Read nynorsk 1978 4. Mosebok 15 Bible Online

4. Mosebok 15 - nynorsk 1978 bible

4. Mosebok 15

¹Herren sa til Moses:

²Tal til israelittane og sei til dei: Når de kjem inn i det landet som eg vil gje dykk, og som de skal bu i,

³då kan det henda at de vil bera fram eit eldoffer for Herren — brennoffer eller slaktoffer av storfe eller småfe til godange for Herren — anten det er ein lovnad de vil oppfylla, eller det er eit friviljug offer eller eit høgtidsoffer.

⁴Då skal den som ber offergåva si fram for Herren, koma med eit grødeoffer: ein tiandedels efa kveitemjøl, blanda med ein fjerdedels hin olje.

⁵Saman med brennofferet eller slaktofferet skal du òg gje som drikkoffer ein fjerdedels hin vin for kvart lam.

⁶Men er det ein ver du ofrar, skal grødeofferet vera to tiandedels efa kveitemjøl, blanda med ein tredjedels hin olje,

⁷og drikkofferet ein tredjedels hin vin. Då er det eit offer som angar godt for Herren.

⁸Ofrar du ein ung okse som brennoffer eller slaktoffer, anten det er ein lovnad du vil oppfylla, eller det er eit måltidsoffer du vil gje Herren,

⁹då skal du attåt oksen bera fram som grødeoffer tre tiandedels efa kveitemjøl, blanda med ein halv hin olje.

¹⁰Som drikkoffer skal du bera fram ein halv hin vin. Då er det eit eldoffer som angar godt for Herren.

¹¹Såleis skal de gjera med kvar okse og ver, kvart lam og kje.

¹²Anten de ofrar mange eller få, skal de gjera så med kvart einaste dyr.

¹³Alle som er fødde og fostra i landet, skal gjera det så når dei ber fram eldoffer til godange for Herren.

¹⁴Og når ein innflyttar som har slege seg ned hjå dykk, eller ein gong i framtida kjem til å bu mellom dykk, vil bera fram eit eldoffer til godange for Herren, så skal han gjera det på same måten som de.

¹⁵Ei og same lov skal gjelda for alle, både for dykk og for innflyttarane som held til hjå dykk, ei evig lov frå ætt til ætt. De og innflyttarane skal stå likt for Herren.

¹⁶Same lov og same rett skal gjelda for dykk og for innflyttarane som held til hjå dykk.

¹⁷Herren sa til Moses:

¹⁸Tal til israelittane og sei til dei: Når de kjem inn i det landet som eg vil føra dykk til,

¹⁹og et av det brødet som landet gjev, då skal de koma med ei offergåve til Herren.

²⁰Av den fyrste deigen de lagar, skal de gje ein brødleiv i offergåve. De skal gjera det på same måten som når de ber fram gåva frå treskjevollen.

²¹Frå ætt til ætt skal de gje Herren ei offergåve av den fyrste deigen de lagar.

²²No kan det henda at de syndar av vanvare og bryt eit eller anna av alle dei bod som Herren har gjeve Moses,

²³alt det Herren har sagt dykk gjennom Moses, frå den dagen han gav boda sine, og seinare fram gjennom ættene.

²⁴Då skal heile Israels-lyden, så sant dei har synda utan vitende og vilje, bera fram ein ung okse som brennoffer til godange for Herren, med det grødeoffer og drikkoffer som til høyrer, og ein bukk som syndoffer.

²⁵Presten skal gjera soning for heile Israels-lyden, så dei får tilgjeving. For synda var gjord av vanvare, og til soning har dei bore fram offergåva si, eit eldoffer for Herren, og syndofferet sitt for Herren.

²⁶Så skal heile Israels-lyden og innflyttarane som held til hjå dykk, få tilgjeving; for heile folket hadde synda av vanvare.

²⁷Når ein einskildmann syndar av vanvare, skal han bera fram ei årsgamal geit som syndoffer.

²⁸Presten skal gjera soning for Herrens åsyn for den som har synda, fordi han gjorde det av vanvare. Og når det er gjort soning for han, skal han få tilgjeving.

²⁹Anten det er ein innfødd israelitt eller ein innflyttar som held til hjå dykk, skal ei og same lov gjelda for den som syndar av vanvare.

³⁰Men den som syndar med vitende og vilje, spottar Herren, anten det er ein innfødd israelitt eller ein innflyttar, og han skal rydjast ut or folket sitt.

³¹For han har vanvørdt Herrens ord og brote hans bod. Det mennesket skal rydjast ut; det skal lida for brotet sitt.

³²Medan israelittane var i øydemarka, kom dei over ein mann som sanka ved på ein sabbatsdag.

³³Dei som råka han medan han heldt på med det, førte han fram for Moses og Aron og heile Israels-lyden.

³⁴Og dei sette han fast, for det fanst inga klår føresegn om kva som skulle gjerast med han.

³⁵Då sa Herren til Moses: «Mannen må døy. Heile Israels-lyden skal steina han utanfor leiren.»

³⁶Så førte heile lyden han til ein stad utanfor leiren og steina han, som Herren hadde sagt Moses føre.

³⁷Herren sa til Moses:

³⁸Tal til israelittane og sei til dei at dei skal laga seg duskar på kappesnippane sine, i ætt etter ætt; og i kvar dusk skal dei setja ei snor av fiolett purpur. [23]

³⁹Såvorne duskar skal de ha; og kvar gong de ser på dei, skal de koma Herrens bod i hug, så de lever etter dei. De må ikkje fylgja dykkar eigne hjarto og augo, som lokkar dykk til utruskap.

⁴⁰Såleis skal de minnast alle boda mine og leva etter dei. De skal vera heilage for dykkar Gud.

⁴¹Eg er Herren dykkar Gud, som førte dykk ut or Egypt fordi eg ville vera dykkar Gud. Eg er Herren dykkar Gud.