Read nynorsk 1978 Habakkuk 3 Bible Online

Habakkuk 3 - nynorsk 1978 bible

Habakkuk 3

¹Ei bøn av profeten Habakkuk. Som ein klagesalme. [7]

²Herre, eg høyrde fråsegn ¬om deg og fekk age for ditt verk, ¬Herre. Gjer det opp att i vår eiga tid, gjer det kjent før tida er ute! Gløym ikkje å visa miskunn når du vert harm!

³Gud kjem frå Teman, Den Heilage ¬frå Paran-fjellet. Sela Hans herlegdom er utbreidd ¬over himmelen, jorda er full av hans pris. [8] [9]

⁴Glansen frå han er som ljoset, strålar går ut frå hans hand, og i dei er makta hans løynd.

⁵Føre han går pesten, i hans fotefar fylgjer sott.

⁶Han skrid fram, ¬og jorda rister, folkeslag skjelv ¬når han ser opp. Dei gamle fjella rivnar, eldgamle åsar sig i hop. Han går fram som i gamal tid.

⁷Eg ser uhyggja kvila ¬over Kusjans telt, og teltdukane i Midjan skjelv. [10]

⁸Er du harm på elvane, Herre, logar din vreide mot dei, harmast du på havet, når du fer fram på dine hestar, på dine sigersvogner?

⁹Du tek fram din boge og mettar han med piler ¬frå ditt pilehus. Sela Du kløyver jorda så elvar renn.

¹⁰Fjella ser deg og skjelv, regnet fossar ned, havdjupet buldrar og brusar. Dei lyfter si hand ¬mot det høge.

¹¹Sol og måne er i sin bustad; dei rømer ¬for dine blinkande piler, for ditt lynande spyd.

¹²I harme skrid du fram ¬over jorda, i vreide trakkar du folka ned.

¹³Du dreg ut for å frelsa ditt folk, for å frelsa han du har salva. Du knuser taket ¬på huset åt den gudlause, legg grunnvollen berr ¬heilt ned på fjellet. [11] Sela

¹⁴Du renner spydet gjennom hovudet ¬på hans hovdingar, dei stormar fram, ¬vil driva meg bort, og gleder seg ¬som om dei i løynd skulle gjera ende ¬på ein stakkar.

¹⁵Med hestane dine ¬fer du over havet, der veldige brenningar brusar.

¹⁶Eg høyrde det, ¬då skalv min kropp, og lippene bivra ved lyden. Det kom verk i mine lemer, under meg skalv mine føter. Roleg ventar eg ¬på trengselsdagen, at han skal koma over ¬det folket som plyndrar oss.

¹⁷For fikentreet blømer ikkje, og vintreet ber ikkje frukt. Olivenhausten slår feil, og markene gjev ikkje føde. Sauene er borte frå kvea, og fjøset er tomt for fe.

¹⁸Men eg vil gleda meg i Herren, jubla over Gud, min frelsar.

¹⁹Herren Gud er min styrke. Han gjev meg føter ¬som ei hind og lèt meg ferdast på høgdene. Til korleiaren. Med strengespel.