Read nynorsk 1978 4. Mosebok 10 Bible Online

4. Mosebok 10 - nynorsk 1978 bible

4. Mosebok 10

¹Herren sa til Moses:

²Lag deg to trompetar av hamra sølv! Dei skal du bruka når du kallar saman folket, og når leiren skal flyttast.

³Blæs dei i begge trompetane, skal heile folket samla seg hjå deg framfor møteteltdøra.

⁴Blæs dei berre i den eine, skal hovdingane, førarane for Israels fylkingar, samlast hjå deg.

⁵Men blæs de alarm, skal dei som har leiren sin i aust, ta i veg.

⁶Og blæs de alarm andre gongen, skal dei som har leiren sin i sør, ta i veg. Alarmen skal vera signal til oppbrot.

⁷Når de kallar folket saman, skal de gje signal, men ikkje blåsa alarm.

⁸Det er prestane, Arons-sønene, som skal blåsa i trompetane. Dette skal vera ei fast lov for dykk, frå ætt til ætt.

⁹Når de dreg i krig i dykkar eige land mot ein fiende som tek på dykk, skal de blåsa alarm på trompetane. Då skal Herren dykkar Gud koma dykk i hug og berga dykk frå fiendane.

¹⁰Og på glededagane og høgtidene og nymånedagane skal de blåsa i trompetane når de ber fram brennoffer og måltidsoffer. Det skal vera ei påminning om dykk hjå dykkar Gud. Eg er Herren dykkar Gud. [8]

¹¹I det andre året, den tjuande dagen i den andre månaden, lyfte skya seg frå lovteltet.

¹²Då tok israelittane ut frå Sinai-øydemarka og drog fram, dagslei etter dagslei. Skya stogga i Paran-øydemarka. [9]

¹³Dette var fyrste gongen dei tok ut, og dei gjorde det på Herrens bod gjennom Moses.

¹⁴Den fyrste fylkinga som tok ut frå leiren, var Juda-sønene, flokk etter flokk. Naksjon, son til Amminadab, var førar for hæren deira.

¹⁵Hærføraren for Jissakars-ætta var Netanel, son til Suar.

¹⁶Og føraren for Sebulons-ætta var Eliab, son til Helon.

¹⁷Så vart heilagdomen teken ned, og dei som skulle bera han, Gersjon-sønene og Merari-sønene, tok i veg.

¹⁸Fylkinga åt Rubens-sønene tok ut frå leiren, flokk etter flokk. Og Elisur, son til Sjede’ur, var føraren deira.

¹⁹Førar for Simeons-ætta var Sjelumiel, son til Surisjaddai.

²⁰Og førar for Gads-ætta var Eljasaf, son til De’uel.

²¹Så tok Kehat-sønene i veg, dei som bar dei heilage tinga. Før dei kom fram, skulle heilagdomen reisast.

²²Den fylkinga som så tok ut frå leiren, var Efraims-sønene, flokk etter flokk. Og førar for hæren deira var Elisjama, son til Ammihud.

²³Førar for Manasse-ætta var Gamliel, son til Pedasur.

²⁴Og førar for Benjamins-ætta var Abidan, son til Gidoni.

²⁵Fylkinga åt Dans-sønene, som var baktropp, tok så ut frå leiren, flokk etter flokk. Og førar for hæren deira var Akieser, son til Ammisjaddai.

²⁶Førar for Asjers-ætta var Pagiel, son til Okran.

²⁷Og førar for Naftali-ætta var Akira, son til Enan.

²⁸Såleis var israelittane fylka då dei tok i veg, kvar flokk for seg.

²⁹Moses sa til verbror sin, Hobab, son til Re’uel frå Midjan: «No tek vi ut og fer til den staden som Herren sa at han ville gje oss. Kom og ver med oss, så skal vi gjera vel imot deg. For Herren har lova Israel alt det som godt er.»

³⁰Hobab svara: «Nei, eg vil fara heim til mitt eige land og mi eiga ætt.»

³¹Då sa Moses: «Gå ikkje frå oss! Du veit best kvar vi skal slå leir i øydemarka. Du må vera vegvisar for oss.

³²Går du med oss, skal vi dela med deg det gode som Herren gjev oss.»

³³Så tok dei ut frå Herrens fjell og drog tre dagsleier fram. Og Herrens paktkiste fór føre dei alle tre dagane. Ho skulle finna ein stad der dei kunne slå seg ned. [10]

³⁴Når dei tok ut frå leiren, heldt Herrens sky seg over dei om dagen.

³⁵Kvar gong kista tok ut, sa Moses: «Reis deg, Herre! Lat dine fiendar verta spreidde og dine motstandarar røma ¬for deg!»

³⁶Og når ho slo seg ned, sa han: «Kom attende, Herre, til dei mange tusen ¬i Israels ætter!»