte! Bu dykk til strid, ¬de skal verta forfærde, ja, bu dykk, ¬de skal verta forfærde! [28]

¹⁰Legg ein plan, ¬han skal verta til inkjes! Tal eit ord, det skal ikkje slå til! For Gud er med oss.

¹¹Ja, så sa Herren til meg då handa hans greip meg med makt, og han åtvara meg mot å gå same vegen som dette folket:

¹²Kall ikkje alt for samansverjing som dette folket ¬kallar samansverjing! De skal ikkje ottast ¬og ikkje skjelva for det som folket ottast.

¹³Herren, Allhærs Gud, han skal de halda heilag. Han skal de ottast og for han skal de skjelva.

¹⁴Han skal vera ein heilagdom, ein støytestein og eit berg ¬til fall for begge Israels rike, ei snare og ei felle for dei som bur i Jerusalem.

¹⁵Mange av dei skal snåva; dei skal falla og skamslå seg, gå i snara og verta fanga.

¹⁶Eg vil binda vitnemålet saman og forsegla bodskapen hjå læresveinane mine. [29]

¹⁷Så vil eg venta på Herren, som løyner sitt andlet for Jakobs ætt, og setja mi von til han.

¹⁸Sjå, eg og dei born som Herren har gjeve meg, er teikn og varsel i Israel frå Herren, Allhærs Gud, som bur på Sion-fjellet. [30]

¹⁹Men om dei seier til dykk: «Vend dykk til gjengangarar ¬og spådomsånder, til dei som kviskrar og mumlar! Skal ikkje eit folk venda seg ¬til sine gudar og spørja dei døde til råds ¬for dei levande?»

²⁰Til ordet og til vitnemålet! Er dei ikkje samde i dette, det folket som ikkje ser ¬ein ljosstråle,

²¹så skal dei fara gjennom landet, ¬forkomne og svoltne. Og når dei svelt, vert dei harme og forbannar sin konge ¬og sin Gud. Anten dei vender seg ¬mot det høge

²²eller ser ut over jorda, er det naud og natt, ¬trengsle og mørker; ut i svarte natta er dei støytte.