Read nynorsk 1978 Matteus 9 Bible Online

Matteus 9 - nynorsk 1978 bible

Matteus 9

¹Så gjekk han ut i båten, sette over sjøen og kom til sin eigen by. [20]

²Der kom dei til han med ein mann som var lam og låg på ei båre. Då Jesus såg trua deira, sa han til den lame: «Ver frimodig, son, syndene dine er tilgjevne.»

³Men nokre av dei skriftlærde tenkte med seg: «Denne mannen spottar Gud.»

⁴Jesus visste kva dei tenkte, og sa: «Kvifor hyser de så vonde tankar i hjarta?

⁵Kva er lettast å seia: Syndene dine er tilgjevne, eller: Stå opp og gå?

⁶Men så de skal vita at Menneskesonen har makt på jorda til å tilgje synder» — og no seier han til den lame: «Stå opp, ta båra di og gå heim!»

⁷Då reiste mannen seg og gjekk heim.

⁸Men då folket såg det, vart dei ottefulle og lova Gud, som hadde gjeve menneske slik makt.

⁹Då Jesus gjekk lenger fram, fekk han sjå ein mann som sat på tollbua; han heitte Matteus. Jesus sa til han: «Fylg meg!» Då reiste han seg og fylgde han.

¹⁰Ei tid etter var Jesus gjest heime hjå Matteus, og det kom mange tollarar og syndarar og sat til bords saman med Jesus og læresveinane hans.

¹¹Farisearane såg det og sa til læresveinane: «Kvifor et meisteren dykkar i lag med tollarar og syndarar?»

¹²Då Jesus høyrde det, sa han: «Det er ikkje dei friske som treng lækjar, men dei sjuke.

¹³Gå og lær kva som ligg i det ordet: Det er miskunn eg vil ha og ikkje offer. Eg er ikkje komen for å kalla rettferdige, men syndarar.»

¹⁴Då kom læresveinane åt Johannes til han og sa: «Både vi og farisearane fastar, kvifor fastar ikkje læresveinane dine?»

¹⁵Jesus svara: «Kan bryllaupsgjestene syrgja så lenge brudgomen er hjå dei? Men det kjem ei tid då brudgomen vert teken frå dei; då skal dei fasta!

¹⁶Ingen set ein lapp av ukrympa ty på eit gamalt kledeplagg. For då riv bota med seg noko av plagget, og rifta vert større.

¹⁷Heller ikkje fyller ein ny vin i gamle skinnsekker; for då rivnar sekkene, vinen renn ut, og sekkene vert øydelagde. Nei, ny vin fyller ein i nye skinnsekker; då held dei seg begge.»

¹⁸Medan han tala til dei om dette, kom ein synagogeforstandar og fall på kne for han og sa: «Dotter mi er nett slokna; men kom og legg handa di på henne, så vert ho levande att.»

¹⁹Då reiste Jesus seg og gjekk med han, og læresveinane fylgde.

²⁰No var det ei kvinne der som hadde hatt blødingar i tolv år. Ho gjekk bort til Jesus attanfrå og tok i kanten på kappa hans.

²¹For ho tenkte: «Kan eg berre få ta i kappa hans, så vert eg frisk.»

²²I det same snudde Jesus seg, og då han såg henne, sa han: «Ver frimodig, dotter! Trua di har frelst deg.» Og kvinna vart god att i same stunda.

²³Då Jesus kom heim til synagogeforstandaren og fekk sjå fløytespelarane og den ståkande flokken, sa han: [21]

²⁴«Gå ut! Jenta er ikkje død; ho søv.» Dei berre lo åt han.

²⁵Så snart alle var sende ut, gjekk han inn og tok jenta i handa, og ho reiste seg opp.

²⁶Gjetordet om dette kom ut over alle bygdene der ikring.

²⁷Då Jesus gjekk derifrå, fylgde to blinde etter han og ropa: «Miskunna deg over oss, du Davids son!»

²⁸Og då han var komen i hus, gjekk dei blinde inn til han. «Trur de at eg kan gjera dette?» spurde Jesus. «Ja, Herre,» svara dei.

²⁹Då tok han på augo deira og sa: «Det skal verta som de trur.»

³⁰Og med ein gong kunne dei sjå. Jesus tala strengt til dei og sa: «Sjå til at ingen får vita det.»

³¹Men dei gjekk ut og fortalde om han i alle bygdene der.

³²Med det same dei var farne, kom det nokre til han med ein mållaus mann, som var forgjord av ei vond ånd.

³³Så snart den vonde ånda var driven ut, kunne den mållause tala. Folket undra seg og sa: «Aldri har slikt vore sett i Israel.»

³⁴Men farisearane sa: «Det er hovdingen over dei vonde åndene som hjelper han til å driva dei vonde åndene ut.»

³⁵Jesus gjekk no ikring i alle byane og landsbyane. Han lærte folket i synagogene deira og forkynte evangeliet om riket og lækte all sjukdom og vanhelse.

³⁶Og då han såg alt folket, tykte han hjarteleg synd i dei; for dei var forkomne og hjelpelause, som sauer utan hyrding.

³⁷Då sa han til læresveinane: «Grøda er stor, men onnefolka er få.

³⁸Bed då han som eig grøda, at han må senda ut arbeidsfolk til å hausta inn grøda si.»