Read nynorsk 1978 Jeremia 18 Bible Online

Jeremia 18 - nynorsk 1978 bible

Jeremia 18

¹Dette er det ordet som kom til Jeremia frå Herren:

²«Stå opp og gå ned til krusmakarens hus! Der skal du få høyra orda mine.»

³Så gjekk eg ned til krusmakaren, som stod og arbeidde ved dreieskiva.

⁴Når det kjeraldet han heldt på med, vart mislukka — slikt hender med leira i ein krusmakars hand — så gjorde han det om att og laga eit anna kjerald, som han ville ha det.

⁵Då kom Herrens ord til meg, og det lydde så:

⁶Skulle ikkje eg kunna gjera med dykk, Israels ætt, like eins som denne krusmakaren gjer med leira? lyder ordet frå Herren. Som leira i krusmakarens hand, så er de i mi hand, Israels ætt.

⁷Stundom trugar eg eit folk og rike med å rykkja opp og riva ned og leggja i øyde.

⁸Men dersom det folket eg har truga, vender om frå sin vondskap, då gjev eg opp det vonde som eg hadde tenkt å gjera mot det.

⁹Stundom lovar eg eit folk og rike at eg vil byggja og planta.

¹⁰Men gjer dei då det som vondt er i mine augo og ikkje høyrer på mi røyst, då gjev eg opp det gode eg hadde tenkt å gjera mot dei.

¹¹Sei no til Juda-mennene og Jerusalems-buane: Så seier Herren: Eg førebur ei ulukke og tenkjer ut ein plan mot dykk. Vend då alle om frå dykkar vonde ferd, og lat dykkar åtferd og gjerningar betrast!

¹²Men dei svarar: «Det er nyttelaust. Vi vil fylgja våre eigne tankar, kvar og ein av oss vil gjera etter sitt vonde, harde hjarta.»

¹³Difor seier Herren: Spør mellom folkeslaga: Kven har høyrt noko slikt? Det er fæle ting møya Israel har gjort.

¹⁴Kan snøen på Libanon bråna bort på det høge fjellet? Eller kan det kalde vatnet frå framandt land turka ut?

¹⁵Men mitt folk har gløymt meg, dei brenner offer ¬for falske gudar. Dei snåvar på vegane sine, på dei eldgamle stigane, og slår inn på andre spor, der ingen veg er bygd.

¹⁶Såleis gjer dei landet sitt ¬til eit skræmsel og til ei evig spott. Alle som fer framom, kjem til å fæla og rista ¬på hovudet.

¹⁷Liksom austavinden ¬spreier eg dei for augo på fiendane deira. Eg viser dei ryggen ¬og ikkje andletet den dagen ulukka når dei.

¹⁸Dei sa: «Kom, lat oss tenkja ut vonde planar mot Jeremia! For det vantar ikkje rettleiing ¬hjå presten, råd hjå den vise ¬eller ord hjå profeten. Kom, lat oss fella han ¬med hans eigne ord og ikkje høyra på noko ¬av det han seier.»

¹⁹Herre, lyd på meg! Høyr kva mine motstandarar ¬seier!

²⁰Skal ein løna godt med vondt? Dei har då grave ei grav ¬for meg. Men kom i hug ¬at eg stod for ditt åsyn, ville tala deira sak og venda din harme bort ¬frå dei.

²¹Gjev difor borna deira ¬over til svolten, lat sverdet ta seg av dei! Lat kvinnene verta barnlause ¬og enkjer, lat mennene råkast av døden og unggutane falla for sverd ¬i krigen.

²²Lat det høyrast skrik ¬i husa deira når du brått lèt ein røvarflokk ¬koma over dei. Dei grov då ei grav ¬til å fanga meg og sette løynde snarer ¬for føtene mine.

²³Men du, Herre, kjenner til at dei legg planar ¬om å drepa meg. Ta ikkje bort deira skuld, og stryk ikkje ut deira synd ¬for ditt åsyn, men lat dei falla og liggja der! Grip inn mot dei ¬på din vreidedag!