Read nynorsk 1978 Matteus 8 Bible Online

Matteus 8 - nynorsk 1978 bible

Matteus 8

¹Så gjekk Jesus ned frå fjellet, og mykje folk fylgde han.

²Då kom det ein mann som var spedalsk, kasta seg ned for han og sa: «Herre, om du vil, kan du gjera meg rein.»

³Jesus rette ut handa, tok bortpå han og sa: «Eg vil, vert rein!» Og med det same vart han reinsa for sjukdomen sin.

⁴Då sa Jesus til han: «Sei ikkje dette til nokon, men gå og vis deg for presten og ber fram det offeret som Moses har gjeve påbod om. Det skal vera eit vitnemål for dei.»

⁵Då Jesus gjekk inn i Kapernaum, kom det ein offiser til han og bad om hjelp:

⁶«Herre,» sa han, «tenaren min ligg lam heime og lid vondt.»

⁷Jesus sa: «Eg skal koma og lækja han.»

⁸«Herre,» svara offiseren, «eg er ikkje verdig til at du stig inn under mitt tak. Men sei berre eit ord, så vert guten min god att.

⁹For eg må sjølv lyda dei som er over meg, og eg har soldatar under meg. Seier eg til ein av dei: Gå! så går han, og til ein annan: Kom! så kjem han, og til tenaren min: Gjer dette! så gjer han det.»

¹⁰Då Jesus høyrde det, undra han seg og sa til dei som fylgde han: «Sanneleg, det seier eg dykk: Ikkje eingong i Israel har eg funne så stor ei tru.

¹¹Og det skal de vita: Mange skal koma frå aust og frå vest og sitja til bords med Abraham og Isak og Jakob i himmelriket.

¹²Men arvingane til riket skal kastast ut i mørkret utanfor, der dei græt og skjer tenner.»

¹³Og Jesus sa til offiseren: «Gå heim! Det skal verta som du trudde.» Og tenaren vart frisk i same stunda.

¹⁴Då Jesus kom heim til Peter, fekk han sjå at vermor hans låg sjuk og hadde feber.

¹⁵Han tok henne i handa; då gav feberen seg, og ho stod opp og stelte for han.

¹⁶Om kvelden kom dei til han med mange som var forgjorde av vonde ånder. Han dreiv ut åndene med eit ord, og lækte alle som var sjuke.

¹⁷Såleis skulle det oppfyllast, det som er tala ved profeten Jesaja: Han tok bort våre plager og bar våre sjukdomar.

¹⁸Då Jesus såg alt folket som hadde samla seg ikring han, sa han til læresveinane: «Lat oss fara over til hi sida av sjøen.»

¹⁹Ein skriftlærd kom til han og sa: «Meister, eg vil fylgja deg kvar du går.» [18]

²⁰Jesus svara: «Revane har hi, og fuglane under himmelen har reir, men Menneskesonen har ikkje noko han kan kvila hovudet sitt på.»

²¹Ein annan, ein av læresveinane, sa til han: «Herre, lat meg fyrst få gå heim og gravleggja far min.»

²²Men Jesus svara: «Fylg du meg, og lat dei døde gravleggja sine døde.»

²³Så gjekk han ut i båten, og læresveinane fylgde han.

²⁴Brått bles det opp til storm på sjøen, og bylgjene slo over båten. Men Jesus sov.

²⁵Då gjekk dei bort og vekte han og sa: «Herre, frels! Vi går under!»

²⁶Han svara: «Kvifor er de så redde? Kor lite tru de har!» Så reiste han seg og truga vinden og sjøen, og det vart blikande stilt.

²⁷Mennene undra seg og sa: «Kven er dette? Både vind og sjø lyder han.»

²⁸Då Jesus kom over på hi sida, til Gadarenar-landet, møtte han to forgjorde menn som kom ut or gravholene. Dei var så ville at ingen kunne koma fram den vegen. [19]

²⁹Dei sette i og ropa: «Kva har du med oss å gjera, du Guds Son? Er du komen hit for å pina oss før tida?»

³⁰Eit godt stykke der ifrå gjekk det ein stor svineflokk på beite.

³¹Og dei vonde åndene bad han: «Driv du oss ut, så send oss inn i svineflokken.»

³²«Far av stad!» sa Jesus. Og dei fór ut or mennene og inn i svina. Då sette heile flokken utfor eit stup og ned i sjøen, og der drukna dei.

³³Gjætarane rømde og sprang inn til byen. Der fortalde dei alt, og sa korleis det hadde gått med dei forgjorde.

³⁴Heile byen kom ut og ville møta Jesus. Og då dei fekk sjå han, bad dei han fara bort frå bygdene deira.