Read nynorsk 1978 Matteus 25 Bible Online

Matteus 25 - nynorsk 1978 bible

Matteus 25

¹Då kan himmelriket liknast med ti brurmøyar som tok lampene sine og gjekk ut og ville møta brudgomen.

²Fem av dei var uvituge, og fem var kloke.

³Då dei uvituge tok lampene sine, tok dei ikkje olje med seg.

⁴Men dei kloke tok olje med seg i kanner attåt lampene sine.

⁵Då det drygde før brudgomen kom, vart dei alle trøytte og sovna.

⁶Men midt på natta høyrdest eit rop: «Brudgomen kjem! Gå og møt han!»

⁷Då vakna alle brurmøyane og stelte lampene sine.

⁸Og dei uvituge sa til dei kloke: «Lat oss få litt olje av dykk; lampene våre sloknar.»

⁹«Nei,» svara dei kloke, «vi har ikkje nok både til oss og dykk. Gå heller til dei som sel, og kjøp sjølve.»

¹⁰Medan dei var borte og ville kjøpa, kom brudgomen. Dei som var ferdige, gjekk saman med han inn til bryllaupet; og døra vart stengd.

¹¹Ei stund etter kom dei andre brurmøyane og sa: «Herre, herre, lat opp for oss!»

¹²Men han svara: «Sanneleg, det seier eg dykk: Eg kjenner dykk ikkje.»

¹³Så vak då, for de kjenner ikkje dagen eller timen.

¹⁴Det er som då ein mann skulle fara utanlands. Han kalla til seg tenarane sine og overlét dei alt han åtte.

¹⁵Ein gav han fem talentar, ein annan to og den tredje ein talent — etter som kvar dugde til. Så drog han ut or landet.

¹⁶Han som hadde fått fem talentar, tok straks til å handla med dei og tente fem til.

¹⁷Han som hadde fått to, gjorde det same og tente to til.

¹⁸Men han som hadde fått ein talent, gjekk bort og grov eit hol i jorda og gøymde pengane åt husbonden sin.

¹⁹Då det hadde gått ei lang tid, kom husbonden heim att og ville halda rekneskap med tenarane sine.

²⁰Han som hadde fått fem talentar, kom fram og hadde med seg fem til og sa: «Herre, du gav meg fem talentar; sjå, eg har tent fem til.»

²¹Då sa husbonden til han: «Det var rett, du gode og trugne tenar! Du har vore tru i lite, eg vil setja deg over mykje. Kom inn og gled deg i lag med husbonden din!»

²²Så kom han fram som hadde fått to talentar, og sa: «Herre, du gav meg to talentar; sjå, eg har tent to til.»

²³«Det var rett, du gode og trugne tenar!» svara husbonden. «Du har vore tru i lite, eg vil setja deg over mykje. Kom inn og gled deg i lag med husbonden din!»

²⁴Til slutt kom han fram som hadde fått ein talent, og sa: «Herre, eg visste at du er ein streng mann, som haustar der du ikkje sådde, og sankar der du ikkje strådde.

²⁵Difor vart eg redd og gjekk bort og gøymde talenten din i jorda. Sjå her har du ditt.»

²⁶Då sa husbonden til han: «Du låke og late tenar! Du visste at eg haustar der eg ikkje sådde, og sankar der eg ikkje strådde.

²⁷Då burde du ha gjeve pengane mine til dei som driv med utlån; så hadde eg fått dei att med renter når eg kom heim.

²⁸Ta difor talenten frå han og gjev han til den som har ti!

²⁹For den som har, han skal få, og det i overflod. Men den som ikkje har, skal missa jamvel det han har.

³⁰Kast den duglause tenaren ut i mørkret utanfor, der dei græt og skjer tenner.»

³¹Men når Menneskesonen kjem i sin herlegdom og alle englane med han, då skal han sitja på kongsstolen sin i herlegdom.

³²Alle folkeslag skal samlast framfor han, og han skal skilja dei frå kvarandre, som ein gjætar skil sauene frå geitene,

³³og setja sauene på si høgre side, og geitene på si venstre.

³⁴Så skal kongen seia til dei på høgre sida: «Kom hit, de velsigna borna åt Far min, og ta i eige det riket som er etla åt dykk frå verda vart grunnlagd.

³⁵For eg var svolten, og de gav meg mat; eg var tyrst, og de gav meg drikke; eg var framand, og de tok imot meg;

³⁶eg var utan klede, og de kledde meg; eg var sjuk, og de såg om meg; eg var i fengsel, og de vitja meg.»

³⁷Då skal dei rettferdige svara: «Herre, når såg vi deg svolten og gav deg mat, eller tyrst og gav deg drikke?

³⁸Når såg vi deg framand og tok imot deg, eller utan klede og kledde deg?

³⁹Og når såg vi deg sjuk eller i fengsel og kom til deg?»

⁴⁰Men kongen skal svara dei: «Sanneleg, det seier eg dykk: Det de gjorde mot ein av desse minste brørne mine, det gjorde de mot meg.»

⁴¹Så skal han seia til dei på venstre sida: «Gå bort frå meg, de bannstøytte, til den evige elden som er laga til åt djevelen og englane hans.

⁴²For eg var svolten, men de gav meg ikkje mat; eg var tyrst, men de gav meg ikkje drikke;

⁴³eg var framand, men de tok ikkje imot meg; eg var utan klede, men de kledde meg ikkje; eg var sjuk og i fengsel, men de såg ikkje om meg.»

⁴⁴Då skal dei svara: «Herre, når såg vi deg svolten eller tyrst eller framand eller utan klede eller sjuk eller i fengsel utan å hjelpa deg?»

⁴⁵Men han skal svara dei: «Sanneleg, det seier eg dykk: Det de ikkje gjorde mot ein av desse minste, det har de heller ikkje gjort mot meg.»

⁴⁶Så skal dei gå bort til evig straff, men dei rettferdige til evig liv.