Read nynorsk 1978 Jeremia 5 Bible Online

Jeremia 5 - nynorsk 1978 bible

Jeremia 5

¹Gå ikring i Jerusalems gater og merk dykk det de ser, leita på torg og plassar om de finn einkvan, om det finst ein einaste ¬som gjer rett og legg vinn på truskap, så eg kan tilgje folket i byen.

²Dei seier nok: «Så sant Herren lever», men gjer likevel rang eid.

³Herre, du ser då etter truskap. Om du slår dei, kjenner dei ikkje vondt, om du gjer ende på dei, lèt dei seg ikkje aga. Dei gjer andletet hardare ¬enn stein og vil ikkje venda om.

⁴Eg tenkte: Det er berre småkårsfolk, dei ber seg åt som dårar; for dei kjenner ikkje ¬Herrens veg, den retten deira Gud krev.

⁵No vil eg gå til dei store og tala med dei, for dei kjenner Herrens veg, den retten deira Gud krev. Men dei har alle brote åket og slite sund lekkjene.

⁶Difor skal løva frå skogen ¬slå dei ned, steppeulven skal herja ¬mellom dei; attmed byane ligg leoparden ¬på lur, alle som går ut, vert rivne i hel. For deira brot er mange, gong på gong har dei falle frå.

⁷Kvifor skulle eg tilgje deg? Sønene dine har gått bort ¬frå meg og svore ved gudar ¬som ikkje er til. Eg gav dei det dei trong, men dei dreiv hor og samla seg i horehuset.

⁸Dei er som brunstige, ¬velfødde hestar, kvar mann kneggjar etter kona ¬til grannen.

⁹Skulle eg ikkje krevja dei ¬til rekneskap for dette? lyder ordet frå Herren. Skulle eg ikkje hemna meg på eit såvore folk?

¹⁰Stig opp på terrassane i byen, øydelegg dei, men ikkje heilt! Ta bort vinrankene der, for dei høyrer ikkje Herren til.

¹¹Ja, dei har vore trulause ¬mot meg, både Israels ætt og Judas ætt, lyder ordet frå Herren.

¹²Dei fornektar Herren og seier: «Han gjer ingen ting. Ulukka kjem ikkje over oss, sverd og svolt skal vi ikkje sjå.

¹³Profetane skal verta til vind; Herrens ord er ikkje i dei, difor skal det gå dei så.»

¹⁴Difor seier Herren, ¬Allhærs Gud: Sidan de talar slike ord, gjer eg mine ord i din munn ¬til eld og dette folket til ved som elden skal øyda.

¹⁵No sender eg mot dykk, ¬Israels ætt, eit folk som kjem ¬langt bortanfrå, lyder ordet frå Herren. Det er eit folk ¬som ingen vinn over, eit folk frå gamal tid. Du kjenner ikkje språket deira og skjønar ikkje kva dei seier. [18]

¹⁶Deira pilehus er ¬som ei open grav, kjemper er dei alle.

¹⁷Dei et opp ditt korn og brød, dei et dine søner og døtrer, dei et opp ditt småfe og storfe, dei et dine vintre og fikentre. Dine festningsbyar ¬som du lit på, skal dei øyda med sverd.

¹⁸Men jamvel i dei dagane, lyder ordet frå Herren, vil eg ikkje reint gjera ende på dykk.

¹⁹Og når de spør: «Kvifor har Herren vår Gud gjort alt dette med oss?» skal du svara dei: «Liksom de gjekk bort frå meg og dyrka framande gudar i dykkar eige land, skal de no tena framande i eit land som ikkje høyrer dykk til.»

²⁰Kunngjer dette i Jakobs ætt, og rop det ut i Juda:

²¹Høyr dette, du uvituge folk som ikkje eig skjøn, som har augo, men ikkje ser, og øyro, men ikkje høyrer.

²²Har de ikkje age for meg, skjelv de ikkje for mitt åsyn? lyder ordet frå Herren, eg som gav havet ¬ei sandstrand til grense, ein evig skipnad ¬det ikkje kan krenkja. Om det bryt på, ¬har det inga makt, om bylgjene brusar, ¬når dei ikkje over.

²³Men dette folket ¬er trassig og stridlyndt, dei har vike av og gått sin veg.

²⁴Dei seier ikkje med seg sjølve: «Lat oss ottast Herren vår Gud, han som sender regn i rette tid, både haustregn og vårregn, og syter for at vi kan hausta inn i dei vekene ¬som er fastsette til det.»

²⁵Men fordi de har gjort vondt, har dette kome ut av lage; det er syndene dykkar som held alt dette gode ¬borte frå dykk.

²⁶For det finst gudlause menn ¬i folket mitt. Dei ligg og lurer som når fuglefangarar ¬huker seg ned, set farlege snarer ¬og fangar menneske.

²⁷Som eit bur er fullt av fuglar, er husa deira fulle av svik. Difor har dei vorte store ¬og rike,

²⁸tjukke og feite er dei. Det fløymer over ¬med vonde ord. Dei dømer ikkje rett, tek seg ikkje av saka ¬åt farlause, så ho kan lukkast for dei, og syter ikkje for ¬at fattigfolk får sin rett.

²⁹Skulle eg ikkje krevja dei ¬til rekneskap for dette? lyder ordet frå Herren. Skulle eg ikkje hemna meg på eit såvore folk?

³⁰Det er fæle, ja, gruelege ting som går føre seg i landet.

³¹Profetane spår ved Lygna, prestane styrer og rår ¬som dei vil, og folket mitt likar det så. Men kva vil de gjera når enden på dette kjem? [19]