Read nynorsk 1978 Sakarja 8 Bible Online

Sakarja 8 - nynorsk 1978 bible

Sakarja 8

¹Då kom ordet frå Herren, Allhærs Gud, og det lydde så:

²Så seier Herren, Allhærs Gud: Eg er full av brennhug for Sion, med stor harme ¬brenn eg for det.

³Så seier Herren: Eg vender attende til Sion, midt i Jerusalem vil eg bu. Jerusalem skal kallast ¬Truskapsbyen, og berget åt Herren, ¬Allhærs Gud, skal kallast Det heilage fjellet.

⁴Så seier Herren, Allhærs Gud: Atter skal gamle menn ¬og kvinner sitja på torga i Jerusalem, alle med stav i hand fordi dei er så gamle.

⁵Og torga i byen skal fyllast av gutar og jenter ¬som leikar seg der.

⁶Så seier Herren, Allhærs Gud: Om dette synest umogeleg for dei som då er att ¬av dette folket, skulle det vera umogeleg ¬for meg òg? lyder ordet frå Herren, ¬Allhærs Gud.

⁷Så seier Herren, Allhærs Gud: Sjå, eg frelser folket mitt frå landa i aust og i vest.

⁸Eg fører dei heim; midt i Jerusalem skal dei bu. Dei skal vera mitt folk, og i truskap og rettferd vil eg vera deira Gud.

⁹Så seier Herren, Allhærs Gud: Ver modige, de som i denne tid høyrer desse orda frå dei same profetane som tala den dagen då grunnvollen vart lagd til huset åt Herren, Allhærs Gud, til templet som skulle byggjast.

¹⁰For før den tida hadde korkje folk eller fe noko att for strevet sitt. Korkje dei som gjekk ut eller dei som kom inn, fekk vera i fred for fienden, for eg sleppte alle menneske laus på kvarandre.

¹¹Men mot den resten som er att av dette folket, vil eg ikkje vera som før i tida, lyder ordet frå Herren, Allhærs Gud.

¹²I fred skal dei så; vintreet skal bera frukt, jorda skal gje grøde og himmelen dogg. Dei som er att av dette folket, skal få alt dette i eige.

¹³Liksom de har vore ei forbanning mellom folkeslaga, du Juda-ætt og du Israels-ætt, skal de verta til velsigning når eg frelser dykk. Ver ikkje redde, men frimodige!

¹⁴For så seier Herren, Allhærs Gud: Liksom eg sette meg føre å senda ulukke over dykk den gongen fedrane dykkar eggja meg til vreide, seier Herren, Allhærs Gud, og eg ikkje endra mitt forsett,

¹⁵har eg i desse dagar vendt om og sett meg føre å gjera vel mot Jerusalem og Juda-ætta. Ver ikkje redde!

¹⁶Dette er dei bod de skal halda: Tal sanning, ¬kvar med sin neste! På tinget skal de fella domar som kviler på sanning ¬og skaper fred.

¹⁷Tenk ikkje ut vondt ¬mot kvarandre, og elska ikkje rang eid! For alt slikt hatar eg, lyder ordet frå Herren.

¹⁸Då kom ordet frå Herren, Allhærs Gud, til meg, og det lydde så:

¹⁹Så seier Herren, Allhærs Gud: Fastedagane i den fjerde, femte, sjuande og tiande månaden skal verta til hugnad og glede for Juda-ætta og til herlege høgtidsdagar. Men elska sanning og fred! [23]

²⁰Så seier Herren, Allhærs Gud: Endå ein gong skal det koma folkeslag, ja, folk frå store byar,

²¹og folket i den eine byen skal fara til den andre og seia: «Kom, lat oss gå og be Herren om nåde, lat oss søkja Herren, Allhærs Gud! Eg òg vil gå med.»

²²Mange folk og mektige folkeslag skal koma og søkja Herren, Allhærs Gud, i Jerusalem, og be Herren om nåde.

²³Så seier Herren, Allhærs Gud: I dei dagar skal ti menn av alle tungemål og folk ta fatt i kappesnippen åt ein jødisk mann og seia: «Lat oss få gå med dykk, for vi har høyrt at Gud er med dykk.»