Read nynorsk 1978 Matteus 15 Bible Online

Matteus 15 - nynorsk 1978 bible

Matteus 15

¹Då kom det nokre farisearar og skriftlærde til Jesus frå Jerusalem og sa:

²«Kvifor bryt læresveinane dine dei føresegnene vi har overteke frå dei gamle? Dei vaskar ikkje hendene før dei et.»

³«Og de,» svara Jesus, «kvifor bryt de Guds bod av omsyn til dei føresegnene de har overteke?

⁴For Gud har sagt: Æra far din og mor di, og: Den som talar vondord mot far sin eller mor si, skal døy.

⁵Men de lærer: Den som seier til far sin eller mor si: Det eg skulle ha hjelpt deg med, skal vera ei gåve til templet — [30]

⁶han treng ikkje æra far sin eller mor si. Såleis har de gjort Guds bod om inkje av omsyn til dei føresegnene de har overteke.

⁷De hyklarar! Jesaja spådde rett om dykk då han sa:

⁸Dette folket ærar meg ¬med lippene, men hjarta deira er langt borte ¬frå meg.

⁹Dei dyrkar meg fåfengt, for det dei lærer, ¬er menneskebod.»

¹⁰Så kalla han folket til seg og sa: «Høyr dette og skjøna det:

¹¹Det som kjem inn i munnen, gjer ikkje eit menneske ureint. Men det som går ut or munnen, det gjer mennesket ureint.»

¹²Då gjekk læresveinane fram og sa til han: «Veit du at farisearane vart arge då dei høyrde dette?»

¹³Han svara: «Kvar plante som ikkje Far min i himmelen har sett, skal rivast opp med rot.

¹⁴Bry dykk ikkje om dei! Dei er blinde vegleiarar for blinde; og når ein blind leier ein blind, fell dei begge i grøfta.»

¹⁵Då tok Peter til ords og sa: «Forklar denne likninga for oss!»

¹⁶«Forstår de enno ingen ting, de heller?» svara Jesus.

¹⁷«Skjønar de ikkje at alt det som kjem inn i munnen, går ned i magen og ut att?

¹⁸Men det som går ut or munnen, kjem frå hjarta, og det gjer mennesket ureint.

¹⁹For frå hjarta kjem vonde tankar, mord, ekteskapsbrot, hor, tjuveri, falskt vitnemål, spott.

²⁰Slikt gjer mennesket ureint. Men å eta med uvaska hender gjer ikkje eit menneske ureint.»

²¹Så fór Jesus derifrå og tok vegen til landet kring Tyrus og Sidon.

²²Då kom det ei kanaaneisk kvinne frå desse bygdene og ropa: «Herre, du Davids son, miskunna deg over meg! Dotter mi er ille plaga av ei vond ånd.» [31]

²³Men han svara henne ikkje eit ord. Då gjekk læresveinane fram og bad han: «Gjer deg ferdig med henne; ho ropar etter oss.» [32]

²⁴Men han svara: «Eg er ikkje send til andre enn dei bortkomne sauene i Israels-folket.»

²⁵Då kom ho og kasta seg ned for han og sa: «Herre, hjelp meg!»

²⁶Han svara: «Det er ikkje rett å ta brødet frå borna og kasta det til hundane.»

²⁷«Det er sant, Herre,» sa kvinna, «men hundane et då av dei bitane som fell frå bordet åt herrane deira.»

²⁸Då sa Jesus til henne: «Stor er trua di, kvinne. Det skal gå som du vil.» Og dottera vart god att i same stunda.

²⁹Jesus drog no lenger og kom til Galilea-sjøen; han gjekk opp i fjellet og sette seg der.

³⁰Då kom folk til han i store flokkar. Dei hadde med seg lame, vanføre, blinde og mållause og mange andre, og la dei ned for føtene hans. Jesus lækte dei,

³¹og folket undra seg då dei fekk sjå at mållause tala, vanføre vart friske, lame gjekk og blinde fekk synet. Og dei lova Israels Gud.

³²Då kalla Jesus læresveinane til seg og sa: «Eg tykkjer hjarteleg synd i folket. No har dei alt vore hjå meg i tre dagar, og dei har ikkje noko å eta. La dei fara svoltne heim vil eg ikkje, for då kunne dei verta reint utmødde på vegen.»

³³Læresveinane svara: «Kvar kan vi få brød frå her i øydemarka til å metta så mykje folk?»

³⁴«Kor mange brød har de?» spurde Jesus. «Sju,» svara dei, «og nokre småfiskar.»

³⁵Då bad han folket setja seg på marka.

³⁶Så tok han dei sju brøda og fiskane, bad takkebøna, braut dei og gav det til læresveinane, og læresveinane gav det til folket.

³⁷Alle åt og vart mette. Etterpå samla dei opp det som var til overs, og fylte sju korger.

³⁸Dei som hadde ete, var fire tusen menn, forutan kvinner og born.

³⁹Sidan lét Jesus folket fara heim, og han steig i båten og sette over til grendene ved Magadan.