Read nynorsk 1978 Esekiel 37 Bible Online

Esekiel 37 - nynorsk 1978 bible

Esekiel 37

¹Herrens hand kom over meg, og i ånda førte han meg ut og sette meg ned i ein dal som var full av bein.

²Han førte meg rundt ikring dei. Og sjå, det låg ei stor mengd med bein utover dalen, og dei var heilt turre.

³Så sa han til meg: «Menneske, kan desse beina livna opp att?» Eg svara: «Herre Gud, det veit berre du.»

⁴Då sa han til meg: «Tal profetisk over desse beina og sei til dei: De turre bein, høyr Herrens ord!

⁵Så seier Herren Gud til desse beina: Sjå, eg lèt det koma livsande i dykk, så de livnar opp att.

⁶Eg lèt det koma sener og kjøt på dykk og dreg hud over. Så gjev eg dykk livsande, og de livnar opp att. Då skal de sanna at eg er Herren.»

⁷Eg tala profetisk som eg var føresagd. Og medan eg tala, tok det til å buldra og skjelva. Beina la seg innåt kvarandre, bein til bein.

⁸Og medan eg såg på, kom det sener og kjøt på dei, og det drog seg hud over dei. Men livsande var det ikkje i dei.

⁹Då sa han til meg: «Tal profetisk til livsanden! Menneske, tal og sei til han: Så seier Herren Gud: Kom, livsande, frå heimsens fire hjørne og blås på desse drepne mennene, så dei livnar opp att.»

¹⁰Eg tala profetisk, som han baud meg. Då kom det livsande i dei, og dei livna; dei reiste seg opp og stod. Det var ein veldig hær.

¹¹Så sa han til meg: Menneske, desse beina er heile Israels-folket. Høyr kva dei seier: «Våre bein har turka inn; vår von har vorte til inkjes, det er ute med oss!»

¹²Tal difor profetisk og sei til dei: Så seier Herren Gud: Sjå, mitt folk, eg opnar gravene dykkar og lèt dykk stiga opp or dei. Så fører eg dykk til Israels-landet.

¹³De skal sanna at eg er Herren, når eg opnar gravene og lèt dykk, mitt folk, stiga opp or dei.

¹⁴Eg gjev dykk min Ande, så de livnar opp att, og lèt dykk bu i dykkar eige land. Då skal de sanna at eg, Herren, har tala og sett det i verk, lyder ordet frå Herren.

¹⁵Herrens ord kom til meg, og det lydde så:

¹⁶Du menneske, ta deg ein stav og skriv på han: «For Juda og brørne hans mellom israelittane.» Ta så ein annan stav og skriv på han — på Efraims stav: «For Josef og alle brørne hans mellom israelittane.»

¹⁷Set dei saman, så dei vert til éin stav i handa di.

¹⁸Når så landsmennene dine spør: «Vil du ikkje la oss få vita kva du meiner med dette?»

¹⁹då skal du svara: Så seier Herren Gud: Sjå, eg tek Josefs stav, som er i Efraims hand, og brørne hans, Israels-ættene, og set han saman med Judas stav. Så gjer eg dei til éin stav; dei vert til eitt i handa mi.

²⁰Stavane som du skriv på, skal du halda i handa framfor augo på dei.

²¹Og du skal seia til dei: Så seier Herren Gud: Sjå, eg hentar israelittane frå dei folkeslaga som dei fór bort til. Eg samlar dei frå alle kantar og fører dei til deira eige land.

²²Så gjer eg dei til eitt folk i landet, på Israels-fjella. Alle skal dei ha ein og same kongen. Dei skal ikkje lenger vera to folk og ikkje meir vera delte i to kongerike.

²³Då skal dei ikkje gjera seg ureine meir med avgudane og all styggedomen og med alle ugjerningane sine. Eg vil berga dei frå alle stadene der dei levde i synd, og eg vil gjera dei reine. Dei skal vera mitt folk, og eg vil vera deira Gud.

²⁴Min tenar David skal vera konge over dei, og alle skal dei ha ein og same hyrdingen. Dei skal fylgja mine lover og ta vare på mine føreskrifter, så dei lever etter dei.

²⁵Så skal dei få bu i landet som eg gav min tenar Jakob, og som fedrane dykkar budde i. Både dei og borna og barneborna deira skal bu i det gjennom alle tider, og David, tenaren min, skal vera deira fyrste for alltid.

²⁶Eg gjer ei fredspakt med dei; ei evig pakt skal det vera. Eg lèt dei busetja seg og auka i tal, og eg reiser min heilagdom mellom dei for alltid.

²⁷Min bustad skal vera mellom dei. Eg vil vera deira Gud, og dei skal vera mitt folk.

²⁸Då skal folkeslaga sanna at eg er Herren, som helgar Israel, når min heilagdom er mellom dei for alltid.